เนื่องจากเห็นกระทู้คนที่มาแชร์ว่า เคยเป็น ชู้ รึมือที่สาม มาสักพักละครับ และเจ้าของกระทู้ก็โดนกระหน่ำไปบ้าง ตามสมควร
ผมเลยอยากแชร์เรื่องของผมบ้าง
เรื่องนี้ คือเรื่องจริง คนที่กล่าวมาก็คือคนจริงๆ ไม่ใช่ตัวแสดงงงง ถรุยยยย
เข้าเรื่องละนะครับ
ผมไปแอบรัก แอบซั่มกะแฟนเพื่อนครับ
คือผมมีโอกาสรู้จักเด็กคนนึงที่ลานเบียร์น่ะครับ ซึ่งตอนนั้นก็ไม่รู้หรอกนะว่าน้องเค้ายังเรียนอยู่ม.ปลายอยู่เลย ก็คุยบ้างแซวบ้าง นิดๆหน่อยๆ แต่ไม่กล้ามากนัก เพราะผมไม่มั่นใจในหนังหน้าตัวผมเองหรอก
มาเจออีกทีที่สนามบอลครับ น้องมากะเพื่อนผมที่เล่นบอลด้วยกัน คือเค้าเป็นแฟนกัน ตอนที่รู้ว่าก็เสียดายนะ อาจจะออกนอกหน้าด้วยซ้ำ
แต่ก็พยายามปกติไว้ เพื่อนผมก็ปรึกษาว่า ทำไงดี แฟนมันจะไปเรียนต่อ กลัว แฟนชิ่ง ตรงนี้ผมขอแทนชื่อน้องเค้า ว่า น้อง i นะครับ น้อง i อายุ 18 ผมกะเพื่อน (หลังจากนี้ผมจะแทนชื่อมันว่า j นะ) อายุ30ปี (ห่างกัน 12ปีแหน่ะ)
ผมเลยแนะนำไปส่งๆว่า ทำแหวนสิ แทน แหวนหมั้น ในใจก็คิดนะ ว่า ถ้าคนมันจะไป แหวนเหวินมันก็ทิ้งได้แหละ
แต่เพื่อนผม มันเอาจริงครับ มันไปร้านช่างทองกับผมเลย เพื่อสั่งทำแหวน มูลค่าสูงพอได้นะ เป็นหลักหมื่นเลยละ ถึงตรงนี้แล้วแม้จะรู้สึกเสียดายที่ไม่เจอน้องเค้าก่อนเพื่อนผม แต่ผมก็ตัดใจละครับ
แต่เรื่องมันไม่จบแค่นั้น
คืนนั้น มีไลน์ ที่มีรูปน้องเค้ากะเพื่อนผม คู่กัน แอดไลน์มาหาผม มาทักทายผม ผมก็งงนะ เพื่อนผมมันเล่นไลน์อีกเครื่องรึไง ที่ไหนได้ น้อง i เเอบเอาเบอร์โทรผมมาจากเพื่อนเพื่อแอดไลน์ผมครับ
แรกๆก็คุยธรรมดานะ ผมก็ไม่หยอดอะไรหรอก ไม่อยากเสียเพื่อนถึงแม้ว่าผมจะไม่ค่อยสนิทกับเพื่อนคนนั้นก็ตาม(อาจเสียไปถึงสนามบอลด้วย) แต่ก็มีบอกเค้าว่า i มีเพื่อนๆมาแนะนำพี่บ้างมั๊ย อยากมีแฟนเด็กๆ บ้าง
i จังก็โอเคนะ หาไลน์เพื่อนมาให้ผม บอกผมว่า อาจจะไม่ค่อยน่ารักนะ แต่นิสัยดีมากกกกก
ผมก็คุยกะเพื่อน i นะ แต่ คือมันไม่ใช่เลย ไม่น่ารัก ก็ส่วนนึง แต่การตอบโต้นี่ ห่างกันไกลเลย i นี่จะถามจะตอบ ราวกับอ่านใจผมออกเลย เรียกว่ายิ่งคุยยิ่งหลง
จนผมเริ่มหยอดไปหลายทีละ เช่น เสียดายนะ น่าจะเจอกันก่อน j (เพื่อนผม)นะ รักตายเลย
น้องเค้าก็เริ่มตอบรับเราบ้าง ว่า เราน่ารัก วันนี้ พี่แต่งตัวเล่นบอลน่ารักดีเห็นละอยากกอด(แต่งตัวเล่นบอลมีน่ารักด้วยหรอวะ) อะไรทำนองนั้น
จนผมถอนตัวหยุดคุยด้วยไม่ได้ จากไลน์ก็เป็นทางโทรศัพท์ จากคุยก็เป็นเล่นเพลงให้ฟัง ผมไม่ค่อยกล้าร้องเพลงให้ใครฟังนะ ผมอาย แต่ผมปลดล็อคที่น้องเค้านี่ละครับ i เคยอัดเสียงเพลงผมไปให้เพื่อนฟัง เป็นเพลงรุ่นเก่า เพื่อนๆเด็กๆเค้าคงไม่เคยฟัง เลยถามว่านี่เพลงใคร เพราะดี นั่นละทำให้ผมกล้าที่ร้องเพลงเลย
จากร้องเพลงให้ฟังบ่อยๆ ก็เริ่มไปหาครับ
