สวัสดีค่ะ ก็อยากจะมาเล่าความในใจที่มรอยู่ตอนนี้นะค่ะ าจจะดูงี่เง่าบ้างแต่ก็อยากให้อ่านแล้วช่วยบอกเราทีนะว่าเราควรเลือกความถูกต้อง หรือความรู้สึก
เรื่องคือ เราเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนกันมาปีนี้ปีที่สองเเล้วค่ะเขาเป็นผู้ช ใช้ชื่อแทนว่าเอแล้วกัน ส่วนเราเป็นผู้ญ ชื่อแทนว่าบีแล้วกันนะ เราก็ต่างคนต่างมีคนรักกันอยู่แล้วแต่แฟนของเอเป็นเด็กนอก รร แฟนของเราเรียน รร เดียวกัน เราก็เป็นเพื่อนกันปกติมีหยอกล้อแกล้งกันเล่นบ้าง ก็ไม่มีอะไรค่ะตามประสาเพื่อนธรรมดา พอเปิดภาคเรียนเลื่อชั้นใหม่ เราก็ได้ข่าวว่าเอเลิกกับแฟนของเขา เราก็อยากรู้ว่าทำไม ก็เลยลองทักไปถามเขาก็เล่าค่ะ ด้วยความที่เราป็นเพื่อนเราก็ปลอบใจปกติ แล้วสักพักหนึ่งเว้นช่วงไปสักอาทิตนึงค่ะ เราก็เลิกกับแฟนเรา เพราะแฟนเราทำเราเสียความรู้สึกมากๆ แต่ไม่อยากพูดว่าเรื่องอะไร 5555 เอเลยทักเรามาถามมว่าทำไมถึงเลิกกันเราก็เล่าอีกค่ะว่า เออมันนไม่ใช่อ่ะนับบวันยิ่งเสียความรู้สึก แล้วคราวนี้ก็ต่างคนต่างปลอบบใจกันมา คุยกันมาเรื่อยๆ จนในที่สุดเราที่เป็นบีเนี่ย ก็กลับบมาคบกับแฟนเหมือนเดิม เพราะอยากจะให้โอกาสเขา แต่ความรู้สึกของเราที่เสียไปก็ยากที่จะดึงกลับมา แต่ที่งง ไปมากกว่านั้นพอเรากลับไปคบกับแฟนเรา เอก็กลับไปคบกับแฟนเอ ทั้งที่เขาบอกว่า ไม่อยากทนแล้วเพราะเเฟนเขาไม่ใส่ใจเลย อันนี้เพราะอะไรเราก็ไม่รู้
เอาละค่ะ จุดพีคของเรื่องอยู่ตรงนี้ เราที่เป็นบีกลับมาคบกับแฟนแล้ว แต่ยังงคุยกับเอ ต่อเรื่อยๆทั้งที่ต่างคนต่างกลับไปหาคนเดิทของแค่ละคนแล้ว คุยกันมานานมากขึ้นเรื่อย มีอะไรก็เล่าให้กันฟัง จน..เหมือนมันมากกว่าเพื่อนค่ะ เราไม่รู้ว่าเอ รู้สึกยังไง แต่กับเราแล้ว คือเราชอบบเค้านะ เพราะเขาเป็นคนดี สุภาพบุรุษมากๆ แล้วก็เวลาคุยรู้สึกดีด้วย จนเรากับแฟนก็ทะเลาะกันประมาณสองรอบ เพราะแฟนเราไม่อยสกให้เราคุยกับเอ เพราะกูเรานอกใจ แต่เอาจริงๆ เราเหมือนไม่รู้สึกอะไรกับแฟนเราแล้ว เพราะเขาทำเราเสียความรู้สึกตั้งแค่แรก ทำยังไงมันก็ไม่รักเหมือนเดิม แล้วก็ไม่ดีขึ้น จนเราก็ต้องบอกเลิกแฟนเราอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ เลิกจริงๆค่ะ เพราะนิสัยเขาไม่เปลี่ยนเลย ยิ่งอยู่ด้วยกันยิ่งแย่ เราเลยบแกว่า เป็นพี่น้องกันช่วยเหลือกันเหมือนเดิมจะสบายใจกว่า ค่ะ แล้วเราก็จบกันด้วยดี และคุยกันบ้างเวลามีความช่วยเหลือเรื่องเรียนหรือเรื่องอะไร
แต่เรื่องมันไม่หมดแค่นี้ค่ะ เราก็รู้สึกเสียใจนะ ที่บอกเลิกเขาไป แต่ถ้ากลับไปรักด้วยความสงสาร มันก็ไม่มีประโยชน์ แต่ตอนนี้ เราก็อยู่คนเดียว เหงาๆแหละ ไม่ชิน 5555 แต่เรามีคนคอยยคุยด้วยตลอดนั่นก็คือ เอ เพื่อนเรา ที่คอยรับฟังเราตลอดเลย เขาก็ให้กำลังใจเรา เราก็โอเคแล้วก็คุยยกันเรื่อยๆมาจนถึงทุกวันนี้ แต่ความสัมพันธ์มันไม่ใช่แค่นี้ ทุกคนก็น่าจะรู้ ว่า เอ มีคนรักแล้วซึ่งอยู่คนละ รร แต่เราเป็นเพื่อนร่วมห้องเรียนเดียวกัน เอ ชอบมาแกล้งเรา หยอกเราอย่างนั้น อย่างนี้ จนวันนึงเราก็ไม่เชื่อความรู้สึกตัวเอง ว่าเรา ชอบ เอ ใช่มั้ย แต่ เอ เขา มีคนรัก.. อยู่แล้วนะ จนคำถามในใจก็ผุดขึ้นมาหลายเรื่อง ว่าเราควรคุยต่อไหม หรือควรหยุด หรือต้องห่างออกมากกว่านี้ เราเลยตัดสินใจที่จะถาม เอ ว่ารู้สึกยังไงกับเรา..
