* ยืมบัญชีเพื่อนใช้ นี้เป็นกระทู้แรกของผมผิดพลาดก็ขออภัยครับ แหะๆ
ใครมีรักดีๆ แล้วเสียมันไปเพราะเราไม่ดีบ้างไหมครับ ผมคนนึงแหละที่เสียมันไป
... เคยคบแฟนคนนึงเธอขี้หึง ขี้งอน แต่เธอเอาใจใส่ ยอมผมทุกเรื่องให้อภัยหลายครั้งที่ผมทำผิด
เธอเป็นห่วงผมทุกเรื่อง คอยให้ความช่วยเหลือ และเป็นกำลังใจให้ในเวลาที่ผมท้อ อยู่ด้วยเสมอเวลาที่ผมไม่เหลือใคร
ตอนเราคบกันใหม่ๆ อะไรก็ดีไปหมด รักมันหวานมุ้งมิ้งมาก ผมมีเวลาให้เธอได้ทั้งวัน ทิ้งเพื่อนเพื่อได้อยู่กับเธอ
อะไรๆมันโอเคไปหมด พอคบมาได้ซักพัก เรื่อง18+ ก็มาครับ
แรกๆผมยอมเธอทุกอย่าง งดเที่ยว งดเหล้า งดบุหรี่
ไม่มีความลับกับเธอเลยซักเรื่อง เฟส ไลน์ โทรศัพท์ ให้รหัสไปจะดูอะไรได้หมด ไปไหนก็บอกเธอตลอด
พอเวลาผ่านไปผมรู้สึกว่าเธอเริ่มเยอะ เริ่มมีข้อห้ามมากขึ้น จากที่ผมเคยยอมแทบทุกเรื่อง ผมก็ไม่ยอมแทบทุกเรื่อง
ผมกลับไปเที่ยว กินเหล้า สูบบุหรี่แต่ไม่เท่าเมื่อก่อนนะ ผมเปลี่ยนรหัสเฟส ไลน์ โทรศัพท์ก็ไม่ค่อยให้เธอดู ไม่แคร์เธอเหมือนเก่า
มีเวลาให้เธอน้อยลง ไม่ไปหาเธอ ไม่ได้พาเธอไปดูหนัง วันสำคัญๆ ก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไม่มีอะไรให้เธอเหมือนเมื่อก่อน
เมื่อก่อนเคยคุยกันทุกวัน คุยทีเป็นชั่วโมง แต่ผมก็เริ่มรู้สึกเบื่อไม่ค่อยอยากคุย โทรวันละสายสองสายแปปๆ ก็วาง
เธอโทรมาก็ไม่อยากรับ ไม่อยากคุย เธอบอกว่าผมเปลี่ยนไป เธอกังวลว่าผมมีคนใหม่ แต่ไม่เลยผมแค่อยากกลับไปใช้ชีวิตอิสระ
เราทะเลาะกันมากขึ้นแรงขึ้นบ่อยครั้งขึ้น กับหลายๆเรื่อง ณ ตอนนั้นผมโคตรเบื่อ โคตรรำคาญเธอเลย ไม่รุ้ทำไม
ทะเลาะกันที่ไรเธอร้องไห้ผมก็ตัดสายเธอทิ้งทุกที จนวันนึงผมขอเธอลองห่างกันดู เธอก็จำใจยอมทำตามคำขอผม 2วันผ่านไป
เธอเริ่มเข้ามามีบทบาทในชีวิตผมอีกครั้ง ผมขอห่างเธออีกเธอก็เป็นเหมือนเดิม เธอบอกรักผมมากขาดผมไม่ได้ ผมก็ไม่สนครับ
และครั้งสุดท้ายที่ผมขอห่างเธอ ไม่มีเหมือนทุกครั้งครับ เธอตกลงและหายไปเกือบเดือน ผมคิดถึงเธอเลยโทรไป แต่โทรกี่สายๆก็ไม่รับ
จะทักเฟสไปเธอก็บล็อก ไปหาที่บ้านเธอก็ไม่ออกมาหาเลยครับ ผมไม่มีทางไหนจะง้อเธอได้เลย นี่ก็ผ่านมา3เดือนแล้ว
ผมโคตรคิดถึง โคตรรัก โคตรอยากให้เธอกลับมา แต่เหมือนเธอจะไม่ให้โอกาสผมอีกแล้ว
อยากบอกว่าขอโทษที่ผ่านมาทำตัวไม่ดี ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าผมเองที่ขาดเธอไม่ได้
อยู่คนเดียวทีไรนึกถึงเรื่องราวเกี่ยวกับเธอทู๊กกกที
... คนที่มีรักดีๆอยู่ ดูแลมันไว้ดีๆนะคร้าบบ ...
