ขอแนะนำตัวเองก่อน เราเป็นเด็ก ม.5 หน้าตาบ้านๆที่หาได้ทั่วไปค่ะ ดีหน่อยตรงที่ค่อนข้างขาวอยู่บ้าง นิสัยก็เป็นคนมนุษยสัมพันธ์แย่ แต่กับเพื่อนก็เฮฮาไปตามประสานะคะ
เรื่องมันเริ่มตั้งแต่เราอยู่ ม.3 ค่ะ เราได้สนิทกับผู้ชายคนหนึ่ง ได้แชทกันในเฟส เริ่มต้นที่การเป็นเพื่อนกัน คุย แกล้ง หยอกล้อกัน เขาจะเป็นคนทักแชทเรามาก่อนเสมอค่ะ ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง เพราะเราเข้าสังคมไม่เป็น ขี้อาย ไม่รู้จะทักยังไง บลาๆๆ เขาเป็นคนที่ค่อนข้างหน้าตาดีมากค่ะ เฟรนด์ลี่ กะล่อน ทะเล้นๆ สเปคสาวไทย เราก็แอบปลื้มๆเขานั่นแหละ(ยิ้มทีโลกละลายย มันจ้าซะเหลือเกินน) แค่เห็นว่าน่ารักดีนะไม่ได้คิดอะไรอย่างนั้น คุยไปคุยมาก็เริ่มสนิทกันถึงขั้นเล่นหัวกันได้ มีอยู่ช่วงหนึ่งเขาบ่นๆว่าเราให้เราทักแชทเขาก่อนบ้างสิ เราก็ โอเค ก็ได้ เราก็ทักเขาไปก่อนบ้าง แต่ก็แค่สองสามวันนะ หลังจากนั้นเขาก็ทักมาเหมือนเดิม ก็คนมันไม่ชินอ่ะทำไงได้
แทบจะไม่รู้ตัวเลย เราเริ่มรู้สึกว่าเราชอบเขา อยากเห็นหน้าเขาทุกวัน อยากคุยกับเขาทุกวัน แต่ก็นั่นแหละ ตามนิสัยของเรา เราก็ไม่ยอมแสดงออกไปให้เขาเห็นหรอก แต่เพื่อนเราก็น่าจะดูออกนะ เพราะเราไม่ใช่คนที่ยอมให้ผู้ชายแตะตัวได้ง่ายๆที่ไหนกัน แต่กับเขานี่แบบ...ขยี้หัวบ้าง หยิกแก้มบ้าง-/- เราแอบได้รู้มาโดยไม่ตั้งใจว่าเขาก็แอบชอบเราเหมือนกัน-///- แต่เราก็ไม่กล้าอะไรมากอยู่ดีนั่นแหละ กลัวการการเปลี่ยนแปลง กลัวจะไม่เหมือนเดิม
แล้วจุดเปลี่ยนมันก็เริ่มต้นขึ้น วันที่เรายอมรับกับเพื่อนว่าเราชอบเขา...กลับเป็นวันที่เขาตัดใจจากเรา._. เขาไปคบกับคนอื่น คงเพราะเราไม่ได้แสดงออกอะไรให้เขารู้เลยว่าเราก็ใจตรงกับเขา(ก็แน่สิ ทักยังไม่ยอมทักไปก่อน) เราก็แห้วดิ เขาคบกับคนอื่นแล้ว อวสาน จบ.
ไม่ใช่!
