ออกตัวก่อนว่าไม่ได้ต่อต้าน แต่ทว่าญาติค่ะ ช่วยเว้นตรูไว้สักคนเถอะค่ะ เรื่องมันเกิดขึ้นจากเมื่อเดือนก่อน
เราและน้าชายได้กลับบ้านที่ต่างจังหวัดด้วยกัน โดยเราอาศัยรถน้าชายไป และเป็นคนจ่ายน้ำมันเท่านั่นก็ทำให้เราเกรงใจแกจะแย่
ระหว่างทางแกได้เอ่ยถึงผลิตภัณฑ์ที่ภรรยาแกขายอยู่ และขณะนี้ได้สืบทอดเป็นมรดกให้ลูกสาว บอกว่าช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ดี ถ้าน้องสาวจะมาหาได้ไหม
ถ้าน้องมาช่วยซื้อยาสีฟันเม็ดถั่วเขียวเป็นกำลังใจสักหลอดสิ
และนั่นคือ จุดเริ่มต้นของไล่ล่าทุกอย่าง
เมื่อกลับมาถึงบ้านได้สักพัก น้องสาวก็ไลน์มาหา นัดวันที่จะมา ต้องบอกก่อนว่าเราไม่เคยเจอน้องมาเป็นสิบ ๆ ปี เห็นแต่ตอนเล็ก ๆ เพราะตัวน้าสะใภัเจ้าแม่ขายตรงเค้าไม่เอาญาติ เราเลยคิดในแค่บวกว่าดีเหมือนกัน เราอยากมีอารมณ์มุ้งมิ้งมีพี่มีน้องกับเค้าบ้าง(ลูกคนเดียว) เลยนัดน้องว่าจะพาไปทานเค้กและกาแฟ แต่พอน้องบอกแม่มาด้วยเท่านั้น คุณพระ !!! เราบอกตามตรงว่าอึดอัด เพราะเหตุผลเดียวคือตอนแม่เราเจ็บป่วย จนเสีย จนถึงตอนเผาศพ น้าสะใภ้ไม่เคยมาสักวันเดียว
น้าสะใภ้เราเธออุทิศตนเพื่อขายตรงแบบนี้มาไม่ต่ำกว่า 20 ปี เธอขาย ๆ ตั้งแต่เช้ากลับบ้านดึกเสมอ ขายจนอยู่ลำดับชั้นเพชร ๆ พลอย ๆ อะไรนั่นแหละ
เธอประสบความสำเร็จกับงานเธอมาก ไปเที่ยวต่างประเทศทุกปี เอาเป็นว่าพอเจอกับตัวเราไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเธอทำได้
ตั้งแต่เธอเป็นเมียน้าเรา เราเจอเธอนับครั้งได้
ครั้งที่ 1 เธอมาขายเครื่องกรองน้ำแม่เรา ราคานรกมาก และเธอก็เก่งจริงที่จะโน้มน้าวคนขี้เหนียวอย่างแม่ซื้อเครื่องกรองราคาครึ่งแสนได้
ครั้งที่ 2 เราเจอเธอตอนเราเปิดร้านอาหาร และเธอมาขายน้ำยาล้างจานนาโนไม่เป็นมลพิษกับสิ่งแวดล้อม แต่เป็นมลพิษกับเงินในกระเป๋า
ครั้งที่ 3 เราไปเยี่ยมน้าชายเพราะแม่คิดถึง ซื้ออาหารทะเลไปฝาก ซึ่งตอนนั้นเธออยู่บ้านพอดี หิ้วของพะรุงพะรังเข้าไปหา
พอเธอเห็นหน้าเธอเดินเข้าห้องนอน น้าชายทำหน้าเจื่อน ๆ แล้วบอกว่าเธอไม่สบายอยากพักผ่อน เรากับแม่เข้าใจ ร่ำลาพร้อมทิ้งอาหารไว้ที่นั่น
นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่เจอเธอ เพราะหลังจากนั้นแม่เราก็นเจ็บป่วยเป็นสิบปี และเสียเมื่อห้าปีที่ผ่านมา ที่ต้องเล่ายาวตรงจุดนี้เพราะคาใจอ่ะค่ะ
กลับมาที่น้องสาวต่อ พอน้องบอกแม่จะมาด้วย ยอมรับว่าเคืองเรื่องงานศพแม่ เลยไม่อยากเจอแกเราเลยคิดวิธีขึ้นมา
ว่าเอ้????? เราซื้อสินค้าช่วยน้องดีกว่า โอนเงินให้ไปเลย จะได้ไม่ต้องเจอหน้ากัน เราก็คิดว่าซื้ออะไรก็ได้ที่เราพอใช้งาน เลยเข้าไปในเวปเค้า
เห็นแป้งตลับหนึ่ง ราคา 600 ได้มั้งกดเซฟรูปแล้วส่งในไลน์ บอกน้องเอ๋ยพี่ไม่สะดวกเจอ แต่พี่จะช่วยซื้อนะ น้องจะได้มีกำลังใจ กรรมของเวร
ไอ้แป้งที่ว่าดันราคาจริง 1400 (ของเค้าแพงจริง) ไอ้เราก็เอาละว่ะ อย่าเกี่ยงว่าแพงช่วยน้องช่วยน้อง....
