กระทู้แรก ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ ประสบการณ์จริงๆของเราเอง ไม่มีสแตนอินนะ

คือเราโหลดแอพแชทเกาหลีแอพนึงมานานแล้ว  เล่นมาเรื่อยๆ ว่างๆ เบื่อๆ ก็เข้าไปแชทกับคนเกาหลีบ้าง เจอคนไทยบ้างประปราย ซึ่งคนไทยที่เจอก็เป็นหญิงไทยใจงามมาตลอด       จนมีอยู่วันหนึ่ง เราได้เจอกับเด็กคนนั้น...

ขออธิบายก่อนนะว่า แอพที่เราเล่น คือเป็นแอพแชทของคนเกาหลีแบบสุ่มอ่ะ คือ ใช้วิธี random เอา จะไม่เห็นหน้า ไม่เห็นรูปกัน จนกว่าจะ addกันเป็นเพื่อน ถึงจะส่งรูปหากันได้ ถึงจะเห็นรูปโปรไฟล์ได้ ว่าเค้าตั้งรูปไหนไว้      

และแล้ววันนั้นเราก็กด random ได้ผู้ชายคนนึงมา คุยกันเป็นภาษาอังกฤษก่อนนะ ตอนนั้นเราจำได้ว่า ช่วงที่เราแชทกับเด็กผู้ชายคนนี้ คือเดือน กุมภา 58 ที่ผ่านมา เด็กคนนี้ก็ทักมาแบบคนพึ่ง random มาเจอกันหมือนคนทั่วไป        
ขอแทนชื่อผู้ชายคนนั้นว่า 'ธี'   นะ      
ธี  :      hi
เรา :     hi ,  girl or boy?
ธี   :      boy  and u?                                        
เรา :     girl
ธี :     how old ?
เรา :     23     u?
ธี :     19    
พอนางรู้ว่าเราเป็นผู้หญิง นางกด add มาหาเรยจ้า

บทสนทนา ของพวกเราเริ่มต้นขึ้นแบบนี้ จนไปๆมาๆ ถามกันว่า มาจากประเทศไหน สรุป 'ธี'เป็นคนไทย
ธีบอกว่า ครั้งแรกเลยนะที่เจอคนไทยเหมือนกัน นางดูตื่นเต้นมาก  

แล้วเราก็ตีเนียนถามไปว่า เข้ามาเล่นแอพนี้ทำไม

ธีตอบว่า 'ฝึกภาษาอังกฤษ'  (คือ งง มั้ย ? เข้ามาฝึกภาษาอังกฤษในแอพแชทเกาหลี บ้าไปแล้ว)

เราก็เลยบอกนางไปว่า 'เพ้อ ป้ะ มาฝึกอังกฤษ กับคนเกาหลีเนี่ยนะ'

นางก็ถามกลับเราเรย 'แล้วพี่อ่ะ เข้ามาทำไม ...มาหาผู้ชายเกาหลีหรอ'  ผมนี่อึ้งสิครัช มันพูดตรงใจ

เราเลยตอบไปเลย ว่า 'ก็หาผู้ชายไทยที่ดีๆ มันยาก'

ก็คุยนู้นคุยนี่  กวนตีนกันไป กวนตีนกันมา  ธีบอกว่า นางพึ่งเลิกกะแฟน  มาได้เดือนกว่าๆ แต่ยังคิดถึงอยู่ไรทำนองนี้  ธีบอกว่าเราพูดกวนๆเหมือนแฟนของนาง นางบอกว่า น่ารักดี     (แหม่ะ มันมาหยอดป้า )

คุยกันสักพักนึง ธีถามว่า 'นี่พี่ไม่ดีใจหรอ ที่เจอผม ?'
คือในใจเราโคดดีใจเลย เจอคนไทย แถมเป็นผู้ชายด้วย 5555  แต่ไม่อยากกรี๊ดกร๊าดมาก เดวมันจะได้ใจ เลยนิ่งๆไว้ พูดนิ่งๆไป ว่า 'ก็เฉยๆนะ' แต่ในใจนี่ดิดีใจมากกกก      

แล้วอยู่ๆ ธีก็พิมมาว่า 'คุยแบบนี้ จะเหมือน แอบรักออนไลน์มั้ย'

