สวัสดีค่ะ วันนี้มีเรื่องมาเล่าและบอกกล่าวให้ทุกคนระวังตัวกันไว้เมื่ออยู่ห้องคนเดียว!
เราพักอยู่อพาร์ทเม้นแห่งหนึ่ง ใน กทม. ค่ะ อาศัยอยู่คนเดียว อยู่ช่วงแรกๆเราก็ไม่ระแวงอะไรหรอกค่ะ จะตื่นหลับก็สบายใจเพราะที่อพาร์ทเม้นมี รปภ.24 ชั่วโมง และรถก็เข้าออกอพาร์ทเม้นตลอดๆ บางคนเลิกงานดึกเพิ่งกลับเข้ามาก็มีค่ะ เรารู้เพราะห้องเราอยู่ชั้นล่างๆหน่อยและระเบียงห้องจะเห็นวิวทางเข้าออกอพาร์ทเม้นค่ะ และการเข้าออกใช้วิธีสแกนนิ้วเท่านั้นค่ะ เราคิดว่ามันปลอดภัยแต่ความจริงไม่ใช่เช่นนั้นเลย เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาเราไปซื้อของใช้ข้างนอกและกลับเข้ามาในห้อง ในขณะที่กำลังจัดของใส่ตู้อยู่นั้นมีคนมาเคาะประตูห้องค่ะ เราคิดว่าคงจะเป็นห้องอื่นแต่พอลองฟังหลายๆครั้งเลยนึกในใจ เห้ย! ห้องเรานี่หว่า เลยไปดูตรงตาแมวค่ะ เราเห็นผู้ชายคนนึงมาเคาะ เราแปลกใจมากเพราะเราไม่เคยรู้จักคนคนนี้และไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน เค้าเคาะหลายครั้งมากจากเคาะเบาๆสุดก็เริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆและพูดว่าเปิดหน่อยครับ! เปิดสิวะ! เปิดหน่อยครับ... จนเราต้องเดินไปเปิดประตูเลื่อนตรงระเบียง คิดในใจว่าถ้ามากูกระโดดลงจากระเบียงแน่ เราเห็นลูกบิดตรงประตูมันขยับค่ะ แต่ดีที่มีที่ล็อกข้างในซ้อนอีกเลยโล่งใจยังไงก็เข้าไม่ได้
ผ่านไป 10 นาที.... เสียงเคาะเริ่มเงียบแล้วเราก็ไปส่องตรงตาแมวอีกครั้งไม่เจอผู้ชายคนนั้นแล้ว เลยเฉยๆ แต่ใจยังสั่นอยู่ไม่หาย ตกใจจริงๆค่ะ สมัยนี้เราไว้ใจใครไม่ได้แล้ว อันตรายอยู่รอบตัวไปหมด ขนาดคิดว่ามีความปลอดภัยมันยังไม่ปลอดภัยเลยค่ะ เป็นไปได้เหรอถ้าเคาะผิดห้อง?? แล้วเราเคยเห็นบางคนซึ่งเป็นคนนอกเข้ามาไม่ได้ แต่นั่งรอเมื่อเห็นคนสแกนนิ้วเข้าไปคนพวกนี้ก็เข้ามาในอพาร์ทเม้นได้ด้วย ช่วงหลังๆเห็นบ่อยค่ะ น่ากลัวมาก บอกคนดูแลหอก็ไม่เป็นผลค่ะ ช่างของอพาร์ทเม้นก็ชอบกินเหล้าเมาและบางวันที่เราอยู่ห้องได้ยินเสียงช่างร้องเพลงในชั้นที่เราอยู่ด้วย
เราอยากจะเตือนทุกคนให้ระวังตัวกันด้วยนะคะเวลาอยู่คนเดียว ไม่รู้จักไม่เคยเห็นไม่คุ้นหน้าอย่าเปิดเด็ดขาดค่ะ อันตราย!
ปล. เพราะก่อนหน้านี้เราเคยเจอคนมาเคาะแบบนี้ 2 ครั้งค่ะแต่คนละคน เราเลยคิดว่าเคาะผิด แต่เมื่อมาเจอครั้งล่าสุด ชีวิตอะไรจะบังเอิญขนาดนี้นะ เคาะอีกแล้วเหรอ!!! เราไม่เชื่อถ้าบอกเคาะห้องผิด ...
