เราเป็นคนนึงที่มีโอกาสได้ร่วมงานกับธนาคารออมสินสาขาเซ็นทรัลฯแต่เราไม่ใช่พนักงานน่ะค่ะเรามาฝึกงานที่ธ.ออมสินช่วงเดือนมกราคม-เมษายน 4เดือนเต็มๆค่ะ ก็ได้มีโอกาสมาเจอลุงยามของธ.นี้ค่ะ

วันแรกเลยที่เราเข้าไปทำงานที่สาขาก็ได้เจอลุงยามนี้แหละเป็นคนแรกครั้งแรกที่พบก็รู้สึกดีกับการพูดของลุงยามค่ะแกดูเอ็นดูเราเหมือนพูดกับลูกคนนึงเลยก็ว่าได้เราก็เคารพเค้าเหมือนเด็กๆทั่วไปเคารพผู้ใหญ่  ตั้งแต่เจอกันลุงแกก็ทำงานไม่มีเวลาว่างเลยค่ะนั่งปั้มตราสาขาบ้าง ทำสมุดบัญชีของธนาคารบ้าง ใส่ซองสมุดบัญชีบ้าง....หาของที่ใครๆก้หาไม่เจอแต่ลุงแกหาเจอ นับเหรียญบ้าง หน้าที่นี้ไม่ใช่หน้าที่ของลุงยามน่ะค่ะแต่ลุงแกนับทุกๆครั้งเลยค้ะเพราะธ.สาขานี้ลูกค้าค่อนข้างเยอะมากเลย  ทำให้พนักงานแทบไม่มีเวลาไปทำในจุดๆนั้นเลย  บอกเลยถ้าไม่มีลุงยามนี่พี่ๆพนักงานที่ทำสาขานี้ต้องแย่แน่ๆเลยไหนจะลูกค้าเปิดบัญชีไหนจะต้องมานับเหรียญ   ลูกค้าบางคนนี้ไม่ธรรมดานะคะขนมาฝากเป้นหมื่นๆเลยค้ะเราเคยนับอยุ่ครั้งนึงลูกค้ามาตอนทุ่มนึงซึ่งธ.ปิด2ทุ่ม  แต่ขนเหรียญมาแบบเห็นแล้วแทบช็อกค้ะเต็มคันรถเข็ญห้างอ่ะค้ะ  เหรียญทั้งนั้นกว่าจะเสร้จก็ปาไป2ทุ่มกว่าๆวันนั้นเราก็เลยได้กลับบ้านช้าเพราะสงสารลุงแกค่ะนับเป้นหมื่นๆคนเดียวคงไม่ไหว   และอีกหลายๆอย่างที่ลุงแกทำ บลาๆๆๆ พูดง่ายๆว่าหน้าที่ที่พนักงานคนนึงต้องรับผิดชอบในส่วนงานตรงนั้นแกทำเป็นหมดเลยค้ะ และตอนที่เราฝึกงานนี้ส่วนหนึ่งคือลุงแกจะคอยบอกคอยสอนงานแทบจะทุกอย่างเลยค่ะ. เวลาได้รับมอบหมายให้ทำไรแกก็จะมาช่วยทำนู้นทำนี้ตลอด   ละเวลาลูกค้ามาถามข้อมูลเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ธ.ส่วนใหญ่แกตอบได้หมดเลยค้ะสามารถให้ข้อมูลลูกค้าได้อย่างถูกต้องเลย

เลยอยากมาแชร์ประสบการณ์ค่ะว่าลุงยามของธนาคารที่เพื่อนเจอทำหน้าที่ได้เยอะขนาดนี้ไหม เพราะลุงยามตามธนาคารทั่วๆไปที่เราเคยเจอก็แค่ทำหน้าที่รักษาความปลอดภัยเปิดปิดประตูดูแลความเรียบร้อยภายในเท่านั้น ดังนั้นเคสนี้ที่เราเจอมาเราขอยกลุงคนนี้เป็น ซุปเปอร์ยามเลยค้าาาาาาา 👍🏻👍🏻 ร่วมสนับสนุนให้คนในสังคมทำความดีกันน่ะค่ะถึงแม้ไม่ได้อะไรตอบแทนสักวันนึงจะมีคนเห็นความดีเราเองค่ะแล้วประโยชน์เหล่านั้นจะส่งผลดีกับเราแน่นอนค่ะ