ตอนนั้นเขาก็รู้แล้วนะ ว่าเราชอบเขา แต่เขาก็ยังมาเล่นกับเรา ยิ้มให้เราเหมือนเดิม แต่เราแห้ว เราก็ประชดจ้าาประชดด ช่วงนั้นมีคนมาชอบเราอยู่สี่ห้าคน เราปฏิเสธไปทั้งสี่คนเลยเพราะตอนนั้นเราชัดเจนแต่เขานี่เนอะ แต่คนที่ห้านี่สิ เข้ามาได้ตรงจังหวะเป๊ะ เฮิร์ทจัด นายมีแฟนหรอ เราก็มีบ้างสิ คบเลยจ้าา เขาก็มาถามแบบ คบกับคนนี้หรอ ใช้อะไรเลือกไรงี้ ไม่ชอบหน้ามันว่ะ เราก็แบบเฮ้ย ได้ไง ทีแฟนนายเราก็ไม่ชอบเรายังไม่บ่นเลย._. แต่ไม่นานเราก็เลิกกับแฟนคนนั้นไป ก็เราไม่ได้รักนี่เนอะ
ขึ้นม.4มา โรงเรียนเดิม ใส่ชุดม.ปลายแล้วก็ดูหายปลวกขึ้นนิดนึง เริ่มมีความมั่นใจ พูดมากขึ้น เฟรนลี่ขึ้น ยิ้มหว่านไปเรื่อย ส่วนเขาก็ยังเหมือนเดิม(หล่อเหมือนเดิม) มีคนมาชอบเขาเป็นว่าเล่น(ตอนนั้นเห็นว่าเขาโสดแล้วมั้ง) แต่เราก็ไม่เห็นเขาจะสนใจใครซักที ส่วนเราก็มีคนมาชอบบ้าง แต่เราก็ไม่ได้สนใจใคร(ก็แน่ล่ะ เราสนใจแต่เขานี่)
ม.4นี้ก็ไม่มีไรมาก คนมาชอบก็ไม่ค่อยมี ช่วงนั้นเราเน้นไปที่เรื่องเรียน เลยมีสภาพหัวฟูๆตาบวมๆ ไม่ค่อยมีเวลาดูแลตัวเอง ช่วงนี้จะเป็นช่วงที่เรากับเขาสนิทกันมากขึ้น แบบที่เขาตบหัวเรา ด่าเรา ถีบตูดเรา(นายเคยเห็นเราเป็นผู้หญิงแน่หรอมมTT) แต่ตามนิสัยเราก็ได้แต่นิ่งทำหน้าซึนไปวันๆ ตบหัวมาก็ได้แต่ค้อนใส่เบาๆ ด่ามาก็ทำได้แค่บ่นขมุบขมิบ พอโดนเขาถีบตูดเราก็ได้แต่โวยวาย ไม่กล้าถีบคืน กลัวเขาเจ็บ._.
ปิดเทอมมามีเวลาแล้ว เราก็เริ่มดูแลตัวเองมากขึ้น ออกกำลังกาย ลดอาหารเย็น แต่ก็ไม่ค่อยได้ผลเท่าไหร่ เราก็ยังเป็นเราอ่ะ-0- เปิดเทอมมา ม.5 เราดัดฟันไม่ค่อยได้กินอะไรเลยผอมลงไปนิดนึง แต่ก็เริ่มมีทั้งรุ่นพี่รุ่นเดียวกันมาจีบจนเราเริ่มงง แต่ก็ปฏิเสธไปแกนๆนะ เขาก็มาช่วยเรากีดกันคนพวกนั้นไปบ้าง ไม่รู้ว่าเราคิดไปเองหรือเปล่า แต่ช่วงนี้ดูเหมือนเขาจะเข้ามาใกล้ชิดเรามากขึ้น เวลามีเพื่อนผู้ชายมาแกล้งมาหยอกเราเขาก็จะเข้ามาแทรกอย่างเนียนๆ แต่ทำไมชอบทำให้เราคิดไปไกลล-//- คล้องคอคืออัลไลล หยิกแก้มคืออัลไลล แกล้งกระซิบข้างหูนี่คืออัลไลลล-/- แล้วมาพูดแบบตัวเองหล่ออย่างนั้นดีอย่างนี้พรีเซ้นต์ตัวเองเต็มที่นี่คืออะไรย้ะ รู้สึกเหมือนโดนอ่อยหนักมาก เราก็ได้แต่ทำหน้าซึนใส่ เพื่อนๆก็ชอบจับเรากับเขาจิ้นกัน แต่เราก็ปฏิเสธเสียงแข็งมากกก ว่าไม่ได้ชอบ!