น้องเค้าโทรมาว่ามารับที่โรงเรียนได้มั๊ย กลับบ้านไม่ได้ ผมก็เออ น่าจะจริงนะ ไอ j ไปต่างจังหวัดซะด้วย
ผมก็ได้ๆเดี๋ยวไปรับ พอรับละก็ไปส่ง ทีนี้รู้ละว่าบ้าน i อยู่ตรงไหน ตกกลางคืน i ก็โทรมาหาผม ให้มาหาหน่อยได้มั๊ย มานั่งเล่นที่สวนสาธารณะใกล้ๆบ้าน i นี่ละ ผมก็รีบไปเลย ไปนั่งคุยนั่งเล่นกันได้สักชั่วโมงนึง ผมก็กลับบ้าน น้องก็เข้าบ้านไป
ทีนี้ละทุกคืน นี่ผมคุยกันยันเช้าเลย คือหลับคาโทรศัพท์ทุกคืนเลยครับ โทรศัพท์ก็ไปย้ายค่ายเอาค่ายเดียวกัน(สีเขียว) กดโปร เก้าบาท ทั้งคืน
คุยกันได้อีกอาทิตย์นึง ก็เริ่มไปหาน้องเค้าแทบทุกคืนละครับ ระหว่างนั้น ผมไม่เคยเอะใจเลย ว่าทำไมน้องโทรมาแค่ตอนสามทุ่มเท่านั้น
ถ้าไลน์ไปก่อนหน้านั้นน้องจะไม่ตอบ
เพิ่งมารู้ทีหลังนี่เอง น้องเค้าบอกว่า ที่ออกมาหาที่สวน หลังสามทุ่มรึ โทรกลับ สามทุ่มนี่ คือ น้องเค้าอยู่กะ j ทุกวัน จนถึงสามทุ่ม
ค่อยถึงเวลาชู้อย่างผม แต่ผมก็ยังโอเคนะ
คุยไปคุยมา i ก็มีหลุดปากมาว่า เสียดายที่ผม เป็นคนแรกของ i ไม่ได้แล้ว เข้าใจใช่มั๊ย
ผมก็อึ้งๆไปนะ แต่ก็ตอบไปว่า พี่โอเค พี่ผ่านมาเป็นสิบแล้ว
i งอน ฮะ งอนเป็นจริงเป็นจัง ทั้งๆที่ผมไม่มีใคร แต่ i มี jอยู่เนี่ยนะ งอนไปงอนมาผมก็ไปง้อที่สวนนั่นละ มารออยู่นาน กว่าi จะออกมาหา ออกมาก็งอแงมาเลย ว่าจะให้ทำใจได้ไง มีผู้หญิงที่ผมกอด ผมจูบอีกเป็นสิบคนเลย ผมเองน่ะทำใจได้มั๊ยที่ i กอด j จูบ j เนี่ย แค่คนเดียวผมยังเจ็บแล้วiละ ต้องเจอเป็นสิบ (พวกนั้นผมเลิกไปหมดละมั้งน้อง)
งอนมาก ผมเลยกอดเลย น้องเค้าก็บิดนิดๆ พอไม่น่าเกลียด เสร็จละหันมาจูบผม ผมนั่งไปพักนึง.... มันหอม มันนุ่ม มันใจสั่นมากเลยครับ ครั้งแรกของผมยังไม่รู้สึกแบบนี้เลย เสร็จละกันง้อกันตามประสาพักนึงกลับบ้านครับ ไปมาไปมาแบบนี้อีกสักเดือนได้ ก็เกิดเรื่องเกินเลยครับ(บางคนว่ามันเกินเลยตั้งแต่ไปกอดน้องเค้าแล้ว ผมเถียงนะ มันเกินเลยตั้งแต่ แชตไลน์นานแล้ว) คืนนึงผมไปหาiปกติ แต่คืนนั้นอากาศหนาวฝนตกครับ iเลยชวนไปหลบฝนในบ้านi ตื่นเต้นนะ กับบรรยากาศในบ้านน้องเค้า ไปนั่งเล่นในห้องรับแขกครับ หันไป เจอสตั๊ดไอ j อืมมมม หมดอารมณ์ไปนิดนึง ก็นั่งคุยกันสักพัก ก็จูบกันเหมืนเดิมครับ จูบละมือผมก็ซนนะ แต่สักพักผมก็หยุดเอง ทำเหมือนผมไม่อยากทำต่อ iก็ถามว่า รังเกียจหรอ ผมตอบเลยนะว่าไม่เลย พี่เองก็อยากจะแย่ละ แต่พี่ว่าพอแค่นี้เถอะ เท่านั้นละ
คราวนี้ i จับคอผมจูบละล้วงผมเลย มันขาวไปหมดทั้งหัวเลย หน้าไอ j หายวับ ผมปล่อยตัวไปตามอารมณ์ละครับ จน ทุกอย่างสงบลง มันเสียใจไม่ทันเลยครับ เพราะมันรู้สึกดีไปด้วย ผมกลับบ้านพร้อมอารมณ์ทั้งสองอย่าง เสียใจ ดีใจ กลัว แต่ต้องการ สับสนมาก รู้แค่อย่างเดียวว่า ผมทำเรื่องที่แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ถอยหลังไม่ได้แล้ว หลังจากนั้นเราก็คุยกันอย่างเดียวครับ ไม่ไปหากัน พยายามทำให้เป็นปกติไว้ จนอีกเดือนนึง i ทะเลาะกับ jรุนแรงมาก คือน้องร้องไห้ งอแงเลยละ ก็โทรมาหาผม ให้ไปนั่งคุยกันที่สวนอีก ผมก็อยากเจอนะ ก็ไป คุยได้พักเดียว j โทรมาหา i ว่าจะมาเคลียร์เรื่องที่ทะเลาะกัน ผมก็หลบรอเค้าตีกัน เค้าเคลียร์กันเสร็จ ไอjก็กลับไป i ร้องไห้หนักกว่าเดิม ผมเลยกอดเค้าละบอกว่า เดี๋ยวก็ดีกันนะ ดูแล้ว j มันคง รัก iมากนะ มันยอมทะเลาะกับพ่อมัน เพื่อ i เลยนะ (ถึงผมจะไม่สนิทกับ jมาก แต่ก็พอรู้เรื่องกัน จากวง สนามบอลบ้าง)
i ก็ยังไม่หยุดร้อง และถามผมว่า ถ้าเลิกกับ j แล้ว ผมจะคบด้วยมั๊ย
ผมก็ตอบไม่ถูกนะ
คือ ถ้าสองคนนี้เลิกกัน ละ ผมมาคบiต่อ นี่ คงจบไม่สวยที่สนามบอลแน่ เผลอๆลามไปถึงบ้านผมต่อละ
ก็ตอบไปแบบ อึกๆอักๆน่ะแหละ ว่า คบสิ
น้องก็ขอให้อยู่ด้วยกัน คืนนั้น
........ ครั้งที่สอง ครั้งนี้มันเหมือนปลดล็อคเลยครับ คือหลังจากนี้ ก็ รัวๆเลย มาเมื่อไหร่ ได้ตลอด สองก็มี สี่ ก็มี แต่น้องเค้าก็ไม่ยอมเลิกกับ j นะ
ระนะเวลาหลังจากนั้นอีก 6-7เดือน ผมเหมือนนรกเลยละ น้ำหนักร่วงวูบเลย แต่อยู่ด้วยกัน(ช่วงหลังสามทุ่ม) ก็มีความสุขดีนะครับ ค้างบ้านน้องบ้าง กลับบ้านผมตอนดึกๆบ้าง ดีที่ i ไม่เคยขออะไรเลย ไม่ร้องขอ ของแพงๆ อาหารดีๆ ไม่ขอเงิน ขอแค่มาหาเค้าตามใจเค้าก็พอ ระหว่างนั้น
เหมือนเราตกเป็นทาสนะครับ ทั้งทาสรัก ทั้งทาสตัณหาของผมเอง พ่อแม่ผมก็รับรู้เรื่องนี้ แบบ ข่าวเล่าข่าวลือ ก็ด่าผม ให้เลิกซะ ผมจะเลิกก็กลัวน้องเค้าจะแฉเรื่องความเลวของผม
อยู่ด้วยกัน วันไหนเหนื่อย แต่น้องต้องการเจอก็ต้องไปหา
นอนดึกเท่าไหร่ก็ต้องตื่นเช้ามาทำงานให้ได้ เพื่อไม่ให้พ่อด่าซ้ำ ร่างกายเหมือนจะพัง
จิตใจยิ่งแล้วครับ บางวันต้องได้ยินคำพูดที่น้องเค้าพูดไม่คิด เรียกชื่อผิดเป็นไอ j ก็มี เมื่อไหร่ที่น้องเค้าอยู่กะไอ j นานๆ หลายๆวัน แล้วเค้าอยากเจอผม ก็เรียกผมไป โดยแอบส่งข้อความ ผมก็ต้องไป ไปดูเข้า วิ่งเล่นกันบ้าง ขี่หลังกันบ้าง ป้อนขนมกันก็มี
ร้องไห้ก็ไม่ได้นะ คนอื่นจะรู้ แต่ตอนอยู่คนเดียวร้องไห้ทุกวัน
รุ่นน้องที่ผมสนิทด้วย พอรู้เรื่องนี้ ก็ เคืองผมไปเลยก็มี
ที่หนักกว่านั้น คือ เรื่องพ่อนี่ละครับ การงานที่จะได้ทำแทนพ่อ พ่อเค้าก็พับโครงการไป บอกว่าเราไม่มีวุฒิภาวะมากพอ ที่จะนำครอบครัว
ผมเหมือนเสียเครดิตทุกอย่างไปเลย
แต่มันก็หน้ามืดตาบอดนะ ยังร้องไห้ง่าย ยังเฝ้ารอคอยเศษความรักอยู่ ยังให้น้องเค้าชักใยความรู้สึกเราอยู่เสมอ อะไรที่เราโกรธ เค้าจะโกรธเรื่องอื่นจนเราไม่กล้าโกรธ ยอมเค้าตลอด ถึงขนาดที่ว่า มีครั้งนึง ผมไป ..... กับi จน เสร็จละ i ร้องไห้ และบอกว่า ขยะแขยงตัวเอง เพิ่งจะ ...กับj เสร็จละ แปปเดียว มา....กับ ผมต่อ ผมก็อึ้งงงงงนะ พูดไม่ออก แต่มันก็เสร็จไปแล้ว เลยช่างมันเถอะ ....