เราบอกว่า 'ไม่ได้ดู'   (คือเราไม่ได้ดูจริงๆนะ ดูฉากแรกแล้วก็ไม่ได้ดูอีกเลย แต่เรารู้ว่าละครดังมากๆ)    
                          
ธีบอกว่า 'เห้ย ผมยังดูเลย แม่ผมชอบดูมาก'

แล้วธีก็พิมมาอีกว่า 'คุยแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะพี่    พี่ไม่รู้จักผม ผมก็ไม่รู้จักพี่ เวลามีอะไรจะได้พูดได้ตรงๆ เดินผ่านกัน ก็ไม่รู้จักกัน '

ตอนนั้น เราก็คิดว่า ที่ธีมันพูดก็ถูกของมัน ไม่เห็นหน้า ไม่รู้จักกัน คุยกันแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ

และแล้วธีก็ขอตัวไปอ่านหนังสือ นางเรียนมหาลัยแล้วนะ แต่นางไม่ได้บอกนะว่าอยู่ที่ไหน  


จนกระทั่งผ่านไปหลายๆวัน เราก็ไม่ได้คุยกะนางนะ จนวันนึงเราทักไป ว่าจะ delete แล้วนะ เพราะเราเห็นว่านางไม่คุย เราเลยจะดีลีท
ธีเลยพิมกลับมาว่า ประมานว่า ' ยุ่งๆอ่ะ  คิดถึงแฟนเก่ามาก ตอนนี้เนี่ยกำลังตามง้อแฟนอยู่ '
                  
เราก็แบบเอ้าว ไหนตอนแรกบอกเลิกกะแฟน ไปแล้ว นี่ไหงงั้น ตามง้อแฟนเก่าอีก
คือธีก็บอกเราว่า 'ยังคิดถึงแฟนเก่าตลอด' เราก็เข้าใจนะ เค้าเป็นแฟนกันมาตั้งหลายปี อยู่ๆ เลิกกัน ก็เป็นธรรมดาที่อีกฝ่ายอยากจะขอคืนดี

เราก็แนะนำไป ว่าให้ลองทำนู้นนี่สิ  ธีก็บอกว่าเดวจะลองทำดู และจนวันนั้น ธีพิมมาหาเราว่า 'ดีกันกับแฟนแล้วนะ'
อีกใจนึงเราก็ดีใจกับน้องนะ แต่อีกใจนึงเรารู้สึกเฟลๆไงไม่รู้ 5555   Y.Y  

ธีก็พิมมาบอกว่า 'เนี่ยเดี๋ยวกำลังขับรถไปรับแฟน แค่นี้นะ ไปละๆ'              

ตอนนั้นเรารู้สึกว่า เราไม่อยากจะคุยกะธีแล้วอ่ะ ธีมันดีกับแฟนเก่าแล้ว ซึ่งเรา เราเป็นคนแปลกหน้าสำหรับมัน ธีมันก็ไม่ต้องมาใส่ใจอะไรเราอยู่แล้วป้ะ เราเลยไม่ได้ตอบอะไรธีอีก แม้แต่ข้อความเดียว    และเราก็ delete ธีออกจากการเป็น friend ในแอพนั้นทันที

คือในแอพนี้ ถ้า delete เพื่อนไปแล้ว ไม่สามารถกู้รายชื่อเพื่อนคนนั้นกลับมาได้ มันไม่ได้เหมือน block ที่สามารถ unblockได้ แล้วกลับมาคุยกันได้อีก  คือดีลีทออกไปแล้ว คือจะหายไปเลย จนกว่าจะ random ใหม่ แล้วฟลุ๊คเจอกันอีก

พอเราดีลีท ธี ออกจากการเป็นเพื่อน หลังจากนั้น เราก็ใจแป้วๆนะ อุตส่าห์เจอคนไทยทั้งที แถมเป็นผู้ชายทำไมไม่เก็บไว้คุยว่ะ อย่างน้อยก็ดูไม่มีพิษ ไม่มีภัย คุยภาษาอังกฤษ ก็ได้  ตอนนั้นแอบเคืองตัวเอง จะดีลีททำไม ...  

