เหตุเกิดเมื่อเวลาประมาณ 11.30 น. วันอังคารที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2558 ณ ที่จอดรถชั้น 1A เดอะมอลล์ งามวงศ์วาน
ผมเข้าไปธุระในห้างและกำลังจะขับรถออกจากช่องจอดเมื่อผมเห็นรถ Nissan Almera สีบรอนซ์คันหนึ่งขับเข้ามาจอดขวางห่างไปทางซ้ายของผมไม่มากนัก
ที่ผมสงสัยว่ารถคันนั้นจะทำอะไร จะจอดหรือว่าจะทำอะไรก็เพราะขณะนั้นเป็นเวลาที่ห้างเพิ่งเปิดได้ไม่นาน ช่องจอดมีเหลือเยอะมากมาย กะคร่าวๆ ด้วยสายตาไม่น่าจะต่ำกว่า 40 ช่องในชั้น 1A ณ เวลานั้น ยังไม่รวมชั้นบนที่น่าจะว่างมากกว่านี้อีก ถ้าเขาจะจอดจริงก็ควรไปเข้าช่องจอดดีกว่าไม๊? อีกทั้งถัดไปด้านหน้าของรถคันนี้ก็ยังมีช่องจอดว่างอยู่ด้วยซ้ำ? ( ตามภาพที่แนบมา )
สรุปแล้วว่าในที่สุดรถคันนั้นก็จอดขวางจริงๆ คนขับเป็นชายอายุน่าจะ 45 ขึ้นไปมากับสุภาพสตรีอีก 2 ท่าน ผมไม่ทราบจริงๆ ว่า ณ เวลาที่เขากำลังจอดนั้นเขาคิดอะไรอยู่ หรือมีตรรกะอย่างไรถึงไม่ไปจอดในช่องให้เรียบร้อยเหมือนคันอื่น ทำไมเขาถึงเลือกที่จะเอาความสบายโดยการผลักภาระในการเข็นรถไปให้เจ้าของรถในช่องที่ถูกจอดขวาง (หรือยาม) ?
ผมเคยมีความเชื่อมาตลอดเวลาว่าคนส่วนใหญ่ที่จอดรถขวางนั้นเพราะมีความจำเป็นหรือไม่สามารถหาที่จอดรถเข้าช่องได้แล้วจึง “จำเป็น” ต้องจอดขวาง
นี่ผมเข้าใจผิดใช่หรือเปล่า?
*** หลังจากอ่านไป 20 ความคิดเห็น ผมขอเพิ่มเติมความเห็นส่วนตัวนะครับ มีหลายท่านบอกว่าการจอดขวางก็เป็นการจอดตามช่องเหมือนกัน , ไม่มีป้ายห้ามจอดขวาง, ไม่มีป้ายบอกว่าต้องจอดในช่อง , อาจจะจอดนานและในที่สุดรถก็จะเต็มและก็ต้องจอดขวางเหมือนกัน ฯลฯ
ผมว่าถ้าทุกคนคิดแบบนี้กันหมด และปฏิบัติตามกันหมดโดยการจอดขวางและไม่ยอมจอดเข้าช่องเลยแม้แต่คันเดียว ( ซึ่งก็คงไม่ผิดตามเหตุผลที่ท่านให้มา ) ผมว่าสังคมที่ยากลำบากของเราคงอยู่ยากมากขึ้นกว่านี้หลายเท่านะครับ
ตรรกะในการจอดรถ
ผมเข้าไปธุระในห้างและกำลังจะขับรถออกจากช่องจอดเมื่อผมเห็นรถ Nissan Almera สีบรอนซ์คันหนึ่งขับเข้ามาจอดขวางห่างไปทางซ้ายของผมไม่มากนัก
ที่ผมสงสัยว่ารถคันนั้นจะทำอะไร จะจอดหรือว่าจะทำอะไรก็เพราะขณะนั้นเป็นเวลาที่ห้างเพิ่งเปิดได้ไม่นาน ช่องจอดมีเหลือเยอะมากมาย กะคร่าวๆ ด้วยสายตาไม่น่าจะต่ำกว่า 40 ช่องในชั้น 1A ณ เวลานั้น ยังไม่รวมชั้นบนที่น่าจะว่างมากกว่านี้อีก ถ้าเขาจะจอดจริงก็ควรไปเข้าช่องจอดดีกว่าไม๊? อีกทั้งถัดไปด้านหน้าของรถคันนี้ก็ยังมีช่องจอดว่างอยู่ด้วยซ้ำ? ( ตามภาพที่แนบมา )
สรุปแล้วว่าในที่สุดรถคันนั้นก็จอดขวางจริงๆ คนขับเป็นชายอายุน่าจะ 45 ขึ้นไปมากับสุภาพสตรีอีก 2 ท่าน ผมไม่ทราบจริงๆ ว่า ณ เวลาที่เขากำลังจอดนั้นเขาคิดอะไรอยู่ หรือมีตรรกะอย่างไรถึงไม่ไปจอดในช่องให้เรียบร้อยเหมือนคันอื่น ทำไมเขาถึงเลือกที่จะเอาความสบายโดยการผลักภาระในการเข็นรถไปให้เจ้าของรถในช่องที่ถูกจอดขวาง (หรือยาม) ?
ผมเคยมีความเชื่อมาตลอดเวลาว่าคนส่วนใหญ่ที่จอดรถขวางนั้นเพราะมีความจำเป็นหรือไม่สามารถหาที่จอดรถเข้าช่องได้แล้วจึง “จำเป็น” ต้องจอดขวาง
นี่ผมเข้าใจผิดใช่หรือเปล่า?
*** หลังจากอ่านไป 20 ความคิดเห็น ผมขอเพิ่มเติมความเห็นส่วนตัวนะครับ มีหลายท่านบอกว่าการจอดขวางก็เป็นการจอดตามช่องเหมือนกัน , ไม่มีป้ายห้ามจอดขวาง, ไม่มีป้ายบอกว่าต้องจอดในช่อง , อาจจะจอดนานและในที่สุดรถก็จะเต็มและก็ต้องจอดขวางเหมือนกัน ฯลฯ
ผมว่าถ้าทุกคนคิดแบบนี้กันหมด และปฏิบัติตามกันหมดโดยการจอดขวางและไม่ยอมจอดเข้าช่องเลยแม้แต่คันเดียว ( ซึ่งก็คงไม่ผิดตามเหตุผลที่ท่านให้มา ) ผมว่าสังคมที่ยากลำบากของเราคงอยู่ยากมากขึ้นกว่านี้หลายเท่านะครับ