(แต่ความจริงก็รู้ๆกันอยู่-0-) ที่เริ่มรู้สึกว่าโดนอ่อยจริงๆก็เป็นวันที่เขาทักเรามาในเฟส(คือช่วงนั้นไม่ค่อยได้คุยกันมั้ง) เราก็ตอบกลับไปว่าอัลไลลล แล้วเขาก็บอกว่าคิดถึงงง คือ...โอ้ยย...นิ่งทำไม ฟินสิ-///-อารมณ์แบบพี่เสือขู่คำรามมาเอง(ความจริงมีอีกเยอะ แต่ไม่เล่าเดี๋ยวมีคนรู้จักมาเห็น:p) แต่ก็เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายนะผู้ชายคนนี้ เดี๋ยวด่าเดี๋ยวหยอด เดามันไม่ถูก=_=
พอถึงช่วงที่เรากับเขาใกล้ชิดกันมากๆจนเราแอบคิดว่าเขาอาจจะชอบเราก็ได้ เรากลับทำตัวเองซะนี่... ตอนนั้นมีเพื่อนคนหนึ่งมาจีบเรา เริ่มแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไรไง คิดว่าคุยแบบเพื่อน(คุยกันในแชทเฟสนะคะ)ซึ่งเขาก็คุยสนุกดี แต่กลับกลายเป็นว่าเขาตั้งใจจะจีบเราซะนี่ มีอยู่ครั้งหนึ่งที่คนที่เราชอบ เขาบังเอิญเห็นเราแชทกับเพื่อนคนนี้อยู่ เขาก็ไม่ได้พูดอะไรนะ ส่วนเรานี่อยากอธิบายมากกก แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน แล้วเราจะอธิบายกับเขาในฐานะอะไรล่ะ._. กลัวหน้าแตกกลับมาไง ประมาณว่าไม่ได้อยากรู้ซะหน่อย ไรงี้
เขาเริ่มห่างๆไป ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เราได้เจอหน้ากันน้อยลง เวลาเจอกันยังไม่ทักเลยคิดดูสิคะY_Y เราไม่ใช่ผู้หญิงแนวที่แบบ..เฮ้ ยู เป็นไงบ้างสบายดีมั้ย คือมันไม่ใช่เราอ่ะ== ตอนเดินสวนกันปกติเราจะสบตากัน เราก็จะเลิกคิ้วไปให้ ส่วนเขาก็จะมองหน้าแบบหาเรื่องแล้วก็เข้ามาดีดหน้าผากเรา แต่ตอนนี้มันไม่ใช่อ่ะTT มันไม่ปกติ เดินสวนกันเขาไม่ยอมสบตาเราเลย แอบได้ข่าวมาว่าเขาเริ่มม่อผู้หญิงคนอื่น เราหึงนะ แต่จะทำอะไรได้._.
ช่วงนี้เพื่อนคนที่จีบเราก็เริ่มรุกหนักขึ้นเรื่อยๆ ส่วนตัวเราอยากจะเปิดใจนะ แต่เรามีเขาคนนั้นอยู่เต็มหัวใจเลยน่ะสิ มาอ่อยให้เราชอบแล้วมาจากไปอย่างนี้ใช้ได้ที่ไหนกัน._. ซึ่งเพื่อนคนที่จีบเราคนนั้นก็มีคดีกับเพื่อนผู้หญิงของเราอยู่ แบบ...เคยมาม่อเพื่อนเราอ่ะ เกือบทั้งกลุ่มเลย โดนเหมือนกัน ประมาณว่ามาบอกชอบเราอย่างนี้นี่จีบแบบหว่านแหหรือเปล่า? แต่ท่าทางเขาดูจริงจังมากอ่ะ-0- เขาเป็นคนตัวสูงๆหน้าหวานๆยิ้มเล็กๆเหมือนผู้ชายขี้อายอ่ะ แต่เราไม่รู้ว่าที่เขาแสดงออกมานี่มันจริงหรือเปล่าไง ถ้าคนที่เราชอบเขาไปคบกับผู้หญิงคนอื่นแล้วเกิดเราเผลอประชดไปเหมือนเมื่อตอนม.3 จะทำไง เฮ้อมม..