ในแอพนี้เวลาถ้าถูกอีกฝ่าย ดีลีทเพื่อน มันจะขึ้นเรยว่า 'คุณถูกดีลีท' ที่หน้า friend list ของแต่ละคน  คือไม่สามารถทำอะไรต่อได้ เข้าไปพิมข้อความอะไรก็ไม่ได้เพราะถูกดีลีทไปแล้ว ซึ่ง ถ้า'ธี'เข้ามาเชคข้อความในแอพนี้เมื่อไหร่ ธีจะเห็นทันที ว่าเราดีลีทธีออกไปแล้ว    


หลังจากนั้น เราก็ใช้ชีวิตปกติไป ทำงาน ว่างๆ ก็โหลดซีรีย์เกาหลีดู ตามประสาสาววัย 24  ฮ่าๆๆ ว่างจริงๆ ก็แวะเข้าไปแอพแชทเกาหลีแอพนั้น หาคนคุยภาษาอังกฤษ   ...หลายครั้งนะที่เราคิดถึงธี  หวังว่าขอให้ random มาเป็นธีอีกสักครั้ง แต่เราก็ไม่เคยเจอธีอีกเลย



เวลาผ่านไป.... ไวเหมือนโกหก จากกุมภา ถึง มิถุนา
และแล้ววันนั้นก็มาถึง วันอังคารที่ 16 มิถุนา ที่ผ่านมา   …  เรากำลังนั่งง่วงๆ เลยหยิบโทรศัพท์ เอามาส่องเฟส ดูอินสตราแกรม ส่องเสร็จแล้ว อ่ะ ว่างๆ กำลังง่วงๆ เข้าแอพแชทเกาหลี ครั้งแรกเราสุ่มได้คุยกับคนเกาหลี คุยกันไม่รู้เรื่อง เราออก แล้วกด random ใหม่ ครั้งนี้ คนที่ randomได้มาใหม่ ชื่อที่เค้า   เซทไว้ เป็นสัญลักษณ์ยิ้ม แบบนี้  
                                                
เราทักไปก่อน     :     hi
ฝั่งนู้นตอบกลับ     :     hi  
แล้วฝั่งนู้นถามเรามาเลยว่า     :     girl or boy?
เรา     :     girl and u?
ฝั่งนู้น     :     boy  , how old ?
เรา     :     24    so u?
ฝั่งนู้น     :     27
แล้วนางก็กดแอดเรามาเลยจ้าาา
เรา     :     where r u from?
ฮีตอบว่า :      America     and u?
เรา     :          Thailand
ฮี     :         Wow , really?
เรา     :      yes , are u american?
ฮี     :     no    im living in america  but , คนไทยครับ    
  
วินาทีนั้นเราดีใจมาก มาก มาก มาก   เราแอบหวังน้อยๆ ว่าให้เป็น 'ธี'
เราต้องเก็บความดีใจ ในความหวังน้อยๆไว้  แล้วตอบกลับไปแบบเนียนๆ    :     'ดีใจอ่ะ เจอคนไทย.. ง่วงๆนี่ตาโตเลย'
ฮี     :     555 ครับ    
เรา     :     แล้วทำไมไปอยู่เมกาอ่ะ
ฮี     :     อ๋อ พ่อแม่มาทำงานที่นี่ครับ 5555      
เรา     :         thats why u r good in english
ฮี     :     no im not good in eng                                  
เรา     :     แล้วนี่อายุ 27 หรอ?
ฮี     :     ครับ 27
เรา     :     ไม่ต้องพูดครับ ไม่ชิน
ฮี        :        อ่อ ครับ 5555
แล้วนางก็หายไป ในใจเราก็แบบ เห้ย อย่าพึ่งหายดิ กลับมาคุยก่อน!!

