สงสารทั้งอาเฉียง ทั้งเฮียกระทิง

โอ๊ยๆๆๆๆๆคือสงสารอ่ะแต่ต้องเข้าใจอาหยานะเฮีย

สายตา ของเฮียกระทิง ที่คอยแอบมองย่าหยา ตลอด เมื่อนาง อยู่ใกล้เสี่ยเล้งทุกครั้ง....น่าสงสาร น่ารัก น้อยใจ พยายามย้อนกลับไปคิด ตั้งแต่ฉายตอนที่ 1-4 เอ๊ะ!!! จุดไหนนะ พระเอก มีใจ สนใจนางเอกเข้าแล้ว

ดีทั้งนักแสดง ภาพ มุมกล้อง เพลงประกอบ 'ขอบใจนะ ที่แทงกันซึ่งๆหน้า' สงสารเฮียกระทิงมาก TT

ใจแป้ว!!!อ่ะ....ตอนจบ "กระทิง" อาจไม่สวย อย่างที่คิดเอาไว้ สงสารเฮียกระทิง ย่าหยา....เจ็บปวดมาเยอะ

ภรพ-วันวิสา ทรงกลด-อาจู เฮียกระทิง-ย่าหยา คณิน-แพนธีรา อาหลง-ลลิต

เชือดเฉือนมาก น่ากลัวมาก สงสารเฮียกระทิงมาก อึดอัดมาก บทยาวมาก ลากอารมณ์ขึ้นลง ลื้อ จ้องตาอั๊วให้ดี ดูดีๆ..... กล้องซูมไปที่ตาพี่เคน.....เฮือก คนดู อึ้ง ตรูขอตายแทนได้มั้ย... ศิลปะการแสดงขั้น

คือป้าพยายามนึก...ป้าไม่ได้คิดมากไปใช่มั้ย

ตามนั้นแหละ ฟิน!