ใครมีเทคนิคหลบญาติหรือเพื่อนขายตรงบ้างคะ
เราและน้าชายได้กลับบ้านที่ต่างจังหวัดด้วยกัน โดยเราอาศัยรถน้าชายไป และเป็นคนจ่ายน้ำมันเท่านั่นก็ทำให้เราเกรงใจแกจะแย่
ระหว่างทางแกได้เอ่ยถึงผลิตภัณฑ์ที่ภรรยาแกขายอยู่ และขณะนี้ได้สืบทอดเป็นมรดกให้ลูกสาว บอกว่าช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ดี ถ้าน้องสาวจะมาหาได้ไหม
ถ้าน้องมาช่วยซื้อยาสีฟันเม็ดถั่วเขียวเป็นกำลังใจสักหลอดสิ
และนั่นคือ จุดเริ่มต้นของไล่ล่าทุกอย่าง
เมื่อกลับมาถึงบ้านได้สักพัก น้องสาวก็ไลน์มาหา นัดวันที่จะมา ต้องบอกก่อนว่าเราไม่เคยเจอน้องมาเป็นสิบ ๆ ปี เห็นแต่ตอนเล็ก ๆ เพราะตัวน้าสะใภัเจ้าแม่ขายตรงเค้าไม่เอาญาติ เราเลยคิดในแค่บวกว่าดีเหมือนกัน เราอยากมีอารมณ์มุ้งมิ้งมีพี่มีน้องกับเค้าบ้าง(ลูกคนเดียว) เลยนัดน้องว่าจะพาไปทานเค้กและกาแฟ แต่พอน้องบอกแม่มาด้วยเท่านั้น คุณพระ !!! เราบอกตามตรงว่าอึดอัด เพราะเหตุผลเดียวคือตอนแม่เราเจ็บป่วย จนเสีย จนถึงตอนเผาศพ น้าสะใภ้ไม่เคยมาสักวันเดียว
น้าสะใภ้เราเธออุทิศตนเพื่อขายตรงแบบนี้มาไม่ต่ำกว่า 20 ปี เธอขาย ๆ ตั้งแต่เช้ากลับบ้านดึกเสมอ ขายจนอยู่ลำดับชั้นเพชร ๆ พลอย ๆ อะไรนั่นแหละ
เธอประสบความสำเร็จกับงานเธอมาก ไปเที่ยวต่างประเทศทุกปี เอาเป็นว่าพอเจอกับตัวเราไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเธอทำได้
ตั้งแต่เธอเป็นเมียน้าเรา เราเจอเธอนับครั้งได้
ครั้งที่ 1 เธอมาขายเครื่องกรองน้ำแม่เรา ราคานรกมาก และเธอก็เก่งจริงที่จะโน้มน้าวคนขี้เหนียวอย่างแม่ซื้อเครื่องกรองราคาครึ่งแสนได้
ครั้งที่ 2 เราเจอเธอตอนเราเปิดร้านอาหาร และเธอมาขายน้ำยาล้างจานนาโนไม่เป็นมลพิษกับสิ่งแวดล้อม แต่เป็นมลพิษกับเงินในกระเป๋า
ครั้งที่ 3 เราไปเยี่ยมน้าชายเพราะแม่คิดถึง ซื้ออาหารทะเลไปฝาก ซึ่งตอนนั้นเธออยู่บ้านพอดี หิ้วของพะรุงพะรังเข้าไปหา
พอเธอเห็นหน้าเธอเดินเข้าห้องนอน น้าชายทำหน้าเจื่อน ๆ แล้วบอกว่าเธอไม่สบายอยากพักผ่อน เรากับแม่เข้าใจ ร่ำลาพร้อมทิ้งอาหารไว้ที่นั่น
นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่เจอเธอ เพราะหลังจากนั้นแม่เราก็นเจ็บป่วยเป็นสิบปี และเสียเมื่อห้าปีที่ผ่านมา ที่ต้องเล่ายาวตรงจุดนี้เพราะคาใจอ่ะค่ะ
กลับมาที่น้องสาวต่อ พอน้องบอกแม่จะมาด้วย ยอมรับว่าเคืองเรื่องงานศพแม่ เลยไม่อยากเจอแกเราเลยคิดวิธีขึ้นมา
ว่าเอ้????? เราซื้อสินค้าช่วยน้องดีกว่า โอนเงินให้ไปเลย จะได้ไม่ต้องเจอหน้ากัน เราก็คิดว่าซื้ออะไรก็ได้ที่เราพอใช้งาน เลยเข้าไปในเวปเค้า
เห็นแป้งตลับหนึ่ง ราคา 600 ได้มั้งกดเซฟรูปแล้วส่งในไลน์ บอกน้องเอ๋ยพี่ไม่สะดวกเจอ แต่พี่จะช่วยซื้อนะ น้องจะได้มีกำลังใจ กรรมของเวร
ไอ้แป้งที่ว่าดันราคาจริง 1400 (ของเค้าแพงจริง) ไอ้เราก็เอาละว่ะ อย่าเกี่ยงว่าแพงช่วยน้องช่วยน้อง....