สรุปคือ เขาก็ชอบเราเหมือนกันค่ะ เราก็ไปไม่ถูกเลย เอาตรงๆเราก็ยังเสียใจเรื่องคนรักของเราอยู่ แต่พอมาเจอเรื่องนี่ ก็รู้สึกแย่ค่ะ เขาชอบเราแต่เขามีคนรักอยู่แล้ว แต่เราชอบเค้า แต่เราไม่มีใคร ใครละค่ะเจ็บที่สุด ถ้าไม่ใช่เรา ถ้าเราไปจากเขาเราก็เจ็บ เพราะเหมือน คุยกะนจนรู้สึกสนิทกันมากแล้ว แต่สำหรับเขา คงไม่เท่าไหร่ เพราะเขาก็ยังมีคนรักอยู่ ..
คิดหนักเลยค่ะ มันห้ามใจตัวเองที่จะไม่คุยกับ เอ มันยากจริงๆ มันรู้สึกดีไปแล้ว แล้วเอ ก็ไม่อยากเลิกคุยด้วย แต่ถ้าวันนึงคนรักเขารู้ เราจะเหลืออะไรละค่ะ "ตายอย่างเขียดหน่ะสิ" 555 ทุกวันนี้พยายามออกห่างมากๆ แต่มันยากจริงๆ เวลาได้ยินใครเจาพูดถึงเอกับแหนเขา ไอ้เราก็เจ็บ อยากจะคุยกันแค่เพื่อนที่ไร มันนก็มากกว่านั้นทุกที(เราคุยแค่ในไลน์กันเกือบทุกวัน..)
เราเองก็หนักใจ และเสียใจอยู่ทุกวัน ที่มาคอยคุยกับคนที่เค้ามีแฟนแล้ว แต่ในใจหนึ่งก็บอกว่า คุยสิมันไม่ได้ผิด แต่ใจหนึ่งคือมันไม่ถูกต้องค่ะ เขามีแฟนแล้ว ยิ่งคุย ยิ่งเพิ่มความรู้สึกขึ้นทุกวัน ทุกวันนี้หนักค่ะ นั่งฟังเขาเล่าเรื่องแฟนเขาทุกวัน คงทำได้อย่างเดียวละค่ะ คือ ทำใจ 55
เรื่องก็แค่นี้ละค่ะ อยากรู้มากเลนว่าเคยมีใครมีโมเม้นต์นี้บ้าง มันโอมากเลยนะ แต่มันเจ็บมากด้วยแหละ ลิมคนเก่าก็ไม่ได้ คนใหม่ที่ชอบเขสก็มีเจ้าของ ขอบคุณที่ฟังเราระบายมายาวขนาดนี้นะ ผิดพลาดตรงไหนก็ขอโทษด้วยละกันค้า คิดยังไงก็เม้นกันหน่อยนะ ตอนนี้ก็สับสนเหมือนกัน ว่าควรจะอยู่หรือไปดี แล้วถ้าไปควรทำยังไง เพราะมันยากมาก เจอหน้ากันทุกวัน ทุกวันนี้ก็ได้แต่ให้กำลังใจเอกับแฟนเขาให้รักกันนานๆ เพราะ ยังไงเเล้ว อะไรที่ไม่ใช่ของเรา ก็ต้องไม่ใช่ของเราอยู่ดี บ้ายบายค่ะทุกคนา ...
