ขอบคุณสำหรับ คำว่าเพื่อนที่มีให้นะ :)

สวัสดีครับ วันนี้ ผมก็ก็จะมาขอแชร์ เรื่องราวดีในมหาลัยนะครับ คือเล่าคร่าวๆ เลยนะครับ ผมจบ ปวช. มาแล้วช่วงนั้นผม ไม่อยากเข้ามหาลัยเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะผมอยากต่อ ปวส. มากกว่า แต่ด้วยทางบ้านบังคับและบวกกับผมติดเพื่อนคนนึงด้วยครับเพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนที่ผมสนิทที่สุด ตอนมาสอบเข้ามหาลัยผมก็ไม่เตรียมตัวอะไรเลย มาแบบ สอบชุ่ยๆ กามั่ว ดัน ผ่านเฉย หลังจากนั้นก็ต้องยินยอมที่จะเข้ามาเรียน ช่วงแรกจะว่าไปนี่ก็เป็นช่วงปรับตัวของผมเลยก็ว่าได้นะครับ คือ รู้อยู่แล้วว่าสังคมมหาลัยจะต้องเจอกับอะไร และต้องอยู่ในสังคมแบบไหน พูดเลยครับ ผมปรับตัวไม่ทัน เพราะตอนผมเรียน ปวช. จบมา สังคมที่ผม เรียนอยู่เป็นแบบพึ่งพากันมีอะไรคุยกัน และแถมอีกอย่างอาจารย์ กับนักเรียน อยู่ด้วยกันเหมือนแม่กับลูก ผมเรียกอาจารย์ ทุกคนว่าแม่หมด จนมันทำให้รู้สึกอบอุ่นและเหมือนครอบครัว ช่วงแรกที่ผมเข้ามหาลัย ก็อย่างว่าแหละครับ ผมมีเพื่อนแค่คนเดียว และเพื่อนที่ผมรู้จักด้วยตอนสอบสัมภาษ อีกหนึ่งคน

เดี๋ยวต่อให้นะครับ 😲😲😲😲

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่