เพราะความปากแข็งของเราหรือเปล่า? ถึงทำให้เขาจากไป ก็คนมันใจไม่แข็งเหมือนปาก._. เรารู้อยู่เต็มอกเลยว่าชอบเขา(ถึงขั้นนี้เรียกรักแล้วมั้ง แต่ไม่เอาไม่เรียก เรียกแล้วเจ็บใจ-0-) วันไหนได้คุยกันก็จะอารมณ์ดีไปทั้งวัน วันไหนหึงเขาก็จะนอยด์ไปทั้งวัน วันไหนไม่เจอหน้าก็จะซึมไปทั้งวัน ...เป็นเอามากอ่ะ
ผู้ชายที่เข้าหาเราแต่ละคนนี่เราไม่เคยคิดจะชอบเลย ก็มีเล่นบ้างนะ แต่สุดท้ายก็ปฏิเสธไป เราซื่อสัตย์กับเขาคนเดียวมาตลอด รอแค่เขาคนเดียวมาตลอด คือเรามีความทรงจำระหว่างกันมากมายเลยค่ะ ยิ่งกว่ารักแรกซะอีก แล้วดูที่เขาทำกับเราสิY_Y มาห่างไปอย่างนี้ได้ยังไง เราอยากจะรู้ว่าเขาคิดยังไงกับเรา พูดสักทีว่าLoveไม่Love? เฮ่ -.- เราจะได้ตัดสินใจถูก แง๊
ก็พอรู้นะคะ ว่ารักในวัยเรียนก็เหมือนจุดเทียนกลางสายฝน แต่เราก็ต้องการที่ยึดเหนี่ยวใจให้รู้สึกมีความสุขกับชีวิตในวันเรียนนี้เหมือนกัน(ถึงจะเริ่มไม่สุขแล้วก็เถอะ-0-) เราก็ไม่ได้หวังอะไรมากซะหน่อย(หรอ) แค่ให้เขาเห็นเราอยู่ในสายตาบ้างก็พอ แค่คุยกับเราเหมือนเดิมก็พอ._.
กระทู้นี้เล่าบ่นให้เป็นข้อคิดเตือนใจค่ะ ถ้ามัวแต่ปากแข็งก็จะเป็นอย่างจขกท.เนี่ยแหละค่ะ เจ็บเอง._. เพราะงั้นถ้ามีคนที่ชอบก็รีบบอกเขาซะนะคะ แม้จะมีเปอร์เซนต์แค่ 50:50 แต่ก็น่าเสี่ยงค่ะ ไม่งั้นจะเสียใจนะ
แล้วพี่น้องชาวพันทิปล่ะคะ เคยมีประสบการณ์ความรักแอบรักแอบชอบแบบไหนกันบ้าง มาแชร์กันค่ะ สนใจจะอ่านมากค่ะ
สุดท้ายนี้ก็ขอขอบคุณที่อ่านกันจนถึงตอนนี้นะคะ^^(แม้ไม่รู้ว่าจะมีคนอ่านหรือเปล่าก็เถอะ)
เคยปฏิเสธคนที่เข้ามาในชีวิตหลายคน เพื่อที่จะรอคนเพียงคนเดียวกันบ้างไหมคะ?(มาแชร์ประสบการณ์กันเถอะค่ะ :D)
เรื่องมันเริ่มตั้งแต่เราอยู่ ม.3 ค่ะ เราได้สนิทกับผู้ชายคนหนึ่ง ได้แชทกันในเฟส เริ่มต้นที่การเป็นเพื่อนกัน คุย แกล้ง หยอกล้อกัน เขาจะเป็นคนทักแชทเรามาก่อนเสมอค่ะ ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง เพราะเราเข้าสังคมไม่เป็น ขี้อาย ไม่รู้จะทักยังไง บลาๆๆ เขาเป็นคนที่ค่อนข้างหน้าตาดีมากค่ะ เฟรนด์ลี่ กะล่อน ทะเล้นๆ สเปคสาวไทย เราก็แอบปลื้มๆเขานั่นแหละ(ยิ้มทีโลกละลายย มันจ้าซะเหลือเกินน) แค่เห็นว่าน่ารักดีนะไม่ได้คิดอะไรอย่างนั้น คุยไปคุยมาก็เริ่มสนิทกันถึงขั้นเล่นหัวกันได้ มีอยู่ช่วงหนึ่งเขาบ่นๆว่าเราให้เราทักแชทเขาก่อนบ้างสิ เราก็ โอเค ก็ได้ เราก็ทักเขาไปก่อนบ้าง แต่ก็แค่สองสามวันนะ หลังจากนั้นเขาก็ทักมาเหมือนเดิม ก็คนมันไม่ชินอ่ะทำไงได้
แทบจะไม่รู้ตัวเลย เราเริ่มรู้สึกว่าเราชอบเขา อยากเห็นหน้าเขาทุกวัน อยากคุยกับเขาทุกวัน แต่ก็นั่นแหละ ตามนิสัยของเรา เราก็ไม่ยอมแสดงออกไปให้เขาเห็นหรอก แต่เพื่อนเราก็น่าจะดูออกนะ เพราะเราไม่ใช่คนที่ยอมให้ผู้ชายแตะตัวได้ง่ายๆที่ไหนกัน แต่กับเขานี่แบบ...ขยี้หัวบ้าง หยิกแก้มบ้าง-/- เราแอบได้รู้มาโดยไม่ตั้งใจว่าเขาก็แอบชอบเราเหมือนกัน-///- แต่เราก็ไม่กล้าอะไรมากอยู่ดีนั่นแหละ กลัวการการเปลี่ยนแปลง กลัวจะไม่เหมือนเดิม
แล้วจุดเปลี่ยนมันก็เริ่มต้นขึ้น วันที่เรายอมรับกับเพื่อนว่าเราชอบเขา...กลับเป็นวันที่เขาตัดใจจากเรา._. เขาไปคบกับคนอื่น คงเพราะเราไม่ได้แสดงออกอะไรให้เขารู้เลยว่าเราก็ใจตรงกับเขา(ก็แน่สิ ทักยังไม่ยอมทักไปก่อน) เราก็แห้วดิ เขาคบกับคนอื่นแล้ว อวสาน จบ.
