ขอพื้นที่ในนี้เป็นที่ระบายนะคะ เข้าเรื่องเลยแล้วกัน.. เรากับแฟนคบกันมาประมาณ 1 ปี แฟนเราอายุเยอะกว่าเรามาก ครอบครัวแฟนเราเป็นคนไทยเชื้อสายจีนอยู่ที่ กทม. ส่วนครอบครัวเราอยู่ทางใต้ เป็นไทยจีนเหมือนกัน (แต่หน้าตาเราไม่ค่อยหมวยเท่าไหร่) เราเป็นคนลุยๆ ชอบท่องเที่ยวแนวเข้าป่า ขึ้นเขาลงห้วยไปได้หมด เราไม่ชอบแต่งหน้า แต่งเฉพาะตอนทำงานเท่านั้น และครั้งนี้.. เป็นครั้งแรกที่แฟนพาเราเข้าบ้าน ยอมรับว่าตื่นเต้นเหมือนกัน เราแต่งตัวเรียบร้อยตามกาละเทศะ แต่ไม่ได้แต่งหน้า และมีขนมเล็กๆน้อยๆติดมือไปฝากที่บ้านเค้า เมื่อเราไปถึงบ้านแฟน เจอพี่สาวของแฟนเรา แฟนเราแนะนำเสร็จก็เดินหายไปเลย ครั้งแรกเรายกมือไหว้อย่างยิ้มแย้ม พี่สาวไม่หันมามองแม้แต่น้อย เราคิดว่าเค้าคงไม่ได้ยินมั้ง เลยสวัสดีค่ะอีกรอบ ครั้งนี้พี่เค้าหันมา วินาทีต่อจากนั้นคือ สายตาที่จับจ้องเราตั้งแต่หัวจรดเท้า เท้าจนหัว และไม่รับไหว้ เรานี่แบบว่าเงิบเบาๆ ได้เพียงแต่เก็บความน้อยใจไว้. .  ก็คงอย่างที่บอกข้างต้นว่าเรากับแฟนอายุห่างกันมาก เค้าคงกลัวเราจะไปหลอก หรือเกาะน้องชายเค้ากินล่ะมั้ง แต่ไม่คิดจะถามหรือพูดคุยกันเลยหรือไง ตัดสินกันได้เพียงครั้งแรกที่เจอกันได้เลยหรือ จากเสื้อผ้าหรือ? จากของใช้หรือ? เรากับแฟนคบกันเพราะความเข้าใจคุยกันแล้วรู้เรื่อง ไม่เคยหวังทรัพย์สินเงินทองอะไรทั้งนั้น บ้านเราก็พอมีบ้างถึงไม่รวยแต่ก็มีกินมีใช้ ไม่เคยคิดเกาะใคร หน้าที่การงานของเราดีถือว่ามีเกียรติทางสังคม จนกระทั่งวันต่อมาที่ทำให้เราปรี้ดสุด ตื่นเช้ามาแฟนโทรมาบอกเราให้ถ่ายเอกสารที่เกี่ยวกับการงานเราส่งไลน์ไปให้เค้าหน่อย จะส่งไปให้พี่สาวดู เพราะพี่สาวเค้าไม่เชื่อว่าเราทำงานอย่างที่แฟนเราบอกไปจริงๆ เราโมโหมาก ทำไม..มันจะทำให้เราโดนสรรเสริญขึ้นมาบ้างเหรอ เราไม่ต้องการหรอก อย่ากระนั้นเลย.. ไม่ว่าใครจะเป็นยังไง อยู่ในฐานะแบบไหน ยากดีมีจน ก็ไม่สมควรที่จะได้รับการปฏิบัติแบบนี้ หรือปฏิบัติกับใครแบบนี้ อย่าไปมองใครแบบหัวจรดเท้าเลย...คุณคงจะไม่ชอบเหมือนกัน ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ทุกคนเท่าเทียมกัน หรือคุณวัดคุณค่าความเป็นคนจากอะไร??