เท่าที่พบเจอมาส่วนใหญ่ ไอ้ความรักที่หวานๆ ทำอะไรก็ดีงามไปหมด มีความสุขฟรุ้งฟริ้ง จะเป็นแค่ช่วงหนึ่ง บางคู่ก็สั้นไม่กี่สัปดาห์ บางคู่นานหน่อยก็หลายปี แต่สุดท้ายความหวานก็ต้องหมดไปเหลือแต่ความจริง เอาความผูกพันและความเชื่อใจดำเนินคำว่ารักต่อไป
คู่แต่งงานที่เห็น ไม่รู้ถึง 1 ใน 10 คู่หรือเปล่านะที่เรียกว่ายังมีความสุขจริงๆเมื่อเวลาผ่านไปเรื่อยๆ จนถึงบั้นปลายชีวิต ส่วนมากก็เลิกรา บางคู่ก็ทนฝืนอยู่กันไปแบบกล้ำกลืน จากที่รักกันกลายเป็นแทบไม่อยากมองหน้าไม่อยากฟังเสียง แค่มีชื่อว่าเป็นสามีภรรยากัน

คนที่ว่ารักกัน คนนี้ใช่ทุกอย่าง สุดท้ายคบมาเกือบสิบปี ไปรักกับคนใหม่ที่เพิ่งเจอกันซะงั้น >> สรุปแล้วความรักมันคืออะไร คือความหลงไหลปรารถนา หรือความผูกพัน หรือว่าความสงสารเห็นใจ?

ที่บ่นมาเพราะตอนนี้เรารู้สึกสับสนมาก ความรักมันดีจริงหรือ หรือมันเป็นเพียงอารมณ์หนึ่งๆ ที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ทำให้มีความสุขแค่ชั่วคราว แต่ตามมาด้วยภาระมหาศาล