ไม่ใช่!
ตอนนั้นเขาก็รู้แล้วนะ ว่าเราชอบเขา แต่เขาก็ยังมาเล่นกับเรา ยิ้มให้เราเหมือนเดิม แต่เราแห้ว เราก็ประชดจ้าาประชดด ช่วงนั้นมีคนมาชอบเราอยู่สี่ห้าคน เราปฏิเสธไปทั้งสี่คนเลยเพราะตอนนั้นเราชัดเจนแต่เขานี่เนอะ แต่คนที่ห้านี่สิ เข้ามาได้ตรงจังหวะเป๊ะ เฮิร์ทจัด นายมีแฟนหรอ เราก็มีบ้างสิ คบเลยจ้าา เขาก็มาถามแบบ คบกับคนนี้หรอ ใช้อะไรเลือกไรงี้ ไม่ชอบหน้ามันว่ะ เราก็แบบเฮ้ย ได้ไง ทีแฟนนายเราก็ไม่ชอบเรายังไม่บ่นเลย._. แต่ไม่นานเราก็เลิกกับแฟนคนนั้นไป ก็เราไม่ได้รักนี่เนอะ
ขึ้นม.4มา โรงเรียนเดิม ใส่ชุดม.ปลายแล้วก็ดูหายปลวกขึ้นนิดนึง เริ่มมีความมั่นใจ พูดมากขึ้น เฟรนลี่ขึ้น ยิ้มหว่านไปเรื่อย ส่วนเขาก็ยังเหมือนเดิม(หล่อเหมือนเดิม) มีคนมาชอบเขาเป็นว่าเล่น(ตอนนั้นเห็นว่าเขาโสดแล้วมั้ง) แต่เราก็ไม่เห็นเขาจะสนใจใครซักที ส่วนเราก็มีคนมาชอบบ้าง แต่เราก็ไม่ได้สนใจใคร(ก็แน่ล่ะ เราสนใจแต่เขานี่)
ม.4นี้ก็ไม่มีไรมาก คนมาชอบก็ไม่ค่อยมี ช่วงนั้นเราเน้นไปที่เรื่องเรียน เลยมีสภาพหัวฟูๆตาบวมๆ ไม่ค่อยมีเวลาดูแลตัวเอง ช่วงนี้จะเป็นช่วงที่เรากับเขาสนิทกันมากขึ้น แบบที่เขาตบหัวเรา ด่าเรา ถีบตูดเรา(นายเคยเห็นเราเป็นผู้หญิงแน่หรอมมTT) แต่ตามนิสัยเราก็ได้แต่นิ่งทำหน้าซึนไปวันๆ ตบหัวมาก็ได้แต่ค้อนใส่เบาๆ ด่ามาก็ทำได้แค่บ่นขมุบขมิบ พอโดนเขาถีบตูดเราก็ได้แต่โวยวาย ไม่กล้าถีบคืน กลัวเขาเจ็บ._.