สุดท้ายเธอก็จากผมไป
ใครมีรักดีๆ แล้วเสียมันไปเพราะเราไม่ดีบ้างไหมครับ ผมคนนึงแหละที่เสียมันไป
... เคยคบแฟนคนนึงเธอขี้หึง ขี้งอน แต่เธอเอาใจใส่ ยอมผมทุกเรื่องให้อภัยหลายครั้งที่ผมทำผิด
เธอเป็นห่วงผมทุกเรื่อง คอยให้ความช่วยเหลือ และเป็นกำลังใจให้ในเวลาที่ผมท้อ อยู่ด้วยเสมอเวลาที่ผมไม่เหลือใคร
ตอนเราคบกันใหม่ๆ อะไรก็ดีไปหมด รักมันหวานมุ้งมิ้งมาก ผมมีเวลาให้เธอได้ทั้งวัน ทิ้งเพื่อนเพื่อได้อยู่กับเธอ
อะไรๆมันโอเคไปหมด พอคบมาได้ซักพัก เรื่อง18+ ก็มาครับ แรกๆผมยอมเธอทุกอย่าง งดเที่ยว งดเหล้า งดบุหรี่
ไม่มีความลับกับเธอเลยซักเรื่อง เฟส ไลน์ โทรศัพท์ ให้รหัสไปจะดูอะไรได้หมด ไปไหนก็บอกเธอตลอด
พอเวลาผ่านไปผมรู้สึกว่าเธอเริ่มเยอะ เริ่มมีข้อห้ามมากขึ้น จากที่ผมเคยยอมแทบทุกเรื่อง ผมก็ไม่ยอมแทบทุกเรื่อง
ผมกลับไปเที่ยว กินเหล้า สูบบุหรี่แต่ไม่เท่าเมื่อก่อนนะ ผมเปลี่ยนรหัสเฟส ไลน์ โทรศัพท์ก็ไม่ค่อยให้เธอดู ไม่แคร์เธอเหมือนเก่า
มีเวลาให้เธอน้อยลง ไม่ไปหาเธอ ไม่ได้พาเธอไปดูหนัง วันสำคัญๆ ก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไม่มีอะไรให้เธอเหมือนเมื่อก่อน
เมื่อก่อนเคยคุยกันทุกวัน คุยทีเป็นชั่วโมง แต่ผมก็เริ่มรู้สึกเบื่อไม่ค่อยอยากคุย โทรวันละสายสองสายแปปๆ ก็วาง
เธอโทรมาก็ไม่อยากรับ ไม่อยากคุย เธอบอกว่าผมเปลี่ยนไป เธอกังวลว่าผมมีคนใหม่ แต่ไม่เลยผมแค่อยากกลับไปใช้ชีวิตอิสระ
เราทะเลาะกันมากขึ้นแรงขึ้นบ่อยครั้งขึ้น กับหลายๆเรื่อง ณ ตอนนั้นผมโคตรเบื่อ โคตรรำคาญเธอเลย ไม่รุ้ทำไม
ทะเลาะกันที่ไรเธอร้องไห้ผมก็ตัดสายเธอทิ้งทุกที จนวันนึงผมขอเธอลองห่างกันดู เธอก็จำใจยอมทำตามคำขอผม 2วันผ่านไป
เธอเริ่มเข้ามามีบทบาทในชีวิตผมอีกครั้ง ผมขอห่างเธออีกเธอก็เป็นเหมือนเดิม เธอบอกรักผมมากขาดผมไม่ได้ ผมก็ไม่สนครับ
และครั้งสุดท้ายที่ผมขอห่างเธอ ไม่มีเหมือนทุกครั้งครับ เธอตกลงและหายไปเกือบเดือน ผมคิดถึงเธอเลยโทรไป แต่โทรกี่สายๆก็ไม่รับ
จะทักเฟสไปเธอก็บล็อก ไปหาที่บ้านเธอก็ไม่ออกมาหาเลยครับ ผมไม่มีทางไหนจะง้อเธอได้เลย นี่ก็ผ่านมา3เดือนแล้ว
ผมโคตรคิดถึง โคตรรัก โคตรอยากให้เธอกลับมา แต่เหมือนเธอจะไม่ให้โอกาสผมอีกแล้ว
อยากบอกว่าขอโทษที่ผ่านมาทำตัวไม่ดี ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าผมเองที่ขาดเธอไม่ได้
อยู่คนเดียวทีไรนึกถึงเรื่องราวเกี่ยวกับเธอทู๊กกกที
... คนที่มีรักดีๆอยู่ ดูแลมันไว้ดีๆนะคร้าบบ ...