รู้สึกไม่อยากทำงานเลยอยากลาออกไปวันละหลายๆรอบ ทำงานไม่มีกำลังใจไม่มีเเรงจูงใจใดๆทั้งสิ้นตินนี่ก็พยายามหางานใหม่อยู่ก็ยังไม่เรียกซักทีเบื่อมากๆ พอไกล้เลิกงานจะรู้สึกดีเเต่พอมาตอนเช้าที่จะต้องมาทำงานมันเหมือนกับตอนเด็กจะไป รร.ใหม่ๆอะไรเเบบนั้นเลยครับ ก่อนหน้านี้ผมทำงานที่ บ.ใหญแห่งนึงมีความสุขมากๆๆอยากมาทำงานทุกวันมีเเรงจุงใจมีความฝันเเต่ผมตัดสินใจทิ้งความฝันของผมด้วยอารมณ์ชั่ววูบตอนนี่ใจ ถวิลหาอยากกลับไปทำงานที่เก่ามากๆๆๆๆๆๆๆๆ นึกถึงเเล้วก็เสียดาย รู้ทั้งรู้ว่าตอนนี้ไม่มีทางเลือกต้องทำไปก่อน ไม่ทำก็ไม่มีกิน ทำยังไงไม่มีเเรงฮึดขึ้นมาอีกครั้ง พจก.ที่เก่าก็บอกตอนนี้ต้องประคองตัวเองไปก่อนเพราะเศรษฐกิจแย่ เรื่องรับคนใหม่ก็คงยากหน่อยต้องอดทนรอ ถ้ามีโอกาศเค้าดึงกลับมาเเน่นอน ...เเต่ตัวผมเองไม่รู้ว่าจะน่าแค่ไหนตอนนี่ใจไม่อยู่ที่บ.ใหม่นี่เลย