" .. การฝึกจิตหรือการภาวนานี้ ถ้าจิตสงบแล้ว เราจะออกจากเพื่อน ไม่อยากคลุกคลี เพื่อนมาหาก็รำคาญ
คนที่จิตยังไม่สงบ จะชอบอยู่กันหลายคน พูดมากวุ่นวาย บางองค์จิตไม่อยู่นึกถึงองค์นั้นก็ไปหา
นึกถึงเรื่องนั้นก็ชวนคุย เป็นไปตามคำสั่งตามอาการของกิเลสตัณหา
ผู้ประพฤติปฏิบัติจริง อยู่กันร้อยสองร้อยก็ไม่มีเสียงคุย .. "

หลวงปู่ชา สุภัทโท