ผมได้แต่อ่านกระทู้แต่ไม่เคยตั้งกระทู้เองวันนี้อยากระบายบ้าง ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะครับ
เข้าเรื่องเลยละกัน..
ผมยังเรียนมหาลัยอยู่นะ เนื่องจากผมหน้าตาไม่ค่อยดีเวลาจีบ ญ ก็ต้องใช้คำพูดมาเป็นตัวช่วยแต่จริงๆจีบใครไม่ติดหรอกนอกจากคนที่รู้จักกันหรือคนที่เคยเจอกันบ้างแล้ว คำพูดคำจาของผมที่ส่วนใหญ่จะเข้าใจผู้ ญ และผมว่าผมเป็นสุภาพบุรุษนะในหลายๆเรื่องทำให้ผู้ ญ หลายคนเจอครั้งแรกคงประทับใจ แต่มันกลับสร้างปัญหาให้ผมเอง !! เนื่องจากในชีวิตผมโสดเลยปาร์ตี้บ่อยเลยเจอกับคนเยอะหน่อยเลยมีคนมาปรึกษานู่นนี่ค่อนข้างเยอะ คนที่ปรึกษานี่ ผู้ ญ นะส่วนใหญ่ก็มีแฟนแล้วแต่อยู่ในช่วงทะเลาะกันไม่ก็พึ่งเลิกกัน แต่พอรู้ตัวอีกทีก็ดีกับแฟนละ
ไม่ก็มีแฟนใหม่ละ
แล้วปัญหา คือ คนที่มาคุยหรือปรึกษากับผมนี่จะลงเอยด้วยการมีอะไรกันทุกคนจำนวนนี่เลข2หลักนะ เพื่อนสนิทที่รู้ๆกันก็อิจฉากันว่าผมโชคดี บลาๆ แรกๆผมก็เออดีวะ ไม่มีแฟนแต่มีคนนอนด้วยแค่นั่นก็พอปะวะ
แต่พอมาถึงจุดๆนึง เฮ้ยย !! มันไม่ใช่ละวะ คือเหมือนกลายเป็นที่ระบายแบบใครมีปัญหาก็มาคุยมาร้องผมก็เลยตามเลยไป พอคืนดีกับแฟนหรือสบายใจก็คุยกันแบบปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เป็นแบบนี้ทุกคน พอมีคนมาคุยใหม่แบบเพื่อนของเพื่อนก็เหมือนบอกกันว่าอย่าคิดไปมากผมรักสนุกไรงี้ก็เลยเข้ากรณีเดิม
มาตอนนี้ผมเลยเบื่อชีวิตแบบนี้มากก บางทีคนเราก็ต้องการคนที่เข้าใจคอยอยู่ข้างๆกัน มากกว่าคู่นอนนะ ..
ใครที่อยากระบายหรือเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาแชร์ประสบการณ์กันหน่อยครับ
อยากระบาย ชีวิตเสเพลที่คนอื่นอาจอิจฉา แต่จริงๆแล้วน่าสงสาร !!
เข้าเรื่องเลยละกัน..
ผมยังเรียนมหาลัยอยู่นะ เนื่องจากผมหน้าตาไม่ค่อยดีเวลาจีบ ญ ก็ต้องใช้คำพูดมาเป็นตัวช่วยแต่จริงๆจีบใครไม่ติดหรอกนอกจากคนที่รู้จักกันหรือคนที่เคยเจอกันบ้างแล้ว คำพูดคำจาของผมที่ส่วนใหญ่จะเข้าใจผู้ ญ และผมว่าผมเป็นสุภาพบุรุษนะในหลายๆเรื่องทำให้ผู้ ญ หลายคนเจอครั้งแรกคงประทับใจ แต่มันกลับสร้างปัญหาให้ผมเอง !! เนื่องจากในชีวิตผมโสดเลยปาร์ตี้บ่อยเลยเจอกับคนเยอะหน่อยเลยมีคนมาปรึกษานู่นนี่ค่อนข้างเยอะ คนที่ปรึกษานี่ ผู้ ญ นะส่วนใหญ่ก็มีแฟนแล้วแต่อยู่ในช่วงทะเลาะกันไม่ก็พึ่งเลิกกัน แต่พอรู้ตัวอีกทีก็ดีกับแฟนละ
ไม่ก็มีแฟนใหม่ละ
แล้วปัญหา คือ คนที่มาคุยหรือปรึกษากับผมนี่จะลงเอยด้วยการมีอะไรกันทุกคนจำนวนนี่เลข2หลักนะ เพื่อนสนิทที่รู้ๆกันก็อิจฉากันว่าผมโชคดี บลาๆ แรกๆผมก็เออดีวะ ไม่มีแฟนแต่มีคนนอนด้วยแค่นั่นก็พอปะวะ
แต่พอมาถึงจุดๆนึง เฮ้ยย !! มันไม่ใช่ละวะ คือเหมือนกลายเป็นที่ระบายแบบใครมีปัญหาก็มาคุยมาร้องผมก็เลยตามเลยไป พอคืนดีกับแฟนหรือสบายใจก็คุยกันแบบปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เป็นแบบนี้ทุกคน พอมีคนมาคุยใหม่แบบเพื่อนของเพื่อนก็เหมือนบอกกันว่าอย่าคิดไปมากผมรักสนุกไรงี้ก็เลยเข้ากรณีเดิม
มาตอนนี้ผมเลยเบื่อชีวิตแบบนี้มากก บางทีคนเราก็ต้องการคนที่เข้าใจคอยอยู่ข้างๆกัน มากกว่าคู่นอนนะ ..
ใครที่อยากระบายหรือเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาแชร์ประสบการณ์กันหน่อยครับ