.. ฟ้าหลังฝน ต้นไม้ คลายความเหงา
ใบดอกเฉา ราวฟื้น คืนเสมือน
แต้มชีวิต ติดพลัง โถมถั่งเตือน-
หมู่มวลเพื่อน เคลื่อนไหว ใบดอกบาน


ผืนม่านหมอก หยอกเย้า เคล้าไอฉ่ำ
ละอองน้ำ ลามไล้ แผ่ไพศาล
เกสรไร้- เดียงสา ละลนลาน
ชูกิ่งก้าน ผ่านดอก รับหมอกเย็น


สรรพสิ่ง อิงซับ กับธรรมชาติ
ใสสะอาด รัดรึง ซึ้งใจเห็น
สานสายใย ใส่เสริม เติมกฎเกณฑ์
ทุกสิ่งเป็น เส้นสาย ด้ายร้อยใจ





เกสรพริ้ม ยิ้มฉ่ำ น้ำค้างเกาะ
เกล็ดออเซาะ เลาะลาม ความสดใส
กลีบบุปผา อ้าโอบ ซบหมอกไอ
ร้อยสายใย ใส่ความรัก ปักตรึงทรวง ..