ปิดเทอมมามีเวลาแล้ว เราก็เริ่มดูแลตัวเองมากขึ้น ออกกำลังกาย ลดอาหารเย็น แต่ก็ไม่ค่อยได้ผลเท่าไหร่ เราก็ยังเป็นเราอ่ะ-0- เปิดเทอมมา ม.5 เราดัดฟันไม่ค่อยได้กินอะไรเลยผอมลงไปนิดนึง แต่ก็เริ่มมีทั้งรุ่นพี่รุ่นเดียวกันมาจีบจนเราเริ่มงง แต่ก็ปฏิเสธไปแกนๆนะ เขาก็มาช่วยเรากีดกันคนพวกนั้นไปบ้าง ไม่รู้ว่าเราคิดไปเองหรือเปล่า แต่ช่วงนี้ดูเหมือนเขาจะเข้ามาใกล้ชิดเรามากขึ้น เวลามีเพื่อนผู้ชายมาแกล้งมาหยอกเราเขาก็จะเข้ามาแทรกอย่างเนียนๆ แต่ทำไมชอบทำให้เราคิดไปไกลล-//- คล้องคอคืออัลไลล หยิกแก้มคืออัลไลล แกล้งกระซิบข้างหูนี่คืออัลไลลล-/- แล้วมาพูดแบบตัวเองหล่ออย่างนั้นดีอย่างนี้พรีเซ้นต์ตัวเองเต็มที่นี่คืออะไรย้ะ รู้สึกเหมือนโดนอ่อยหนักมาก เราก็ได้แต่ทำหน้าซึนใส่ เพื่อนๆก็ชอบจับเรากับเขาจิ้นกัน แต่เราก็ปฏิเสธเสียงแข็งมากกก ว่าไม่ได้ชอบ!(แต่ความจริงก็รู้ๆกันอยู่-0-) ที่เริ่มรู้สึกว่าโดนอ่อยจริงๆก็เป็นวันที่เขาทักเรามาในเฟส(คือช่วงนั้นไม่ค่อยได้คุยกันมั้ง) เราก็ตอบกลับไปว่าอัลไลลล แล้วเขาก็บอกว่าคิดถึงงง คือ...โอ้ยย...นิ่งทำไม ฟินสิ-///-อารมณ์แบบพี่เสือขู่คำรามมาเอง(ความจริงมีอีกเยอะ แต่ไม่เล่าเดี๋ยวมีคนรู้จักมาเห็น:p) แต่ก็เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายนะผู้ชายคนนี้ เดี๋ยวด่าเดี๋ยวหยอด เดามันไม่ถูก=_=
พอถึงช่วงที่เรากับเขาใกล้ชิดกันมากๆจนเราแอบคิดว่าเขาอาจจะชอบเราก็ได้ เรากลับทำตัวเองซะนี่... ตอนนั้นมีเพื่อนคนหนึ่งมาจีบเรา เริ่มแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไรไง คิดว่าคุยแบบเพื่อน(คุยกันในแชทเฟสนะคะ)ซึ่งเขาก็คุยสนุกดี แต่กลับกลายเป็นว่าเขาตั้งใจจะจีบเราซะนี่ มีอยู่ครั้งหนึ่งที่คนที่เราชอบ เขาบังเอิญเห็นเราแชทกับเพื่อนคนนี้อยู่ เขาก็ไม่ได้พูดอะไรนะ ส่วนเรานี่อยากอธิบายมากกก แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน แล้วเราจะอธิบายกับเขาในฐานะอะไรล่ะ._. กลัวหน้าแตกกลับมาไง ประมาณว่าไม่ได้อยากรู้ซะหน่อย ไรงี้
เขาเริ่มห่างๆไป ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เราได้เจอหน้ากันน้อยลง เวลาเจอกันยังไม่ทักเลยคิดดูสิคะY_Y เราไม่ใช่ผู้หญิงแนวที่แบบ..เฮ้ ยู เป็นไงบ้างสบายดีมั้ย คือมันไม่ใช่เราอ่ะ== ตอนเดินสวนกันปกติเราจะสบตากัน เราก็จะเลิกคิ้วไปให้ ส่วนเขาก็จะมองหน้าแบบหาเรื่องแล้วก็เข้ามาดีดหน้าผากเรา แต่ตอนนี้มันไม่ใช่อ่ะTT มันไม่ปกติ เดินสวนกันเขาไม่ยอมสบตาเราเลย แอบได้ข่าวมาว่าเขาเริ่มม่อผู้หญิงคนอื่น เราหึงนะ แต่จะทำอะไรได้._.
