สวัสดีค่ะผู้อ่านทุกท่าน เราเจอกับแฟนคนปัจจุบันล่าสุด ก็ด้วยแอพ ๆนึง ตอนนั้นเราก็ไม่รู้หรอกนะว่าเค้าเด็กกว่าเรา พอคุยๆไป มันก็แบบเข้ากันง่ายๆดีบางทีก็เป็นเหมือนเพื่อน เหมือนน้อง คือคุยกันแบบไว้ต้องมาว่างตัวอะไรมากมาย เค้าเป็นคนแบบง่ายๆดี มีความคิดแบบผู้ใหญ่ บางครั้งเค้าก็หึงหวงแบบเยอะไป เราก็แบบจะออกแนว อารมณ์เสียใส่ เพราะเราเป็นคนแบบธรรมดา ไม่อะไรมากชอบอะไรง่ายๆ นึกจะทำไรก็ทำ เราเป็นคนใจร้อนนะบางทีเราก็เฟรนลี่กับทุกคนจนแบบ ว่าเค้าก็คงหึงหวงเป็น ธรรมดาหล่ะมั่ง บางครั้งที่เราทำให้เค้าเสียความรู้สึกเราก็รู้สึกผิดนะแต่บางทีเราก็ไม่อยากเสียฟอม เราจะไม่ค่อยพูด จะให้ส่งสติ๊กเกอร์ในแชท ปากเราแข็ง บุคลิกเราเราจะห้าวๆนะเราก็ไม่รู้ทำไมถึงมีผู้ชายมาจีบ5555 บางทีญาติๆเราเค้าก็คิดว่าเราเป็นทอม เราก็ปล่อยให้เค้าคิดไปเพราะเราไม่ค่อยชอบแต่งตัว แบบว่ามีไรก็ใส่ๆไปเหอะ ประมาณนี้
เราก็นับว่าเป็นคนตัวใหญ่นะ จนวันนึงแฟนเราบอกว่าอยากได้ นี้ไหมนู้นไหม เราก็บ้าจี้ตามมันแฟนเราเึ้าบอกเราว่า ตัวก็ลดความอ้วนดิ เอาแบบเหมือนตอนที่เราเจอกันครั้งแรก เราฟังๆ เราก็ขำๆ นะแต่เราก็เกิดอ่รมณ์ไหนก็ไม่รู้เกิดอยากลดขึ้นมา ทั้งที่ความเป็นจริงเราไม่เคยคิดจะลด เราเคยคิดว่าคนเราจะรักกันก็ต้องยอมรับในสิ่งเราเป็น
จนวันนึงเราเคยได้ยินเพื่อนแฟนคุยกับแฟนตอนแรกเราก็ทำเป็นเหมือนไม่ค่อยสนใจ เพื่อนแฟนถามว่า
เพื่อนแฟน :เห้อคนนี้เอาจริงอ่ะหวังแต่งเลยป่ะ
แฟน:เอาจริงดิ ไม่รู้หว่ะ กูว่ากูรักเค้านะ
เพื่อนแฟน:แต่คนนี้ก็น่ารักนะ (ขนาดที่พูดก็ชี้กลุ่มผู้หญิงข้างหน้า)
แฟน:มันไม่เหมือนกันอ่ะดิ
เราฟังๆแล้วก็แอบดีใจนะเราก็ไม่เคยคิดว่าแค่เด็กๆใครจะมาจริงจัง เพราะแฟนเราแค่ 17-18 ปีเอง เราก็แก่ละ
เราก็เข้าบ้านแฟนแบบญาติแฟนก็โอเคกับเรานะ
จนแม่แฟนก็ถาม
แม่:เอาจริงหรอคนนี้ หวังแต่งเลยไหม
แฟน:เอาจริงดิแม่ หวังแต่งเลย ไปขอให้ด้วย
ใครเป็นเราเจออารมณ์แบบนี้ก็หุบยิ้มไม่ได้เหมือนกัน
แต่ในขนาดเดียวกัน เพื่อนแฟนเรารุ่นๆเดียวกัน เปลี่ยนแฟนกันเป็นว่าเล่น
