ที่ผมต้องมาเขียนเรื่องนี้ เพราะผมรู้สึกอึดอัดใจมาก กับ วิธีคิดของประชาชนชาวรามคำแหง
ผมเองเป็นคนที่ต่อต้านชีทรามอย่างมาก เพราะผมเชื่อในศักยภาพของนักศึกษารามว่า มันไม่มีความจำเป็นอะไรที่ต้องซื้อของประเภทนี้ ถ้าตั้งใจ ข้อสอบรามมันไม่ยาก
ผมเลยเขียนลงในกลุ่ม Facebook ของรามโดยเขียนเชิงวิชาการว่า ชีทเฉลยข้อสอบ มันเป็นอุปสรรคในการพัฒนามหาวิทยาลัยให้ไปไกลกว่าที่เป็นอยู่นี้ และ สิ่งเหล่านี้มาจากการคอรัปชั่นในมหาวิทยาลัย ซึ่งเป็นปัญหาที่สะสมมานาน จนไม่อาจจะแก้ไขได้โดยกฎหมายธรรมดา จำเป็นที่ต้องใช้ มาตรา 44 ในการแก้ไขปัญหานี้  และผมเองเสนอวิธีการแก้ไขปัญหาคือ การที่มหาวิทยาลัยเปิดให้มีการสอนทางอินเตอร์เน็ตในทุกรายวิชา (จริงๆผมเสนอเรื่อง อยากให้ ม.ราม มีผลงานวิจัยมากกว่านี้ เพราะตอนนี้ ยังไม่ค่อยเห็นเปเปอร์ดีๆจาก ม.ราม เผยแพร่ใน Journal ทางวิชาการ นานแล้ว) แต่กลับถูกเหล่านักศึกษารามคำแหงในกลุ่ม แสดงความเห็นในเชิงลบอย่างรุนแรงมาก จนถึงขั้นขุดเอาเรื่องส่วนตัวของผมมาประจาน ทำให้ผมไม่เข้าใจวิธีคิดของนักศึกษาของรามคำแหงว่า เหตุผลกลใดจึงยังปกป้อง สิ่งที่มันผิดกฎหมายเช่น ชีทเฉลยข้อสอบ เพราะผมเชื่อว่า ข้อสอบเป็นเอกสารลับ และ ผมไม่คิดว่ามันจะถูกเผยแพร่โดยได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัย

ผมเลยสงสัยว่า วิธีการที่ผมเขียน มันผิดหรือ เพราะผมเขียนโดยความเป็นห่วงต่อคุณภาพการศึกษาของรามคำแหงในอนาคต แต่กลับถูกผู้คนประนาม ผมไม่เข้าใจความคิดของนักศึกษารามจริงๆ เพราะพวกเขาคิดแต่ตัวเอง หรือ เช่นไรกันแน่