อาหารฝรั่ง ลำดับการเสิร์ฟจะเป็น
อองเทร่หรือออร์เดิฟ คืออาหารเรียกน้ำย่อย ซุป สลัด จานปลา จานเนื้อ ของหวาน
อาจมีเชอร์เบทคั่นระหว่างจานปลากับเนื้อ เพื่อล้างกลิ่นรส
แบบมื้อธรรมดาก็มีซุป จานหลักเป็นสปาเกตตี้หรืออะไรก็ได้ ของหวาน
ถ้าไม่หิวมากอาจจะกินแต่จานหลัก นี่หมายถึงไปเดทหรือไปกินตามสบาย

ตักบุฟเฟ่ต์จะตักตามนี้ก็ได้ค่ะ เรียงไปจากพวกโคลด์คัท คือพวกไส้กรอกบางๆ แฮม แซลมอน
จานปลาจานเนื้อจะเลือกพวกอาหารไทย บะหมี่ อาหารญี่ปุ่นแทนก็แล้วแต่ ตักไม่ต้องเยอะแค่พอทาน
ถ้าบุฟเฟ่ต์ร้านหรู พนักงานจะวางเครื่องมือตามลำดับให้เองซึ่งก็ไม่มีไรมาก
ช้อนซุปกลมใหญ่ มีดส้อมสลัดเล็ก จานปลามีดปลาหน้าตาเหมือนมีดเนยแต่ใหญ่กว่า มีดส้อมเนื้อใหญ่สุดและมีดมีฟันคม

การตักซุป ใช้ช้อนกลมตักออกจากตัว จับช้อนเบาๆ อย่ากางศอก ฝึกเวลากินทุกวันจะได้ชิน
ขนมปัง ห้ามยกขึ้นกัด ยกเว้นขนมปังปิ้งทาเนยในมื้อเช้าที่เป็นแผ่นๆ นอกนั้นต้องใช้มือบิ ป้ายเนยทีละคำ
และไม่บิทิ้งไว้

ห้ามใช้มีดตักอาหารเข้าปากเด็ดขาด เหตุผลคือมันบาดเราได้
จับส้อมมือซ้าย มีดหั่นด้วยมือขวา ทีละคำ หั่นแล้ววางมีด ย้ายส้อมมามือขวา จิ้มอาหารเข้าปาก
คนที่เคร่งครัดแม้แต่ถั่วพีเขียวๆ ก็ใช้ส้อมคว่ำจิ้ม
กินสปาเกตตี้ ใช้ส้อมม้วนเส้นโดยใช้ช้อนหรือมีดประคองแล้วกินเป็นคำๆ
การสลับมืออาจจะดูยุ่งยากแต่ทำไปก็ชิน อเมริกันจะหั่นไว้หลายคำหน่อยก็สะดวกดีค่ะ

อาหารที่มีคนมาเสิร์ฟเขาก็จะวางเครื่องมือไว้ให้แล้ว หยิบจากนอกเข้ามาใน
คือจานแรก เครื่องมืออยู่ริมนอกสุด ก็ไล่มาแบบนั้น แก้วน้ำกับไวน์อยู่ขวา
จานขนมปังของเราอยู่ซ้ายนะคะ

ก่อนดื่มเครื่องดื่มใช้มุมผ้าเช็ดปากซับริมฝีปาก เวลาวางผ้าเช็ดปากก็พับด้วยไม่ใช่ขยุ้ม
ใช้ช้อนคนกาแฟแล้ววางบนจานรอง ช้อนซุปก็เหมือนกัน
และห้ามใช้อุปกรณ์ประกอบบทสนทนา เช่น ใช้มีดส้อมชี้คน สิ่งของ หรือแกว่งไปมาแบบละครไทยชอบทำน่ะค่ะ

บางมื้อ หลังของหวานอาจมีผลไม้กับแครกเกอร์และเนยแข็งปิดท้าย

บนเครื่องบินบิสเนสคลาส ถ้าไปกันเองก็กินตามสบายแอร์ไม่ว่า
แต่ถ้าไปกับนายก็เรียบร้อยนิดนึง ลำดับการเสิร์ฟไม่ต่างกันค่ะ

ส่วนเกรย์ฮาวด์ ก็สั่งของที่ชอบได้นี่คะ เมนูหลากหลายอาหารไทยก็มี
แค่ไม่พูดเวลาอาหารอยู่ในปาก และกินช้าๆ คุยบ้าง
แต่เวลาเราหิวเราก็กินเร็วนะ แล้วแต่สถานการณ์