จนตัวผมเริ่มไม่สบตาใครละ เหมือนชีวิตนี้มีบาปติดตัวตลอด จากคนอารมณ์ดี ก็เงียบๆ กลัวคนนินทาตลอด ช่วงนั้นก็มีเพื่อนหลายคนนะพี่ปลอบผม บางคนที่รู้ ก็เคืองผม
แต่เรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว ผมอยากเลิก ก็กลัวน้องเค้าแฉ เค้าพูดแกมขู่ตลอด ว่าเค้าไม่มีอะไรจะเสีย
ผมก็ทั้งรัก ทั้งกลัว ก็ทนไป แบบไม่มีที่สิ้นสุดเลย
สิ่งที่ผมเสียใจอีกเรื่องนึงคือ น้อง เค้าไปพูดจา-ดัน(ใช้คำสุภาพแต่ความหมายหยาบคาย)ใส่แฟนเก่าผม ซึ่งแฟนเก่าผมไม่เกี่ยวอะไรด้วยเลย
เราเลิกกันแล้ว ก่อนจะมาเจอ i เนี่ย แต่ผมก็เข้าข้างใครไม่ได้เลย แฟนเก่าผมก็เสียใจนะ ที่ผมปล่อยให้น้องเค้า แว้ดๆใส่ ผมก็เงียบ เพื่อปกป้องตัวผมเอง ผมไม่อยากให้เรื่องมันแดงออกไป ช่วงนั้น ผมอยากเลิก อยากออกจากนรกตรงนั้นเต็มทีแล้ว จนถึงวันสุดท้าย ที่ผมบอกว่า ขอเลิกแล้ว i ร้องไห้ เหมือนคนบ้าเลย พอ j มา ก็ต้องยิ้ม แกล้งทำเป็นไม่มีอะไร j กลับไป ก็ร้องอีก ทั้งโทรหาผม ทั้งข้อความ แชตคุยกับแฟนเก่าผมแทบทุกคน ผมก็ร้องไห้นะ ทุกครั้งที่ i ส่งข้อความมา ก็อยากอ่าน อยากรับโทรศัพท์ เห็น i ทำท่าเหมือนทรมาน แล้ว ผมจะขาดใจไปด้วย(ตอนนั้นมันเป็นแบบนั้นจริงๆ)แต่เพื่อนๆที่ดีของผมก็ช่วยกัน ห้ามใจผมไว้
ผมขอบคุณทึกคนจริงๆนะ
ทุกวันนี้ ผม แต่งงานละ มาทำงานอยู่บ้านแฟนผมที่จังหวัดอื่นละ
น้องเค้าก็ไปเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว มีแฟนเป็นเด็กที่นั่นแล้ว
j ก็เลิกกับน้องเค้า(รึยังไม่รู้นะ แต่น้องเค้ามีใหม่ล้วแน่ๆ) j รู้เรื่องของผม ตอนช่วงผมกำลังจะเลิกกะ i แล้ว รู้เพราะ i ร้องไห้ ตอนที่ผมบอกขอเลิก และบอกกะ j มาชอบผมมากๆ j มันเลยโทรมาหาผม และเอาโทรศัพท์ให้i คุย
แต่ j ก็ พูดดีกับผมเหมือนเดิมนะ ผมเห็นแววตามันเศร้ามากๆ แต่ก็ยังคุยดีกับผม เราจะไม่พูดเรื่อง i เลย ถ้ามาเจอกัน
รุ่นน้องที่สนิทกับผม ก็ กลับมาคุยดีกับผม แต่มันไม่เหมือนเดิม บางอย่าง ที่ร้าวไปแล้ว มันก็กลับมาสนิทเหมือนเดิมยากครับ
บทเรียนครั้งนี้ สอนผม หลายอย่างเลยครับ
ผมจะไม่ยอมตกเป็นทาสทางอารมณ์อีก
-ผมมั่นใจว่า หากเกิดเหตุการณ์ มีสาว มาปิ๊งปั๊งเราอีก เราจะเฉยชากับเรื่องพวกนี้ได้
-รักแบบ เจอแล้วต้องยอมทุกอย่าง มันมีอยู่จริง(ถึงแม้ว่าบางคนอาจจะไม่ได้เรียกว่ารักก็ตาม)
-เราไม่สามารถควบคุมความรักได้หรอกครับ j จะดียังไง i ก็คงไปอยู่ดี ถึงไม่เจอผม iก็ไปเช่นเคย
-คบกับเด็ก(หมายถึง ช่วงอายุที่ห่างกัน ปวดกะโหลกชิ หา....ย)
-sexเป็นสิ่งสำคัญในชีวิตคู่จริงๆ สำหรับบางคน sex มันกลบ มันบัง ความรู้สึก อื่นๆได้จริงๆนะ เหมือนช่วงนั้นผมเสพติดไปเลย ผมเครียด ผมโกรธ ผมบ้า แต่พอเจอ i ..... ก็หายหมด ทั้งๆที่ปกติ ผมไม่ได้เป็นคนต้องการเรื่องนี้มากนักนะ(ช่วงนี้ผมมีครอบครัวอบอุ่นแล้ว ผมก็ไม่ต้องการมันเยอะเหมือนตอนอยู่กับ i )
-เรื่องบางอย่าง ทำมันพังไปแล้ว คืนกลับมายาก มาก เช่น ความเชื่อใจ ของพ่อ ของเพื่อน แม้จะไม่มีการพูดถึงเรื่องเดิมๆอีก แต่มันไม่หายไปไหนหรอกครับ