เคาะห้องผิดหรือตั้งใจ
เราพักอยู่อพาร์ทเม้นแห่งหนึ่ง ใน กทม. ค่ะ อาศัยอยู่คนเดียว อยู่ช่วงแรกๆเราก็ไม่ระแวงอะไรหรอกค่ะ จะตื่นหลับก็สบายใจเพราะที่อพาร์ทเม้นมี รปภ.24 ชั่วโมง และรถก็เข้าออกอพาร์ทเม้นตลอดๆ บางคนเลิกงานดึกเพิ่งกลับเข้ามาก็มีค่ะ เรารู้เพราะห้องเราอยู่ชั้นล่างๆหน่อยและระเบียงห้องจะเห็นวิวทางเข้าออกอพาร์ทเม้นค่ะ และการเข้าออกใช้วิธีสแกนนิ้วเท่านั้นค่ะ เราคิดว่ามันปลอดภัยแต่ความจริงไม่ใช่เช่นนั้นเลย เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาเราไปซื้อของใช้ข้างนอกและกลับเข้ามาในห้อง ในขณะที่กำลังจัดของใส่ตู้อยู่นั้นมีคนมาเคาะประตูห้องค่ะ เราคิดว่าคงจะเป็นห้องอื่นแต่พอลองฟังหลายๆครั้งเลยนึกในใจ เห้ย! ห้องเรานี่หว่า เลยไปดูตรงตาแมวค่ะ เราเห็นผู้ชายคนนึงมาเคาะ เราแปลกใจมากเพราะเราไม่เคยรู้จักคนคนนี้และไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน เค้าเคาะหลายครั้งมากจากเคาะเบาๆสุดก็เริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆและพูดว่าเปิดหน่อยครับ! เปิดสิวะ! เปิดหน่อยครับ... จนเราต้องเดินไปเปิดประตูเลื่อนตรงระเบียง คิดในใจว่าถ้ามากูกระโดดลงจากระเบียงแน่ เราเห็นลูกบิดตรงประตูมันขยับค่ะ แต่ดีที่มีที่ล็อกข้างในซ้อนอีกเลยโล่งใจยังไงก็เข้าไม่ได้
ผ่านไป 10 นาที.... เสียงเคาะเริ่มเงียบแล้วเราก็ไปส่องตรงตาแมวอีกครั้งไม่เจอผู้ชายคนนั้นแล้ว เลยเฉยๆ แต่ใจยังสั่นอยู่ไม่หาย ตกใจจริงๆค่ะ สมัยนี้เราไว้ใจใครไม่ได้แล้ว อันตรายอยู่รอบตัวไปหมด ขนาดคิดว่ามีความปลอดภัยมันยังไม่ปลอดภัยเลยค่ะ เป็นไปได้เหรอถ้าเคาะผิดห้อง?? แล้วเราเคยเห็นบางคนซึ่งเป็นคนนอกเข้ามาไม่ได้ แต่นั่งรอเมื่อเห็นคนสแกนนิ้วเข้าไปคนพวกนี้ก็เข้ามาในอพาร์ทเม้นได้ด้วย ช่วงหลังๆเห็นบ่อยค่ะ น่ากลัวมาก บอกคนดูแลหอก็ไม่เป็นผลค่ะ ช่างของอพาร์ทเม้นก็ชอบกินเหล้าเมาและบางวันที่เราอยู่ห้องได้ยินเสียงช่างร้องเพลงในชั้นที่เราอยู่ด้วย
เราอยากจะเตือนทุกคนให้ระวังตัวกันด้วยนะคะเวลาอยู่คนเดียว ไม่รู้จักไม่เคยเห็นไม่คุ้นหน้าอย่าเปิดเด็ดขาดค่ะ อันตราย!
ปล. เพราะก่อนหน้านี้เราเคยเจอคนมาเคาะแบบนี้ 2 ครั้งค่ะแต่คนละคน เราเลยคิดว่าเคาะผิด แต่เมื่อมาเจอครั้งล่าสุด ชีวิตอะไรจะบังเอิญขนาดนี้นะ เคาะอีกแล้วเหรอ!!! เราไม่เชื่อถ้าบอกเคาะห้องผิด ...