ว่าด้วยเรื่องความถูกต้องกับความรู้สึก.
เรื่องคือ เราเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนกันมาปีนี้ปีที่สองเเล้วค่ะเขาเป็นผู้ช ใช้ชื่อแทนว่าเอแล้วกัน ส่วนเราเป็นผู้ญ ชื่อแทนว่าบีแล้วกันนะ เราก็ต่างคนต่างมีคนรักกันอยู่แล้วแต่แฟนของเอเป็นเด็กนอก รร แฟนของเราเรียน รร เดียวกัน เราก็เป็นเพื่อนกันปกติมีหยอกล้อแกล้งกันเล่นบ้าง ก็ไม่มีอะไรค่ะตามประสาเพื่อนธรรมดา พอเปิดภาคเรียนเลื่อชั้นใหม่ เราก็ได้ข่าวว่าเอเลิกกับแฟนของเขา เราก็อยากรู้ว่าทำไม ก็เลยลองทักไปถามเขาก็เล่าค่ะ ด้วยความที่เราป็นเพื่อนเราก็ปลอบใจปกติ แล้วสักพักหนึ่งเว้นช่วงไปสักอาทิตนึงค่ะ เราก็เลิกกับแฟนเรา เพราะแฟนเราทำเราเสียความรู้สึกมากๆ แต่ไม่อยากพูดว่าเรื่องอะไร 5555 เอเลยทักเรามาถามมว่าทำไมถึงเลิกกันเราก็เล่าอีกค่ะว่า เออมันนไม่ใช่อ่ะนับบวันยิ่งเสียความรู้สึก แล้วคราวนี้ก็ต่างคนต่างปลอบบใจกันมา คุยกันมาเรื่อยๆ จนในที่สุดเราที่เป็นบีเนี่ย ก็กลับบมาคบกับแฟนเหมือนเดิม เพราะอยากจะให้โอกาสเขา แต่ความรู้สึกของเราที่เสียไปก็ยากที่จะดึงกลับมา แต่ที่งง ไปมากกว่านั้นพอเรากลับไปคบกับแฟนเรา เอก็กลับไปคบกับแฟนเอ ทั้งที่เขาบอกว่า ไม่อยากทนแล้วเพราะเเฟนเขาไม่ใส่ใจเลย อันนี้เพราะอะไรเราก็ไม่รู้
เอาละค่ะ จุดพีคของเรื่องอยู่ตรงนี้ เราที่เป็นบีกลับมาคบกับแฟนแล้ว แต่ยังงคุยกับเอ ต่อเรื่อยๆทั้งที่ต่างคนต่างกลับไปหาคนเดิทของแค่ละคนแล้ว คุยกันมานานมากขึ้นเรื่อย มีอะไรก็เล่าให้กันฟัง จน..เหมือนมันมากกว่าเพื่อนค่ะ เราไม่รู้ว่าเอ รู้สึกยังไง แต่กับเราแล้ว คือเราชอบบเค้านะ เพราะเขาเป็นคนดี สุภาพบุรุษมากๆ แล้วก็เวลาคุยรู้สึกดีด้วย จนเรากับแฟนก็ทะเลาะกันประมาณสองรอบ เพราะแฟนเราไม่อยสกให้เราคุยกับเอ เพราะกูเรานอกใจ แต่เอาจริงๆ เราเหมือนไม่รู้สึกอะไรกับแฟนเราแล้ว เพราะเขาทำเราเสียความรู้สึกตั้งแค่แรก ทำยังไงมันก็ไม่รักเหมือนเดิม แล้วก็ไม่ดีขึ้น จนเราก็ต้องบอกเลิกแฟนเราอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ เลิกจริงๆค่ะ เพราะนิสัยเขาไม่เปลี่ยนเลย ยิ่งอยู่ด้วยกันยิ่งแย่ เราเลยบแกว่า เป็นพี่น้องกันช่วยเหลือกันเหมือนเดิมจะสบายใจกว่า ค่ะ แล้วเราก็จบกันด้วยดี และคุยกันบ้างเวลามีความช่วยเหลือเรื่องเรียนหรือเรื่องอะไร
แต่เรื่องมันไม่หมดแค่นี้ค่ะ เราก็รู้สึกเสียใจนะ ที่บอกเลิกเขาไป แต่ถ้ากลับไปรักด้วยความสงสาร มันก็ไม่มีประโยชน์ แต่ตอนนี้ เราก็อยู่คนเดียว เหงาๆแหละ ไม่ชิน 5555 แต่เรามีคนคอยยคุยด้วยตลอดนั่นก็คือ เอ เพื่อนเรา ที่คอยรับฟังเราตลอดเลย เขาก็ให้กำลังใจเรา เราก็โอเคแล้วก็คุยยกันเรื่อยๆมาจนถึงทุกวันนี้ แต่ความสัมพันธ์มันไม่ใช่แค่นี้ ทุกคนก็น่าจะรู้ ว่า เอ มีคนรักแล้วซึ่งอยู่คนละ รร แต่เราเป็นเพื่อนร่วมห้องเรียนเดียวกัน เอ ชอบมาแกล้งเรา หยอกเราอย่างนั้น อย่างนี้ จนวันนึงเราก็ไม่เชื่อความรู้สึกตัวเอง ว่าเรา ชอบ เอ ใช่มั้ย แต่ เอ เขา มีคนรัก.. อยู่แล้วนะ จนคำถามในใจก็ผุดขึ้นมาหลายเรื่อง ว่าเราควรคุยต่อไหม หรือควรหยุด หรือต้องห่างออกมากกว่านี้ เราเลยตัดสินใจที่จะถาม เอ ว่ารู้สึกยังไงกับเรา..