-คนที่รักเราจริงๆ เราอาจจะเห็นเค้าในวันที่สายไปก็ได้ (แฟนเก่าผม เข้าใจผมดี และพยายามอดทนไม่มีปากมีเสียงกับi เพื่อไม่ให้ผมต้องเดือดร้อน)
-คนที่ว่าเลวๆในสายตาคนอื่น เค้าอาจจะดีกับเรามากๆก็ได้ เช่นเพื่อนๆผมที่คอยห้ามผมไว้ช่วงที่เลิกกัน เค้าอาจจะไม่ดีในสายตาคนอื่นอีกหลายคน แต่เค้าดีกับผมมาก เค้าช่วยผมออกจากตรงนั้น
สำหรับคนอื่น เค้าคือคนร้ายเลยละ ทำเลวเยอะแยะ แต่สำหรับผม เค้าคือคนดีมากๆ ที่ช่วยผมโดยไม่เคยขออะไรตอบแทนเลย
คนเป็นชู้นี่ก็ไม่ได้แต่สุขนะครับ อย่าเป็นเลยนะ ทรมาน
ผมเลยอยากแชร์เรื่องของผมบ้าง
เรื่องนี้ คือเรื่องจริง คนที่กล่าวมาก็คือคนจริงๆ ไม่ใช่ตัวแสดงงงง ถรุยยยย
เข้าเรื่องละนะครับ
ผมไปแอบรัก แอบซั่มกะแฟนเพื่อนครับ
คือผมมีโอกาสรู้จักเด็กคนนึงที่ลานเบียร์น่ะครับ ซึ่งตอนนั้นก็ไม่รู้หรอกนะว่าน้องเค้ายังเรียนอยู่ม.ปลายอยู่เลย ก็คุยบ้างแซวบ้าง นิดๆหน่อยๆ แต่ไม่กล้ามากนัก เพราะผมไม่มั่นใจในหนังหน้าตัวผมเองหรอก
มาเจออีกทีที่สนามบอลครับ น้องมากะเพื่อนผมที่เล่นบอลด้วยกัน คือเค้าเป็นแฟนกัน ตอนที่รู้ว่าก็เสียดายนะ อาจจะออกนอกหน้าด้วยซ้ำ
แต่ก็พยายามปกติไว้ เพื่อนผมก็ปรึกษาว่า ทำไงดี แฟนมันจะไปเรียนต่อ กลัว แฟนชิ่ง ตรงนี้ผมขอแทนชื่อน้องเค้า ว่า น้อง i นะครับ น้อง i อายุ 18 ผมกะเพื่อน (หลังจากนี้ผมจะแทนชื่อมันว่า j นะ) อายุ30ปี (ห่างกัน 12ปีแหน่ะ)
ผมเลยแนะนำไปส่งๆว่า ทำแหวนสิ แทน แหวนหมั้น ในใจก็คิดนะ ว่า ถ้าคนมันจะไป แหวนเหวินมันก็ทิ้งได้แหละ
แต่เพื่อนผม มันเอาจริงครับ มันไปร้านช่างทองกับผมเลย เพื่อสั่งทำแหวน มูลค่าสูงพอได้นะ เป็นหลักหมื่นเลยละ ถึงตรงนี้แล้วแม้จะรู้สึกเสียดายที่ไม่เจอน้องเค้าก่อนเพื่อนผม แต่ผมก็ตัดใจละครับ
แต่เรื่องมันไม่จบแค่นั้น
คืนนั้น มีไลน์ ที่มีรูปน้องเค้ากะเพื่อนผม คู่กัน แอดไลน์มาหาผม มาทักทายผม ผมก็งงนะ เพื่อนผมมันเล่นไลน์อีกเครื่องรึไง ที่ไหนได้ น้อง i เเอบเอาเบอร์โทรผมมาจากเพื่อนเพื่อแอดไลน์ผมครับ
แรกๆก็คุยธรรมดานะ ผมก็ไม่หยอดอะไรหรอก ไม่อยากเสียเพื่อนถึงแม้ว่าผมจะไม่ค่อยสนิทกับเพื่อนคนนั้นก็ตาม(อาจเสียไปถึงสนามบอลด้วย) แต่ก็มีบอกเค้าว่า i มีเพื่อนๆมาแนะนำพี่บ้างมั๊ย อยากมีแฟนเด็กๆ บ้าง
i จังก็โอเคนะ หาไลน์เพื่อนมาให้ผม บอกผมว่า อาจจะไม่ค่อยน่ารักนะ แต่นิสัยดีมากกกกก
ผมก็คุยกะเพื่อน i นะ แต่ คือมันไม่ใช่เลย ไม่น่ารัก ก็ส่วนนึง แต่การตอบโต้นี่ ห่างกันไกลเลย i นี่จะถามจะตอบ ราวกับอ่านใจผมออกเลย เรียกว่ายิ่งคุยยิ่งหลง
จนผมเริ่มหยอดไปหลายทีละ เช่น เสียดายนะ น่าจะเจอกันก่อน j (เพื่อนผม)นะ รักตายเลย
น้องเค้าก็เริ่มตอบรับเราบ้าง ว่า เราน่ารัก วันนี้ พี่แต่งตัวเล่นบอลน่ารักดีเห็นละอยากกอด(แต่งตัวเล่นบอลมีน่ารักด้วยหรอวะ) อะไรทำนองนั้น
