ดิฉันอายุ 30ปี ส่วนสามีอายุ 40 ปี เรารับราชการทั้งคู่ค่ะ มีลูกสาววัยน่ารัก 3 ขวบ ฉลาด แต่ขี้อ้อนหน่อย ครอบครัวเราเผชิญความลำบากกันมากมาย ไม่ว่าจะเป็นช่วงหลังแต่งงาน สามีหาเงินคนเดียว เราทำงานคนละที่ เลี้ยงลูกอ่อนคนเดียว สามีเทียวมาหาทุกสัปดาห์ สารพัดความลำบากที่เกิดขึ้น ดีขึ้นก็ตอนที่เราบรรจุราชการ แต่ก็ต้องทนอยู่ห่างกัน ปีนี้กำลังจะได้ย้ายมาอยู่ใกล้กัน แต่ก็มาเกิดเรื่องใหญ่ขึ้น
ปกติแล้วสามีดิฉันไม่เคยป่วยแม้แต่ครั้งเดียว บัตรโรงบาลไม่เคยมีสักใบ ล่าสุดตรวจพบว่าเป็นมะเร็งท่อน้ำดี ระยะที่าสาม ตอนนี้กำลังจะเข้ารับการผ่าตัด ซึ่งหมอจะตัดตับออกครึ่งนึงและถุงน้ำดีออก ดิฉันเองตั้งตัวไม่ทันเลยค่ะ จากที่เค้าเคยแข็งแรง ดูแลครอบครัวและเป็นผู้นำทุกเรื่อง เค้าเป็นทุกอย่างในชีวิตเพราะดิฉันเองก็ครอบครัวแตกแยก มีปัญหามาตั้งแต่เด็กๆ ตอนนี้ไม่เหลือใครแล้ว เพราะพ่อแม่ก็เป็นที่พึ่งไม่ได้ เหลือลูกคนเดียวที่ทำให้ยืนสู้ เหงา ท้อแท้ ว้าเหว่ ที่จะอยู่กับลูกสองคนต่อไป บ้านหลังที่เราเคยอยู่ด้วยกันคงมีแต่ภาพนั้นติดตาไปตลอด  ในชีวิตไม่เคยเจอใครที่ดี แต่เมื่อเจอแล้ว ทำไมต้องจากกันด้วย    สิ่งที่สะเทือนใจมากที่สุดคือเวลาที่ลูกถามหาพ่อ มองหน้าลูกบางครั้งก็อดกลั้นน้ำตาไม่ได้ ตอนนี้ตั้งหลัก พยายามจะอยู่กับลูกสองคนให้ได้ แม่ๆท่านอื่นมีวิธีการอยู่อย่างไร เมื่อพ่อเด็กไม่อยู่คะ