ช่วงนี้เพื่อนคนที่จีบเราก็เริ่มรุกหนักขึ้นเรื่อยๆ ส่วนตัวเราอยากจะเปิดใจนะ แต่เรามีเขาคนนั้นอยู่เต็มหัวใจเลยน่ะสิ มาอ่อยให้เราชอบแล้วมาจากไปอย่างนี้ใช้ได้ที่ไหนกัน._. ซึ่งเพื่อนคนที่จีบเราคนนั้นก็มีคดีกับเพื่อนผู้หญิงของเราอยู่ แบบ...เคยมาม่อเพื่อนเราอ่ะ เกือบทั้งกลุ่มเลย โดนเหมือนกัน ประมาณว่ามาบอกชอบเราอย่างนี้นี่จีบแบบหว่านแหหรือเปล่า? แต่ท่าทางเขาดูจริงจังมากอ่ะ-0- เขาเป็นคนตัวสูงๆหน้าหวานๆยิ้มเล็กๆเหมือนผู้ชายขี้อายอ่ะ แต่เราไม่รู้ว่าที่เขาแสดงออกมานี่มันจริงหรือเปล่าไง ถ้าคนที่เราชอบเขาไปคบกับผู้หญิงคนอื่นแล้วเกิดเราเผลอประชดไปเหมือนเมื่อตอนม.3 จะทำไง เฮ้อมม..
เพราะความปากแข็งของเราหรือเปล่า? ถึงทำให้เขาจากไป ก็คนมันใจไม่แข็งเหมือนปาก._. เรารู้อยู่เต็มอกเลยว่าชอบเขา(ถึงขั้นนี้เรียกรักแล้วมั้ง แต่ไม่เอาไม่เรียก เรียกแล้วเจ็บใจ-0-) วันไหนได้คุยกันก็จะอารมณ์ดีไปทั้งวัน วันไหนหึงเขาก็จะนอยด์ไปทั้งวัน วันไหนไม่เจอหน้าก็จะซึมไปทั้งวัน ...เป็นเอามากอ่ะ
ผู้ชายที่เข้าหาเราแต่ละคนนี่เราไม่เคยคิดจะชอบเลย ก็มีเล่นบ้างนะ แต่สุดท้ายก็ปฏิเสธไป เราซื่อสัตย์กับเขาคนเดียวมาตลอด รอแค่เขาคนเดียวมาตลอด คือเรามีความทรงจำระหว่างกันมากมายเลยค่ะ ยิ่งกว่ารักแรกซะอีก แล้วดูที่เขาทำกับเราสิY_Y มาห่างไปอย่างนี้ได้ยังไง เราอยากจะรู้ว่าเขาคิดยังไงกับเรา พูดสักทีว่าLoveไม่Love? เฮ่ -.- เราจะได้ตัดสินใจถูก แง๊
ก็พอรู้นะคะ ว่ารักในวัยเรียนก็เหมือนจุดเทียนกลางสายฝน แต่เราก็ต้องการที่ยึดเหนี่ยวใจให้รู้สึกมีความสุขกับชีวิตในวันเรียนนี้เหมือนกัน(ถึงจะเริ่มไม่สุขแล้วก็เถอะ-0-) เราก็ไม่ได้หวังอะไรมากซะหน่อย(หรอ) แค่ให้เขาเห็นเราอยู่ในสายตาบ้างก็พอ แค่คุยกับเราเหมือนเดิมก็พอ._.
กระทู้นี้เล่าบ่นให้เป็นข้อคิดเตือนใจค่ะ ถ้ามัวแต่ปากแข็งก็จะเป็นอย่างจขกท.เนี่ยแหละค่ะ เจ็บเอง._. เพราะงั้นถ้ามีคนที่ชอบก็รีบบอกเขาซะนะคะ แม้จะมีเปอร์เซนต์แค่ 50:50 แต่ก็น่าเสี่ยงค่ะ ไม่งั้นจะเสียใจนะ
แล้วพี่น้องชาวพันทิปล่ะคะ เคยมีประสบการณ์ความรักแอบรักแอบชอบแบบไหนกันบ้าง มาแชร์กันค่ะ สนใจจะอ่านมากค่ะ
สุดท้ายนี้ก็ขอขอบคุณที่อ่านกันจนถึงตอนนี้นะคะ^^(แม้ไม่รู้ว่าจะมีคนอ่านหรือเปล่าก็เถอะ)