อีกประมาน 2 นาที เค้าเข้ามาบอกว่า ' เดี๋ยวกลับมาตอบนะครับ'                        
              
เราตอบกวนๆไป 'ได้เรยค่ะพี่ ไม่ต้องรีบนะคะ'


แล้วนางหายไปนานมากกกก ตอนนั้น random เจอกันประมานตอนบ่าย3
คือคำว่า 'เดี๋ยวกลับมาตอบนะครับ' ของนางทำให้เรานั่งรอว่า เมื่อไหร่จะกลับมา ทำอะไรไม่ค่อยจะถูก เชคแต่ข้อความในแอพว่า ตอบกลับมายัง โคดกระวนกระวายเรยตอนนั้น ในใจอยากให้เป็น 'ธี' อีกครั้ง

และแล้วอะไรดลใจให้เราคิดได้ว่า   เมกามันไม่ได้เวลาเหมือนเมืองไทยนะเว้ย นี่เมืองไทยบ่าย3 ...เมกาก็ต้องตี 3 สิว่ะ ..แล้วคนอะไร ตื่นมาแชทตอนตี 3 มันต้องโกหกแน่ๆ


เราเข้าแชท พิมไปหาเองเรยทีนี้
เรา     :     เออ คือ สงสัย ตอนนี้เมกา ตี 3  ...แปลกดีเนอะ ตื่นเวลานี้ ...แปลกดี

และแล้วเวลาก็ผ่านไป ผ่านไปจนเกือบจะห้าโมงเย็น ข้อความเข้า  เราตั้งเสียง notification แอพนี้เป็นเสียงผิวปาก
                      
เสียงข้อความเข้าปั๊บ รีบกระโจนไปดูโทรศัพท์เรยจ้า
นางตอบกลับมาแล้ว
ฮี     :     แล้วเรารู้ได้ไง ว่าพี่อยู่รัฐอะไร   ที่นี่พึ่งตี2 .... พี่นอนดึกแบบนี้ประจำ
เรา     :     หรา ..  งั้นอยู่รัฐอะไร ?
ฮี     :     แคลิฟอเนีย
เรา     :     อ่า
ฮี     :     5555555
เรา     :     ขำทำไม
ฮี     :     ตลกอ่ะ 5555
เรา     :     ตลกอะไร                                        
ฮี     :     เหมือนแฟนตามเช็ค 5555
เรา     :     เห้ย ไม่ เราไม่ใช่ 555

แล้วนางก็หายตัวไปอีกครั้ง ไม่ได้ตอบข้อความเราอีก

อีกครั้งกับการตะขิดตะขวงในใจ แคลิฟอเนีย อะไร เวลาจะต่างกันขนาดนี้ว่ะ
เราเปิดแอพในโทรศัพท์รีบเชครัวๆ  หารัฐแคลิฟอเนียให้เจอ   ขณะที่เราเปิดเชคเวลา  เมืองไทยตอนนั้นกำลังจะ 5 โมงเย็น
                                                    
วิ้ง วิ้ง ... รอค้นหา .... รัฐแคลิฟอเนีย        
  ' California 4.45 am'

นางโกหกชั้นจ้าา แคลิฟอเนียกำลังจะตีห้า!


เราเข้าแอพไป พิมข้อความไปหาเรย
   เรา     :     ขอโทดนะ เราไปเชคเวลามา
   เรา     :    'แคลิฟอเนียกำลังจะ ตีห้า'
แล้วเราพิมไปอีกประโยค
เรา     :     อย่าโกหกพี่อีกนะ

คำว่า 'อย่าโกหกพี่อีกนะ'   คำว่า “พี่” ในที่นี้ของเรา คือ เหมือนพูดกวนตีน ธรรมดาๆ    ว่าไอน้องอย่า
โกหกพี่อีกนะเว้ย พี่จับได้แล้วนะ อะไรประมานนี้

แล้วเราก็จบที่ประโยคนั้นแหล่ะ ว่า 'อย่าโกหกพี่อีกนะ'

                                                    
ผ่านไปสักพักใหญ่ เรากำลังจะกินข้าวเย็น นางตอบกลับมา เราโคดอึ้ง ตัวแข็ง ทำอะไรไม่ถูก
ฮี     :     แล้วทีพี่อ่ะ พี่ลบผมทิ้งทำไม
ฮี     :     พี่อ่ะใจร้าย
ฮี     :     ผมทำไรผิด
อึ้ง ครับ อึ้งสิครับพี่น้อง นางคือ 'ธี' จิงๆ เป็นนางจิงๆ เราทั้งดีใจ ทั้งอึ้งคือ ไม่รู้จะตอบกลับว่าอะไร ....