สรุปคือ เขาก็ชอบเราเหมือนกันค่ะ เราก็ไปไม่ถูกเลย เอาตรงๆเราก็ยังเสียใจเรื่องคนรักของเราอยู่ แต่พอมาเจอเรื่องนี่ ก็รู้สึกแย่ค่ะ เขาชอบเราแต่เขามีคนรักอยู่แล้ว แต่เราชอบเค้า แต่เราไม่มีใคร ใครละค่ะเจ็บที่สุด ถ้าไม่ใช่เรา ถ้าเราไปจากเขาเราก็เจ็บ เพราะเหมือน คุยกะนจนรู้สึกสนิทกันมากแล้ว แต่สำหรับเขา คงไม่เท่าไหร่ เพราะเขาก็ยังมีคนรักอยู่ ..
คิดหนักเลยค่ะ มันห้ามใจตัวเองที่จะไม่คุยกับ เอ มันยากจริงๆ มันรู้สึกดีไปแล้ว แล้วเอ ก็ไม่อยากเลิกคุยด้วย แต่ถ้าวันนึงคนรักเขารู้ เราจะเหลืออะไรละค่ะ "ตายอย่างเขียดหน่ะสิ" 555 ทุกวันนี้พยายามออกห่างมากๆ แต่มันยากจริงๆ เวลาได้ยินใครเจาพูดถึงเอกับแหนเขา ไอ้เราก็เจ็บ อยากจะคุยกันแค่เพื่อนที่ไร มันนก็มากกว่านั้นทุกที(เราคุยแค่ในไลน์กันเกือบทุกวัน..)
เราเองก็หนักใจ และเสียใจอยู่ทุกวัน ที่มาคอยคุยกับคนที่เค้ามีแฟนแล้ว แต่ในใจหนึ่งก็บอกว่า คุยสิมันไม่ได้ผิด แต่ใจหนึ่งคือมันไม่ถูกต้องค่ะ เขามีแฟนแล้ว ยิ่งคุย ยิ่งเพิ่มความรู้สึกขึ้นทุกวัน ทุกวันนี้หนักค่ะ นั่งฟังเขาเล่าเรื่องแฟนเขาทุกวัน คงทำได้อย่างเดียวละค่ะ คือ ทำใจ 55
เรื่องก็แค่นี้ละค่ะ อยากรู้มากเลนว่าเคยมีใครมีโมเม้นต์นี้บ้าง มันโอมากเลยนะ แต่มันเจ็บมากด้วยแหละ ลิมคนเก่าก็ไม่ได้ คนใหม่ที่ชอบเขสก็มีเจ้าของ ขอบคุณที่ฟังเราระบายมายาวขนาดนี้นะ ผิดพลาดตรงไหนก็ขอโทษด้วยละกันค้า คิดยังไงก็เม้นกันหน่อยนะ ตอนนี้ก็สับสนเหมือนกัน ว่าควรจะอยู่หรือไปดี แล้วถ้าไปควรทำยังไง เพราะมันยากมาก เจอหน้ากันทุกวัน ทุกวันนี้ก็ได้แต่ให้กำลังใจเอกับแฟนเขาให้รักกันนานๆ เพราะ ยังไงเเล้ว อะไรที่ไม่ใช่ของเรา ก็ต้องไม่ใช่ของเราอยู่ดี บ้ายบายค่ะทุกคนา ...