เคยมั้ยที่รู้สึกไม่มั่นใจในตัวแฟนเลย.      คบแฟนมา7ปี ตั้งสมัยเรียน จบมาก็ยังคบกันพ่อแม่ทางบ้านผู้ชายรู้ตลอด. แต่พึ่งมาเปิดตัวแฟนเรากับทางบ้านเราตอนเราเรียนจบ แต่ก่อนก็ไม่คิดอะไรคบไปเรื่อยๆ มีคนเข้ามาแต่เราก็มาคิดเปรียบเทียบกับแฟนเรา. ว่าแฟนเรายังไงก็ดีกว่าก็เลิกไป   แฟนเราเป็นทหารชั้นประทวนรายได้ก็ไม่เยอะ แต่หนี้เพียบ เงินเดือนชนเดือน เราทำงานเอกชน รายได้ไม่ต้องพูดถึงแน่นอนว่าเยอะกว่าแฟนเราเป็น3เท่า เรามีรถเป็นขอตัวเอง แต่แฟนเราขี่รถมอไซค์ นั้นไม่ใช่ประเด็น ถ้าตัดเรื่องเงินออกไป   เรื่องของเรื่องคือเราพึ่งตรวจพอว่าเป็นมะเร็งรังไข่ ผ่าตัดไปเมื่อเดือนก่อน.ตัดปีกมดลูกไปข้างหนึ่ง ตอนแรกก็คิดว่าจะได้รักษาต่อด้วยการให้เคมีบำบัด ค่าใช้จ่ายก็สูง ตอนนอนอยู่ รพ. ทางบ้านเรากับแฟนเห็นว่าให้จดทะเบียนกันไปก่อนมั้ยจะได้ใช้สิทธิ์เบิกตรงได้.  ณ วันนั้นอาการเราก็หนักพอตัว.  ทั้ง2ฝ่ายเลยให้จดทะเบียนก่อน. แล้วค่อยแต่ง. แม่เราบอกว่าถ้าเป็นคนอื่นอาจทิ้งเราไปเลยก็ได้ แต่เค้ายอมที่จะแต่งงานกับเราทั้งที่ไม่รู้ว่าจะมีชีวิตรอดรึป่าว แต่งไปลูกก็อาจจะไม่มี. จะตายเมื่อไหร่ก็ไม่รุ้.  เราก็คิดว่าจะแต่งงานกับเค้าอยู่รึป่าว  ณ ตอนนั้นคิดแค่ใช้สิทธ์การรักษา. พอตอนนี้คิดว่าจะใช้ชีวิตคู่มันลำบากมาก  เค้าเป็นผู้ชายที่ถ้าไม่บอกให้ทำก็จะไม่ทำ ต้องมีคนบงการชีวิตให้ถึงจะทำ. ถ้าปล่อยคิดเองคือไม่ทำ.  เราละเพลีย. เอาง่ายๆแค่เรื่องไปดูฤกษ์แต่ง ให้นัดยายไว้เพื่อจะได้นัดเจ้าอาวาทไว้. แต่แฟนเราบอกยายไป1อาทิตย์ก่อนไปต่างจังหวัด. แล้วก็ไม่ย้ำยายเลย. ถึงวันจริงยายบอกว่าหลานบอกแต่ยายลืม มาบอกยายจริงๆคือเช้าวันที่เราไปถึงเชียงใหม่แล้ว แค่เรื่องเล็กน้อยแบบนี้เค้ายังจัดการเองไม่ได้. แต่ก่อนหน้า1วันที่จะไปเชียงใหม่ไม่ใช่ว่าเราไม่คอมแฟอมนะเราโทรถามแฟนว่าบอกยายรึยัง เค้าก็บอกว่าบอกแล้ว  คิดว่าเรายังจะได้ฤกษ์รึป่าว