จนผมถอนตัวหยุดคุยด้วยไม่ได้ จากไลน์ก็เป็นทางโทรศัพท์ จากคุยก็เป็นเล่นเพลงให้ฟัง ผมไม่ค่อยกล้าร้องเพลงให้ใครฟังนะ ผมอาย แต่ผมปลดล็อคที่น้องเค้านี่ละครับ i เคยอัดเสียงเพลงผมไปให้เพื่อนฟัง เป็นเพลงรุ่นเก่า เพื่อนๆเด็กๆเค้าคงไม่เคยฟัง เลยถามว่านี่เพลงใคร เพราะดี นั่นละทำให้ผมกล้าที่ร้องเพลงเลย
จากร้องเพลงให้ฟังบ่อยๆ ก็เริ่มไปหาครับ
น้องเค้าโทรมาว่ามารับที่โรงเรียนได้มั๊ย กลับบ้านไม่ได้ ผมก็เออ น่าจะจริงนะ ไอ j ไปต่างจังหวัดซะด้วย
ผมก็ได้ๆเดี๋ยวไปรับ พอรับละก็ไปส่ง ทีนี้รู้ละว่าบ้าน i อยู่ตรงไหน ตกกลางคืน i ก็โทรมาหาผม ให้มาหาหน่อยได้มั๊ย มานั่งเล่นที่สวนสาธารณะใกล้ๆบ้าน i นี่ละ ผมก็รีบไปเลย ไปนั่งคุยนั่งเล่นกันได้สักชั่วโมงนึง ผมก็กลับบ้าน น้องก็เข้าบ้านไป
ทีนี้ละทุกคืน นี่ผมคุยกันยันเช้าเลย คือหลับคาโทรศัพท์ทุกคืนเลยครับ โทรศัพท์ก็ไปย้ายค่ายเอาค่ายเดียวกัน(สีเขียว) กดโปร เก้าบาท ทั้งคืน
คุยกันได้อีกอาทิตย์นึง ก็เริ่มไปหาน้องเค้าแทบทุกคืนละครับ ระหว่างนั้น ผมไม่เคยเอะใจเลย ว่าทำไมน้องโทรมาแค่ตอนสามทุ่มเท่านั้น
ถ้าไลน์ไปก่อนหน้านั้นน้องจะไม่ตอบ
เพิ่งมารู้ทีหลังนี่เอง น้องเค้าบอกว่า ที่ออกมาหาที่สวน หลังสามทุ่มรึ โทรกลับ สามทุ่มนี่ คือ น้องเค้าอยู่กะ j ทุกวัน จนถึงสามทุ่ม
ค่อยถึงเวลาชู้อย่างผม แต่ผมก็ยังโอเคนะ
คุยไปคุยมา i ก็มีหลุดปากมาว่า เสียดายที่ผม เป็นคนแรกของ i ไม่ได้แล้ว เข้าใจใช่มั๊ย
ผมก็อึ้งๆไปนะ แต่ก็ตอบไปว่า พี่โอเค พี่ผ่านมาเป็นสิบแล้ว
i งอน ฮะ งอนเป็นจริงเป็นจัง ทั้งๆที่ผมไม่มีใคร แต่ i มี jอยู่เนี่ยนะ งอนไปงอนมาผมก็ไปง้อที่สวนนั่นละ มารออยู่นาน กว่าi จะออกมาหา ออกมาก็งอแงมาเลย ว่าจะให้ทำใจได้ไง มีผู้หญิงที่ผมกอด ผมจูบอีกเป็นสิบคนเลย ผมเองน่ะทำใจได้มั๊ยที่ i กอด j จูบ j เนี่ย แค่คนเดียวผมยังเจ็บแล้วiละ ต้องเจอเป็นสิบ (พวกนั้นผมเลิกไปหมดละมั้งน้อง)
งอนมาก ผมเลยกอดเลย น้องเค้าก็บิดนิดๆ พอไม่น่าเกลียด เสร็จละหันมาจูบผม ผมนั่งไปพักนึง.... มันหอม มันนุ่ม มันใจสั่นมากเลยครับ ครั้งแรกของผมยังไม่รู้สึกแบบนี้เลย เสร็จละกันง้อกันตามประสาพักนึงกลับบ้านครับ ไปมาไปมาแบบนี้อีกสักเดือนได้ ก็เกิดเรื่องเกินเลยครับ(บางคนว่ามันเกินเลยตั้งแต่ไปกอดน้องเค้าแล้ว ผมเถียงนะ มันเกินเลยตั้งแต่ แชตไลน์นานแล้ว) คืนนึงผมไปหาiปกติ แต่คืนนั้นอากาศหนาวฝนตกครับ iเลยชวนไปหลบฝนในบ้านi ตื่นเต้นนะ กับบรรยากาศในบ้านน้องเค้า ไปนั่งเล่นในห้องรับแขกครับ หันไป เจอสตั๊ดไอ j อืมมมม หมดอารมณ์ไปนิดนึง ก็นั่งคุยกันสักพัก ก็จูบกันเหมืนเดิมครับ จูบละมือผมก็ซนนะ แต่สักพักผมก็หยุดเอง ทำเหมือนผมไม่อยากทำต่อ iก็ถามว่า รังเกียจหรอ ผมตอบเลยนะว่าไม่เลย พี่เองก็อยากจะแย่ละ แต่พี่ว่าพอแค่นี้เถอะ เท่านั้นละ