แต่ในใจเราเคยคิดนะว่า บรรดาเพื่อนแฟนมีกันประมาน 8-9 คนในกลุ่มแบบนิสัยไม่เจ้าชู้อ่ะนะ แค่ 2 คนเอง
เราก็ถือว่าเราโชคดี นะ
จนป่านนี้เราจะชอบคุยกันถึงแต่เรื่องอนาคตจะสร้างนั้นนี้ เวลาที่เราคุยกับเค้าเรื่องนี้เราแบบว่ารู้สึกมีเป้าหมายมีทิศทาง
ส่วนตอนนี้เราก็จะจบ ป.ตรีแล้ว. ส่วนแฟนเราก็จะ จบปวช.3 ดูเหมือนจะห่างกันเยอะ แต่ถ้าลองมาเป็นเรานะจะรู้ว่าชีวิตนี้มันมีความสุขอ่ะ เค้าเป็นเด็กที่มีความคิด เราก็ภูมิใจนะ
คบเด็กมีอะไรดี
เราก็นับว่าเป็นคนตัวใหญ่นะ จนวันนึงแฟนเราบอกว่าอยากได้ นี้ไหมนู้นไหม เราก็บ้าจี้ตามมันแฟนเราเึ้าบอกเราว่า ตัวก็ลดความอ้วนดิ เอาแบบเหมือนตอนที่เราเจอกันครั้งแรก เราฟังๆ เราก็ขำๆ นะแต่เราก็เกิดอ่รมณ์ไหนก็ไม่รู้เกิดอยากลดขึ้นมา ทั้งที่ความเป็นจริงเราไม่เคยคิดจะลด เราเคยคิดว่าคนเราจะรักกันก็ต้องยอมรับในสิ่งเราเป็น
จนวันนึงเราเคยได้ยินเพื่อนแฟนคุยกับแฟนตอนแรกเราก็ทำเป็นเหมือนไม่ค่อยสนใจ เพื่อนแฟนถามว่า
เพื่อนแฟน :เห้อคนนี้เอาจริงอ่ะหวังแต่งเลยป่ะ
แฟน:เอาจริงดิ ไม่รู้หว่ะ กูว่ากูรักเค้านะ
เพื่อนแฟน:แต่คนนี้ก็น่ารักนะ (ขนาดที่พูดก็ชี้กลุ่มผู้หญิงข้างหน้า)
แฟน:มันไม่เหมือนกันอ่ะดิ
เราฟังๆแล้วก็แอบดีใจนะเราก็ไม่เคยคิดว่าแค่เด็กๆใครจะมาจริงจัง เพราะแฟนเราแค่ 17-18 ปีเอง เราก็แก่ละ
เราก็เข้าบ้านแฟนแบบญาติแฟนก็โอเคกับเรานะ
จนแม่แฟนก็ถาม
แม่:เอาจริงหรอคนนี้ หวังแต่งเลยไหม
แฟน:เอาจริงดิแม่ หวังแต่งเลย ไปขอให้ด้วย
ใครเป็นเราเจออารมณ์แบบนี้ก็หุบยิ้มไม่ได้เหมือนกัน
แต่ในขนาดเดียวกัน เพื่อนแฟนเรารุ่นๆเดียวกัน เปลี่ยนแฟนกันเป็นว่าเล่น
แต่ในใจเราเคยคิดนะว่า บรรดาเพื่อนแฟนมีกันประมาน 8-9 คนในกลุ่มแบบนิสัยไม่เจ้าชู้อ่ะนะ แค่ 2 คนเอง
เราก็ถือว่าเราโชคดี นะ
จนป่านนี้เราจะชอบคุยกันถึงแต่เรื่องอนาคตจะสร้างนั้นนี้ เวลาที่เราคุยกับเค้าเรื่องนี้เราแบบว่ารู้สึกมีเป้าหมายมีทิศทาง
ส่วนตอนนี้เราก็จะจบ ป.ตรีแล้ว. ส่วนแฟนเราก็จะ จบปวช.3 ดูเหมือนจะห่างกันเยอะ แต่ถ้าลองมาเป็นเรานะจะรู้ว่าชีวิตนี้มันมีความสุขอ่ะ เค้าเป็นเด็กที่มีความคิด เราก็ภูมิใจนะ