O ปักษีเสาวเลขล้วน - - - เริงลม
เมื่อสุดสิ้นรอบผทม - - - ทั่วหล้า
ปลายปีกคลี่เสพสม - - - สางรุ่ง
แสงแรก, ผู้ครองฟ้า - - - ส่อง, ร้องระงมสวรรค์ ฯ
O หลัง-ปอยผมหล่นล้อม - - - รูปพักตร์
หน้าผากจดนิ้ว, มรรค - - - มุ่งรู้
ธรรมพุทธะจำหลัก - - - ลงจิต
โลกบัดนั้น, เหลือผู้ - - - เพ่งรู้, พิมพ์รอย ฯ
O รื่นรมย์ด้วยเลศเฝ้า - - - แฝงรอย
เหลือบ, หลบ, เนตรปริบปรอย - - - ปลาบ, สะท้อน
เผย-รูป, พฤติ- ตาม, ทยอย - - - ยั่วหยอก
สุมอกให้รุมร้อน - - - ระหว่างห้วงเสน่หา ฯ
O สายลมแผ่วจบริ้ว - - - เรียวขน นกแล
เมื่อรูป, พฤติ-อลวน - - - แวดล้อม
ปลายปีกนก, ใจคน - - - ไหว, หวั่น-
หวั่นว่า-รูป, พฤติ-พร้อม - - - เพรียกให้คะนึงหา ฯ
O ปีกนกโบกเบียดฟ้า - - - ลอยฝูง
เมื่อรูปนาม-จับจูง - - - จิตไว้
เนตรลอบเหลือบ, ฟ้าสูง - - - ใสสว่าง
ตาสบ, หลบ-สะเทิ้นไซร้ - - - สร่างสิ้นฤาเขษม ฯ
O ลำลมโลมลูบริ้ว - - - เรียวขน
เมื่อคลี่ปีกบินบน - - - เบียดฟ้า
คำนึงนึก, ใจคน - - - ครวญอยู่
จวบรูปนามแจ่มจ้า - - - ขจ่างล้ออาลัย ฯ
O ตาสบ, ตาสื่อให้ - - - หวนคะนึง
แก้มอิ่มเนียน, ตอกตรึง - - - แต่นั้น
เนตรวามวับ, ทอดถึง - - - เทียบบท
รูปปากอิ่ม, บีบคั้น - - - บีบเค้น-ให้ถวิล ฯ
O ถ้วนสิ้นความผ่องแผ้ว - - - ผ่านเผย
ราวช่อมาลย์รอเชย - - - ชิดใกล้
ต้องลมร่ำ, รำเพย - - - รส, กลิ่น
งามรูป, หอมรส-ให้ - - - ห่วงละห้อย-หวนกระเหิม ฯ
O ปลายปีกบางคว้างลิ่ว - - - ลอยลม
พร้อมรูปเนตรปลาบคม - - - เหลือบค้อน
ปีกนกโบก, อภิรมย์ - - - รออยู่
รอ-ว่าแววเหลือบ-อ้อน - - - ออดให้มองเห็น ฯ
O ชั่วแววตาหลบ, สะเทิ้น, - - - ทรมาน-
ย่อมจากเหตุสังขาร - - - บีบเค้น
เมื่อ-ตา, รูป, วิญญาณ - - - สัมผัส
สบรูป, รูปลอบเร้น - - - ร่วมแต้มแววตา ฯ
O เมื่อวางชาติภพล้อม, - - - อาลัย-
ย่อมเอ่ออาบดวงฤทัย - - - ท่วมท้น
ถ้อยคำ, ทุกความนัย - - - คะนึงอยู่
ค่อยเอ่อขึ้นตราบล้น - - - แหล่งห้วงเสน่หา ฯ
O ปลายปีกยังโบกโล้ - - - ลมบน
เมื่อเนตรวามว่าย-วน - - - ไป่เว้น
เนตรเหลือบ, เนตรสบ-สน - - - ธิรูป นามเฮย
ดลรูปนามบีบเค้น - - - ทุกห้วงละห้อยหา ฯ
O ลมร่ำอยู่ค่ำเช้า, - - - ฉันทา-
ก็ก่อแรงปรารถนา - - - เหนี่ยวรั้ง
สางรุ่งตราบถึงรา- - - - ตรีมืด ค่ำแม่
ปีกนกโบกทุกครั้ง - - - เปรียบคล้ายแรงถวิล ฯ
O จากเหลือบ, หลบ, สบ, ต้อง - - - แววตา