คราวนี้ i จับคอผมจูบละล้วงผมเลย มันขาวไปหมดทั้งหัวเลย หน้าไอ j หายวับ ผมปล่อยตัวไปตามอารมณ์ละครับ จน ทุกอย่างสงบลง มันเสียใจไม่ทันเลยครับ เพราะมันรู้สึกดีไปด้วย ผมกลับบ้านพร้อมอารมณ์ทั้งสองอย่าง เสียใจ ดีใจ กลัว แต่ต้องการ สับสนมาก รู้แค่อย่างเดียวว่า ผมทำเรื่องที่แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ถอยหลังไม่ได้แล้ว หลังจากนั้นเราก็คุยกันอย่างเดียวครับ ไม่ไปหากัน พยายามทำให้เป็นปกติไว้ จนอีกเดือนนึง i ทะเลาะกับ jรุนแรงมาก คือน้องร้องไห้ งอแงเลยละ ก็โทรมาหาผม ให้ไปนั่งคุยกันที่สวนอีก ผมก็อยากเจอนะ ก็ไป คุยได้พักเดียว j โทรมาหา i ว่าจะมาเคลียร์เรื่องที่ทะเลาะกัน ผมก็หลบรอเค้าตีกัน เค้าเคลียร์กันเสร็จ ไอjก็กลับไป i ร้องไห้หนักกว่าเดิม ผมเลยกอดเค้าละบอกว่า เดี๋ยวก็ดีกันนะ ดูแล้ว j มันคง รัก iมากนะ มันยอมทะเลาะกับพ่อมัน เพื่อ i เลยนะ (ถึงผมจะไม่สนิทกับ jมาก แต่ก็พอรู้เรื่องกัน จากวง สนามบอลบ้าง)
i ก็ยังไม่หยุดร้อง และถามผมว่า ถ้าเลิกกับ j แล้ว ผมจะคบด้วยมั๊ย
ผมก็ตอบไม่ถูกนะ
คือ ถ้าสองคนนี้เลิกกัน ละ ผมมาคบiต่อ นี่ คงจบไม่สวยที่สนามบอลแน่ เผลอๆลามไปถึงบ้านผมต่อละ
ก็ตอบไปแบบ อึกๆอักๆน่ะแหละ ว่า คบสิ
น้องก็ขอให้อยู่ด้วยกัน คืนนั้น
........ ครั้งที่สอง ครั้งนี้มันเหมือนปลดล็อคเลยครับ คือหลังจากนี้ ก็ รัวๆเลย มาเมื่อไหร่ ได้ตลอด สองก็มี สี่ ก็มี แต่น้องเค้าก็ไม่ยอมเลิกกับ j นะ
ระนะเวลาหลังจากนั้นอีก 6-7เดือน ผมเหมือนนรกเลยละ น้ำหนักร่วงวูบเลย แต่อยู่ด้วยกัน(ช่วงหลังสามทุ่ม) ก็มีความสุขดีนะครับ ค้างบ้านน้องบ้าง กลับบ้านผมตอนดึกๆบ้าง ดีที่ i ไม่เคยขออะไรเลย ไม่ร้องขอ ของแพงๆ อาหารดีๆ ไม่ขอเงิน ขอแค่มาหาเค้าตามใจเค้าก็พอ ระหว่างนั้น
เหมือนเราตกเป็นทาสนะครับ ทั้งทาสรัก ทั้งทาสตัณหาของผมเอง พ่อแม่ผมก็รับรู้เรื่องนี้ แบบ ข่าวเล่าข่าวลือ ก็ด่าผม ให้เลิกซะ ผมจะเลิกก็กลัวน้องเค้าจะแฉเรื่องความเลวของผม
อยู่ด้วยกัน วันไหนเหนื่อย แต่น้องต้องการเจอก็ต้องไปหา
นอนดึกเท่าไหร่ก็ต้องตื่นเช้ามาทำงานให้ได้ เพื่อไม่ให้พ่อด่าซ้ำ ร่างกายเหมือนจะพัง
จิตใจยิ่งแล้วครับ บางวันต้องได้ยินคำพูดที่น้องเค้าพูดไม่คิด เรียกชื่อผิดเป็นไอ j ก็มี เมื่อไหร่ที่น้องเค้าอยู่กะไอ j นานๆ หลายๆวัน แล้วเค้าอยากเจอผม ก็เรียกผมไป โดยแอบส่งข้อความ ผมก็ต้องไป ไปดูเข้า วิ่งเล่นกันบ้าง ขี่หลังกันบ้าง ป้อนขนมกันก็มี
ร้องไห้ก็ไม่ได้นะ คนอื่นจะรู้ แต่ตอนอยู่คนเดียวร้องไห้ทุกวัน
รุ่นน้องที่ผมสนิทด้วย พอรู้เรื่องนี้ ก็ เคืองผมไปเลยก็มี
ที่หนักกว่านั้น คือ เรื่องพ่อนี่ละครับ การงานที่จะได้ทำแทนพ่อ พ่อเค้าก็พับโครงการไป บอกว่าเราไม่มีวุฒิภาวะมากพอ ที่จะนำครอบครัว
ผมเหมือนเสียเครดิตทุกอย่างไปเลย
แต่มันก็หน้ามืดตาบอดนะ ยังร้องไห้ง่าย ยังเฝ้ารอคอยเศษความรักอยู่ ยังให้น้องเค้าชักใยความรู้สึกเราอยู่เสมอ อะไรที่เราโกรธ เค้าจะโกรธเรื่องอื่นจนเราไม่กล้าโกรธ ยอมเค้าตลอด ถึงขนาดที่ว่า มีครั้งนึง ผมไป ..... กับi จน เสร็จละ i ร้องไห้ และบอกว่า ขยะแขยงตัวเอง เพิ่งจะ ...กับj เสร็จละ แปปเดียว มา....กับ ผมต่อ ผมก็อึ้งงงงงนะ พูดไม่ออก แต่มันก็เสร็จไปแล้ว เลยช่างมันเถอะ ....