ตลอดระยะเวลาตั้งแต่ เดือนกุมภาที่เราได้คุยกะธีครั้งแรก แล้วเราก็ดีลีท ธีทิ้งไปตั้งแต่กุมภา  หลังจากนั้นเราก็ไม่เจอธีอีกเลย  จนกระทั่งวันนั้น วันอังคารที่ 16 มิถุนา เราเจอธีอีกครั้ง …    

เราดีใจ เหมือนเจอคนเคยรู้จัก ...
ดีใจเหมือนเจอคนเคยสนิท ...
ดีใจเหมือนคนคุยแล้วมันถูกคอ อยากจะรักษาความสัมพันธ์นี้ไว้ ...    
และเท่าที่เราคิดออกในตอนนั้น  เราตอบไปแบบคนสำนึกผิด

เรา     :     รุ้ได้ไง ว่าเป็นเรา
ธี     :     จำได้ดิ ทำไมจะจำไม่ได้ พี่อะใจร้าย
ธี     :     พี่ลบผมทำไม
ธี     :     ผมหาพี่แทบตายเลยนะ
เราเห็นนางพิมมา คำว่า ' ผมหาพี่แทบตายเลยนะ' ...(ความรู้สึกตอนนั้น เหมือนมีผีเสื้อมาบินอยู่ในท้อง 55555 อิป้านี่เพ้อมาก)  
  
เรายังอึ้ง ยังตอบไรไม่ถูก  แล้วธีก็ถามมาอีกครั้ง

ธีถามเราว่า
ธี     :     แล้วพี่อ่ะ ลบผมทำไม ผมทำไรผิด
เรา     :     ไม่รู้ดิ (คือตอนนั้น เราคิดออกได้แค่นั้น   เราไม่อยากอธิบาย เราไม่อยากไปทำให้มันรู้สึกไม่ดี...เท่านั้นหล่ะ นางตอบกลับมา)
ธี     :     ผมหาพี่แทบตาย เพื่อมาฟังคำว่าไม่รู้ดิเนี่ยนะ
ธี     :     เหตุผลพี่โคดใช้ได้เลย    
เรา     :     ถ้าหาเราแทบตาย แล้วทำไมพึ่งเจอ (เราเริ่มโมโห)
ธี     :     พี่คิดว่ามันหากันง่ายนักหรอว่ะ

เราพิมสวนธีกลับไปอีกหนึ่งประโยคแต่เราจำไม่ได้ว่าเราสวนอะไรกลับไป แล้วธีก็ตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว
ธี    :    ทำไม จะลบทิ้งอีกรึไง                                  
เรา     :     แล้วแกไม่คิดรึไง ว่าชั้นก็หาเหมือนกันอ่ะ  (เราเริ่มโมโห แบบควันออกหู)
ธี     :     แล้วทำไมต้องลบ
เรา     :     ก็ไม่รู้ ไม่เข้าใจ ว่าทำไมต้องลบเหมือนกันเข้าใจม่ะ มันเป็นอะไรไม่รู้    (ในใจจริงๆรู้อยู่เต็มอก Y__Y)
ธี     :     เออ ไม่อยากเถียงกับพี่ละ
ธี     :     พี่ไม่เข้าใจ ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน  
เรา     :     เออ โมโหว่ะ

แล้วธีก็หายไป ไม่ตอบข้อความเรา ...เราแบบ ตอนนั้น คิดไรไม่ออก ตื้อไปหมด คิดได้แค่ว่า ควรจะขอโทษมัน
เรา     :     ขอโทษ ละกัน
เรา     :     ดีกัน

แล้วธีก็หายไป ยังไม่เปิดอ่านข้อความเรา เรากินข้าวเย็นไป เชคข้อความไป ธีก็ยังไม่อ่าน เรากระวนกระวายหนักมาก กินข้าวไม่เป็นสุข
แล้วธีก็ตอบกลับ
ธี     :     อืม เคร
เรา     :     ยิ้มก่อนดิ
เรา     :     ยิ้ ม      
เรา     :     ดิ
ธี     :        หะ? สั่งให้ยิ้ม?
ธี     :      พี่นี่แปลก ยังกะเด็ก ให้เรียกว่าน้องมุกดีมั้ย (มุกคือชื่อแทนเรานะ ....เราดีใจนะ ดีใจมากๆ ที่
ธียังจำชื่อเราได้ ดีใจมากจริงๆ

เดี๋ยวเรามาต่อนะ