จนรับรู้ปรารถนา - - - อ่อนน้อย
บัดนี้ท่วมทรมา- - - - ถวิลแม่ แลแม่
ทุกช่วงยามผ่านคล้อย - - - ข่มละห้อยฤาหาย ฯ
O ลบเลือนช่วงหม่นไข้ - - - ลำเค็ญ
ด้วยรูปลำเพาเพ็ญ - - - เพิก, ล้าง
ฟ้าสูง, ปีกนก, เอ็น - - - ดูร่วม ยามเฮย
ลายเมฆ, ปีกร่อนคว้าง, - - - นึกหน้า-รอถนอม ฯ
O หยัดยืนใต้ขอบฟ้า - - - สีคราม
คำกลั่นกรองเป็นความ - - - ฝากไว้
ตราบวันส่องแสงงาม - - - งดอยู่
จักจืดจางร้างได้ - - - แต่ด้วยชีพสูญ ฯ
O เหลือบ, หลบ, สบเนตรซึ้ง - - - สื่อนำ
เคลื่อนรูป, เคลื่อนนาม, สัม - - - ผัส-รู้
สายใยถักทอ, กำ - - - หนดจิต แลแม่
เกินเคลื่อนคลายสวาดิชู้ - - - แต่รู้-เกินสลาย ฯ
O คำ, ความ, กรองกอปรให้ - - - หวาน, หอม
เช่นช่อเกสรพะยอม - - - ยั่ว-เย้า
คันธารส, ฤาออม - - - อดอยู่ นะแม่
เห็นแต่โรยกลิ่นเร้า - - - รื่น-ล้อมถนอมขวัญ ฯ
O กรองคำ-นำกอปรร้อย - - - รวมพจี
ยกภาษ, บวงวาที - - - ทิพไท้
สบ-ถ้อยสื่อ, ไมตรี - - - ตรึงอก แม่เนอ
เกินเคลื่อนคลายออกได้ - - - นับด้วยนิรันดร ฯ
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=05-2015&date=15&group=5&gblog=55
O ที่ปลายปีกนก .. O
O ปักษีเสาวเลขล้วน - - - เริงลม
เมื่อสุดสิ้นรอบผทม - - - ทั่วหล้า
ปลายปีกคลี่เสพสม - - - สางรุ่ง
แสงแรก, ผู้ครองฟ้า - - - ส่อง, ร้องระงมสวรรค์ ฯ
O หลัง-ปอยผมหล่นล้อม - - - รูปพักตร์
หน้าผากจดนิ้ว, มรรค - - - มุ่งรู้
ธรรมพุทธะจำหลัก - - - ลงจิต
โลกบัดนั้น, เหลือผู้ - - - เพ่งรู้, พิมพ์รอย ฯ
O รื่นรมย์ด้วยเลศเฝ้า - - - แฝงรอย
เหลือบ, หลบ, เนตรปริบปรอย - - - ปลาบ, สะท้อน
เผย-รูป, พฤติ- ตาม, ทยอย - - - ยั่วหยอก
สุมอกให้รุมร้อน - - - ระหว่างห้วงเสน่หา ฯ
O สายลมแผ่วจบริ้ว - - - เรียวขน นกแล
เมื่อรูป, พฤติ-อลวน - - - แวดล้อม
ปลายปีกนก, ใจคน - - - ไหว, หวั่น-
หวั่นว่า-รูป, พฤติ-พร้อม - - - เพรียกให้คะนึงหา ฯ
O ปีกนกโบกเบียดฟ้า - - - ลอยฝูง
เมื่อรูปนาม-จับจูง - - - จิตไว้
เนตรลอบเหลือบ, ฟ้าสูง - - - ใสสว่าง
ตาสบ, หลบ-สะเทิ้นไซร้ - - - สร่างสิ้นฤาเขษม ฯ
O ลำลมโลมลูบริ้ว - - - เรียวขน
เมื่อคลี่ปีกบินบน - - - เบียดฟ้า
คำนึงนึก, ใจคน - - - ครวญอยู่
จวบรูปนามแจ่มจ้า - - - ขจ่างล้ออาลัย ฯ
O ตาสบ, ตาสื่อให้ - - - หวนคะนึง
แก้มอิ่มเนียน, ตอกตรึง - - - แต่นั้น