จนตัวผมเริ่มไม่สบตาใครละ เหมือนชีวิตนี้มีบาปติดตัวตลอด จากคนอารมณ์ดี ก็เงียบๆ กลัวคนนินทาตลอด ช่วงนั้นก็มีเพื่อนหลายคนนะพี่ปลอบผม บางคนที่รู้ ก็เคืองผม
แต่เรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว ผมอยากเลิก ก็กลัวน้องเค้าแฉ เค้าพูดแกมขู่ตลอด ว่าเค้าไม่มีอะไรจะเสีย
ผมก็ทั้งรัก ทั้งกลัว ก็ทนไป แบบไม่มีที่สิ้นสุดเลย
สิ่งที่ผมเสียใจอีกเรื่องนึงคือ น้อง เค้าไปพูดจา-ดัน(ใช้คำสุภาพแต่ความหมายหยาบคาย)ใส่แฟนเก่าผม ซึ่งแฟนเก่าผมไม่เกี่ยวอะไรด้วยเลย
เราเลิกกันแล้ว ก่อนจะมาเจอ i เนี่ย แต่ผมก็เข้าข้างใครไม่ได้เลย แฟนเก่าผมก็เสียใจนะ ที่ผมปล่อยให้น้องเค้า แว้ดๆใส่ ผมก็เงียบ เพื่อปกป้องตัวผมเอง ผมไม่อยากให้เรื่องมันแดงออกไป ช่วงนั้น ผมอยากเลิก อยากออกจากนรกตรงนั้นเต็มทีแล้ว จนถึงวันสุดท้าย ที่ผมบอกว่า ขอเลิกแล้ว i ร้องไห้ เหมือนคนบ้าเลย พอ j มา ก็ต้องยิ้ม แกล้งทำเป็นไม่มีอะไร j กลับไป ก็ร้องอีก ทั้งโทรหาผม ทั้งข้อความ แชตคุยกับแฟนเก่าผมแทบทุกคน ผมก็ร้องไห้นะ ทุกครั้งที่ i ส่งข้อความมา ก็อยากอ่าน อยากรับโทรศัพท์ เห็น i ทำท่าเหมือนทรมาน แล้ว ผมจะขาดใจไปด้วย(ตอนนั้นมันเป็นแบบนั้นจริงๆ)แต่เพื่อนๆที่ดีของผมก็ช่วยกัน ห้ามใจผมไว้
ผมขอบคุณทึกคนจริงๆนะ
ทุกวันนี้ ผม แต่งงานละ มาทำงานอยู่บ้านแฟนผมที่จังหวัดอื่นละ
น้องเค้าก็ไปเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว มีแฟนเป็นเด็กที่นั่นแล้ว
j ก็เลิกกับน้องเค้า(รึยังไม่รู้นะ แต่น้องเค้ามีใหม่ล้วแน่ๆ) j รู้เรื่องของผม ตอนช่วงผมกำลังจะเลิกกะ i แล้ว รู้เพราะ i ร้องไห้ ตอนที่ผมบอกขอเลิก และบอกกะ j มาชอบผมมากๆ j มันเลยโทรมาหาผม และเอาโทรศัพท์ให้i คุย
แต่ j ก็ พูดดีกับผมเหมือนเดิมนะ ผมเห็นแววตามันเศร้ามากๆ แต่ก็ยังคุยดีกับผม เราจะไม่พูดเรื่อง i เลย ถ้ามาเจอกัน
รุ่นน้องที่สนิทกับผม ก็ กลับมาคุยดีกับผม แต่มันไม่เหมือนเดิม บางอย่าง ที่ร้าวไปแล้ว มันก็กลับมาสนิทเหมือนเดิมยากครับ
บทเรียนครั้งนี้ สอนผม หลายอย่างเลยครับ
ผมจะไม่ยอมตกเป็นทาสทางอารมณ์อีก
-ผมมั่นใจว่า หากเกิดเหตุการณ์ มีสาว มาปิ๊งปั๊งเราอีก เราจะเฉยชากับเรื่องพวกนี้ได้
-รักแบบ เจอแล้วต้องยอมทุกอย่าง มันมีอยู่จริง(ถึงแม้ว่าบางคนอาจจะไม่ได้เรียกว่ารักก็ตาม)
-เราไม่สามารถควบคุมความรักได้หรอกครับ j จะดียังไง i ก็คงไปอยู่ดี ถึงไม่เจอผม iก็ไปเช่นเคย
-คบกับเด็ก(หมายถึง ช่วงอายุที่ห่างกัน ปวดกะโหลกชิ หา....ย)
-sexเป็นสิ่งสำคัญในชีวิตคู่จริงๆ สำหรับบางคน sex มันกลบ มันบัง ความรู้สึก อื่นๆได้จริงๆนะ เหมือนช่วงนั้นผมเสพติดไปเลย ผมเครียด ผมโกรธ ผมบ้า แต่พอเจอ i ..... ก็หายหมด ทั้งๆที่ปกติ ผมไม่ได้เป็นคนต้องการเรื่องนี้มากนักนะ(ช่วงนี้ผมมีครอบครัวอบอุ่นแล้ว ผมก็ไม่ต้องการมันเยอะเหมือนตอนอยู่กับ i )
-เรื่องบางอย่าง ทำมันพังไปแล้ว คืนกลับมายาก มาก เช่น ความเชื่อใจ ของพ่อ ของเพื่อน แม้จะไม่มีการพูดถึงเรื่องเดิมๆอีก แต่มันไม่หายไปไหนหรอกครับ
-คนที่รักเราจริงๆ เราอาจจะเห็นเค้าในวันที่สายไปก็ได้ (แฟนเก่าผม เข้าใจผมดี และพยายามอดทนไม่มีปากมีเสียงกับi เพื่อไม่ให้ผมต้องเดือดร้อน)
-คนที่ว่าเลวๆในสายตาคนอื่น เค้าอาจจะดีกับเรามากๆก็ได้ เช่นเพื่อนๆผมที่คอยห้ามผมไว้ช่วงที่เลิกกัน เค้าอาจจะไม่ดีในสายตาคนอื่นอีกหลายคน แต่เค้าดีกับผมมาก เค้าช่วยผมออกจากตรงนั้น
สำหรับคนอื่น เค้าคือคนร้ายเลยละ ทำเลวเยอะแยะ แต่สำหรับผม เค้าคือคนดีมากๆ ที่ช่วยผมโดยไม่เคยขออะไรตอบแทนเลย