เรากับแฟนคบกันมาได้ประมาณ4เดือนแล้ว  เรามักจะทะเลาะกันเรื่องเวลาเพราะเวลาของเราไม่ตรงกัน ทำให้เราไม่ค่อยได้เจอกันเลย มีเวลาเจอกันน้อยมากแล้วทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราก้มักจะร้องไห้เสียใจอยุ่ตลอดเราเปนคนไม่ค่อยยอมไม่ค่อยง้อ ถ้าอะไรที่เราไม่ชอบเราก้จะถามเค้าทันที แต่ด้วยความที่เราเปนคนช่างสงสัย เราก้จะถามจี้ ถามนู้นถามนี่ ให้กระจ่าง รวมทั้งคำพูดเราที่เราพูดกับเขาด้วยอารมณ์น้อยใจ เสียใจ มันสร้างบาดแผลให้กับเค้าเปนอย่างมากเพราะเค้าเคยพูดว่าเค้าแคร์คำพูดเรามาก อยู่มาวันหนึ่งเราก้บอกเลิกเค้าเพราะว่าเค้าไม่มีเวลา ไม่ค่อยตอบแชท ไม่ค่อยโทรหา เราก้คิดว่าเค้าไม่รัก ไม่สนใจเราแล้ว แต่เราก้บอกเค้าว่าถ้าเค้ามีเหตุผลเพียงพอเราก้จะไม่เลิก แล้วเค้าก้อธิบายให้เราฟัง เราก้เลยให้โอกาสเค้าอีกครั้ง คือไม่เลิกแล้ว แต่แล้วเค้าก้บอกเลิกเรา ด้วยเหตุผลที่ว่า เค้าไม่อยากทำให้เราร้องไห้เสียใจแล้ว การที่ทำให้คนที่ตัวเองรักร้องไห้สำหรับผู้ชายมันร้ายแรงมาก ตลอดระยะเวลาที่คบกันมาเค้าไม่เคยทำให้เรามีความสุขได้ถึงครึ่งนึงของเวลาที่คบกันมาเลย และอีกสาเหตุสำคัญก้คือ เค้าเก็บทุกคำพูดที่เราพูดออกไปมาคิด จนเค้าเจ็บปวดกับคำพูดของเรา เค้าเหนื่อยมากและทนไม่ไหว ไม่อยากกลับไปเจ็บกับคำพูดเดิมๆอีกแล้ว เค้าจึงบอกกับเพื่อนเราว่า เค้ายังรักเราอยุ่ แต่เค้าเหนื่อยมาก ขอเวลาพัก เพื่อที่จะคิดทบทวนหลายๆสิ่งหลายๆอย่าง  เราพึ่งเลิกกันได้อาทิตย์นึง เราก้ทักไปคุยกับเค้าบ้าง เค้าก้ไม่ค่อยตอบ  ตอบช้า แล้วเค้าก้ยุ่งกับงานด้วย เราอยากรุ้ว่าเราจะพอมีโอกาสกลับมาคบกันมั้ย???  แล้วเราต้องทำยังไง???  เรื่องที่เลิกกันแฟนเราเก็บเรื่องเอาไว้คนเดียวไม่บอกใครเลยไม่ปรึกษาเพื่อนเลย ทำให้ไม่มีใครรุ้ความคิดของเค้า