เนตรวามวับ, ทอดถึง - - - เทียบบท
รูปปากอิ่ม, บีบคั้น - - - บีบเค้น-ให้ถวิล ฯ
O ถ้วนสิ้นความผ่องแผ้ว - - - ผ่านเผย
ราวช่อมาลย์รอเชย - - - ชิดใกล้
ต้องลมร่ำ, รำเพย - - - รส, กลิ่น
งามรูป, หอมรส-ให้ - - - ห่วงละห้อย-หวนกระเหิม ฯ
O ปลายปีกบางคว้างลิ่ว - - - ลอยลม
พร้อมรูปเนตรปลาบคม - - - เหลือบค้อน
ปีกนกโบก, อภิรมย์ - - - รออยู่
รอ-ว่าแววเหลือบ-อ้อน - - - ออดให้มองเห็น ฯ
O ชั่วแววตาหลบ, สะเทิ้น, - - - ทรมาน-
ย่อมจากเหตุสังขาร - - - บีบเค้น
เมื่อ-ตา, รูป, วิญญาณ - - - สัมผัส
สบรูป, รูปลอบเร้น - - - ร่วมแต้มแววตา ฯ
O เมื่อวางชาติภพล้อม, - - - อาลัย-
ย่อมเอ่ออาบดวงฤทัย - - - ท่วมท้น
ถ้อยคำ, ทุกความนัย - - - คะนึงอยู่
ค่อยเอ่อขึ้นตราบล้น - - - แหล่งห้วงเสน่หา ฯ
O ปลายปีกยังโบกโล้ - - - ลมบน
เมื่อเนตรวามว่าย-วน - - - ไป่เว้น
เนตรเหลือบ, เนตรสบ-สน - - - ธิรูป นามเฮย
ดลรูปนามบีบเค้น - - - ทุกห้วงละห้อยหา ฯ
O ลมร่ำอยู่ค่ำเช้า, - - - ฉันทา-
ก็ก่อแรงปรารถนา - - - เหนี่ยวรั้ง
สางรุ่งตราบถึงรา- - - - ตรีมืด ค่ำแม่
ปีกนกโบกทุกครั้ง - - - เปรียบคล้ายแรงถวิล ฯ
O จากเหลือบ, หลบ, สบ, ต้อง - - - แววตา
จนรับรู้ปรารถนา - - - อ่อนน้อย
บัดนี้ท่วมทรมา- - - - ถวิลแม่ แลแม่
ทุกช่วงยามผ่านคล้อย - - - ข่มละห้อยฤาหาย ฯ
O ลบเลือนช่วงหม่นไข้ - - - ลำเค็ญ
ด้วยรูปลำเพาเพ็ญ - - - เพิก, ล้าง
ฟ้าสูง, ปีกนก, เอ็น - - - ดูร่วม ยามเฮย
ลายเมฆ, ปีกร่อนคว้าง, - - - นึกหน้า-รอถนอม ฯ
O หยัดยืนใต้ขอบฟ้า - - - สีคราม
คำกลั่นกรองเป็นความ - - - ฝากไว้
ตราบวันส่องแสงงาม - - - งดอยู่
จักจืดจางร้างได้ - - - แต่ด้วยชีพสูญ ฯ
O เหลือบ, หลบ, สบเนตรซึ้ง - - - สื่อนำ
เคลื่อนรูป, เคลื่อนนาม, สัม - - - ผัส-รู้
สายใยถักทอ, กำ - - - หนดจิต แลแม่
เกินเคลื่อนคลายสวาดิชู้ - - - แต่รู้-เกินสลาย ฯ
O คำ, ความ, กรองกอปรให้ - - - หวาน, หอม
เช่นช่อเกสรพะยอม - - - ยั่ว-เย้า
คันธารส, ฤาออม - - - อดอยู่ นะแม่
เห็นแต่โรยกลิ่นเร้า - - - รื่น-ล้อมถนอมขวัญ ฯ
O กรองคำ-นำกอปรร้อย - - - รวมพจี
ยกภาษ, บวงวาที - - - ทิพไท้
สบ-ถ้อยสื่อ, ไมตรี - - - ตรึงอก แม่เนอ
เกินเคลื่อนคลายออกได้ - - - นับด้วยนิรันดร ฯ
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=05-2015&date=15&group=5&gblog=55