สวัสดีค่ะ🙏🏻ขอพื้นที่เล็กๆนี่ได้ระบายสิ่งที่เก็บมานานหน่อยน่ะค่ะ🙏🏻
เรื่องมันก็มีอยู่ว่าหนูคบกับเเฟนหนูมาประมาณ3ปีเกือบ4ปีเรารักกันมากไปไหนด้วยกันตลอดยอมรับเลยว่าตอนนั้นตัวหนูเองก็ไม่ดีมากหนักเพราะหนูพยายมทุกทางที่จะได้ออกไปเจอเค้ายอมให้ที่บ้านด่ายอมให้ที่บ้านตีเพราะเพียงเเค่อยากเจอหน้าเค้าเราสองคนต่างคนต่างเรียนกันคนละที่อยู่ไกลกันนานๆกว่าจะได้เจอกันสักครั้งพอช่วงม.ปลายหนูก็ต้องย้ายรร.แต่ตอนนั้นหนูดีใจมากที่เราสองคนจะได้อยู่ใกล้กันบ้างแต่พอถึงเวลาที่รร.ใกล้จะเปิดเราต่างคนต้องไกลกันอีกครั้งเพราะที่บ้านของหนูให้ย้ายรร.ไปอยู่อีกที่นึงบอกเลยว่าตอนเศร้ามากแต่เค้ากลับพูดว่าไม่ไรอยู่ที่ไหนก็ได้เจอกันสักวันหนูไปเรียนรร.ใหม่ได้สักพักเราก็ได้เจอกันบ้างช่วงหลังไม่ค่อยมีเวลากันเท่าไหร่ต่างคนต่างเปลี่ยนไปเราเริ่มห่างกันรู้อีกทีเค้ามีอีกคนตอนนั้นยอมรับว่าเจ็บมากร้องอยู่นานเลยก็มานั่งคิดว่ารักแค่ไหนก็แพ้ความใกล้ชิดหนูตัดสินใจเลิกกับเค้าขาดการติดต่อกันไปนานลบเพื่อนทุกอย่างผ่านไปปีกว่าตอนนั้นก็มีคนคนนึงเข้ามาช่วงหนูม.6เค้าดีกับหนูทุกอย่างทำให้ทุกอย่างช่วงวันเกิดหนูเเฟนเก่าได้กลับมาเค้าทักเฟสมาอวยพรตอนนั้นร้องหนักมากยอมรับว่าผิดที่ยังรักเค้ายังลืมเค้าได้ไม่หมดเค้าพูดกับหนูว่าคงเป็นเวนกรรมที่เค้าทำกับหนูเค้าพูดว่าเค้าพลาดไปแล้วที่ทิ้งคนที่รักเค้าจิงๆไป(ร้องไห้หนักขึ้นไปอีก)แต่หนูมีเเฟนที่ดีกับหนูมากอยู่แล้วและก็ไม่อยากทำร้ายเค้าต่อให้เรายังรักคนเก่าก็ตาม แต่เราต้องเก็บไว้ได้แค่ความทรงจำดีๆไว้เเค่นี้ก็พอเเล้ว หนูเลยเก็บความรุ้สึกทุกอย่างไว้ไม่อยากให้ใครเจ็บอีก (ขอฝากกระทู้เล็กๆนี้ไว้ด้วยน่ะค่ะ🙏🏻😭)
แฟนเก่าก็เหมือนเเก้วที่เเตก "ต่อยังไงก็คงไม่ติด"
เรื่องมันก็มีอยู่ว่าหนูคบกับเเฟนหนูมาประมาณ3ปีเกือบ4ปีเรารักกันมากไปไหนด้วยกันตลอดยอมรับเลยว่าตอนนั้นตัวหนูเองก็ไม่ดีมากหนักเพราะหนูพยายมทุกทางที่จะได้ออกไปเจอเค้ายอมให้ที่บ้านด่ายอมให้ที่บ้านตีเพราะเพียงเเค่อยากเจอหน้าเค้าเราสองคนต่างคนต่างเรียนกันคนละที่อยู่ไกลกันนานๆกว่าจะได้เจอกันสักครั้งพอช่วงม.ปลายหนูก็ต้องย้ายรร.แต่ตอนนั้นหนูดีใจมากที่เราสองคนจะได้อยู่ใกล้กันบ้างแต่พอถึงเวลาที่รร.ใกล้จะเปิดเราต่างคนต้องไกลกันอีกครั้งเพราะที่บ้านของหนูให้ย้ายรร.ไปอยู่อีกที่นึงบอกเลยว่าตอนเศร้ามากแต่เค้ากลับพูดว่าไม่ไรอยู่ที่ไหนก็ได้เจอกันสักวันหนูไปเรียนรร.ใหม่ได้สักพักเราก็ได้เจอกันบ้างช่วงหลังไม่ค่อยมีเวลากันเท่าไหร่ต่างคนต่างเปลี่ยนไปเราเริ่มห่างกันรู้อีกทีเค้ามีอีกคนตอนนั้นยอมรับว่าเจ็บมากร้องอยู่นานเลยก็มานั่งคิดว่ารักแค่ไหนก็แพ้ความใกล้ชิดหนูตัดสินใจเลิกกับเค้าขาดการติดต่อกันไปนานลบเพื่อนทุกอย่างผ่านไปปีกว่าตอนนั้นก็มีคนคนนึงเข้ามาช่วงหนูม.6เค้าดีกับหนูทุกอย่างทำให้ทุกอย่างช่วงวันเกิดหนูเเฟนเก่าได้กลับมาเค้าทักเฟสมาอวยพรตอนนั้นร้องหนักมากยอมรับว่าผิดที่ยังรักเค้ายังลืมเค้าได้ไม่หมดเค้าพูดกับหนูว่าคงเป็นเวนกรรมที่เค้าทำกับหนูเค้าพูดว่าเค้าพลาดไปแล้วที่ทิ้งคนที่รักเค้าจิงๆไป(ร้องไห้หนักขึ้นไปอีก)แต่หนูมีเเฟนที่ดีกับหนูมากอยู่แล้วและก็ไม่อยากทำร้ายเค้าต่อให้เรายังรักคนเก่าก็ตาม แต่เราต้องเก็บไว้ได้แค่ความทรงจำดีๆไว้เเค่นี้ก็พอเเล้ว หนูเลยเก็บความรุ้สึกทุกอย่างไว้ไม่อยากให้ใครเจ็บอีก (ขอฝากกระทู้เล็กๆนี้ไว้ด้วยน่ะค่ะ🙏🏻😭)