วันก่อนกลับมาจากพา ผบ. ไปหาหมอ ผ่านสะพานข้ามแยกรามอินทรา ตอนกำลังจะวนลงรามอินทรา เจอเสือภูเขาปั่นอยู่ที่ไหล่ทาง ในเงามืดๆ ไม่มีไฟหน้า ไฟท้าย หรือแม้กระทั่งตาแมวสะท้อนแสง แถมเสื้อยังเปนเสื้อสีทึบ ไม่มีแถบสะท้อนแสง

ใจหายแวบ เพราะผมกำลังจะวนลง แล้วเจอแบบนี้อยู่ข้างหน้า ถึงจะไม่ได้อยู่บนเลนเดียวกันก้อเถอะ แต่อย่างน้อยควรที่จะมีอะไรเปนสัญญาณให้เปนที่สังเกตบ้าง ไม่ใช่อะไรก้อไม่มีแบบนี้

ไฟหน้า ไฟท้าย ไม่กี่ตังค์ จ่ายกันสักนิดเถอะครับ เพราะถ้ามันเกิดอุบัติเหตุแล้ว มันไม่คุ้มหรอก ถึงจะได้ค่าชดเชยที่สมน้ำสมเนื้ออย่างไร แต่ .... อาการเจ็บบางอย่างมันไม่มีวันหาย อย่างผมเองล้มเพราะโดนมอเตอร์ไซต์ย้อนศรมาชนจนเอ็นข้อมือฉีกอักเสบ ผ่านไปจะสองปีแล้วยังมีอาการเจ็บข้อมืออยู่ ทั้งๆที่ x-ray แล้วไม่เจออาการผิดปรกติอะไร