"นี่รู้รึเปล่า ห้องเราวันนี้มีนักเรียน ย้ายเข้ามาใหม่นะ..."
เสียงของสาวๆในห้องคุยกัน ลอยแว่วผ่านหูมาโดยไม่ค่อยได้สนใจฟัง
วันนี้ก็คงเป็นวันที่น่าเบื่ออีกวัน
เราคิดขึ้น ขณะที่ กำลังนั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง
เห็นนักเรียนค่อยๆทยอยเดินผ่านประตูมา
หนึ่งเทอมแล้วที่เราย้ายมาอยู่ที่นี่ตามคำสั่งของทางบ้าน
ทุกวันมีแต่เรียน พัก แล้วก็กลับบ้าน ไม่มีใครซักคนที่เราจะชวน
ไปเตรดเตร่หลังเลิกเรียน หรือเที่ยวเล่นวันหยุดเลยได้ซักคน
แค่คิดว่าจะต้องเป็นแบบนี้ไปอีก สองปีครึ่ง ก็แทบทำเอาเราเป็นบ้าแล้ว
ระหว่างที่กำลังคิดแบบนั้นอยู่ กระแสของนักเรียน ที่ทยอยเข้ามาในโรงเรียนก็ชะงักลง
โดยทุกสายตาจับจ้องไปยังคนสองคน หนึ่งในนั้นคือ ประธานนักเรียนผู้เป็นแบบแผน
ของนักเรียนทั้งโรงเรียน ไอฮาระ เมย์ กับอีกคน...
วันนี้ได้เห็นเรื่องสุดยอดเข้าซะแล้ว...
ขนาดมองจากตรงนี้ ยังเห็นเลยว่า แม่สาวที่ทะเลาะอยู่กับประธานนักเรียน
ละเมิดกฏของโรงเรียน ซักโหลข้อ ตั้งแต่ก้าวแรก ที่ข้ามผ่านประตูมา
นี่มันกบฏ ไม่สิ เป็นการปฏิวัติ ชัดๆ ท่าทางเทอมนี้จะไม่น่าเบื่อเหมือนก่อนซะแล้วสิ
ไม่ว่าเธอจะอยู่ห้องไหน ชั้นปีอะไร แต่ฉันจะเป็นเพื่อนกับเธอเอง
อะไรนะ... ? ห้องเรามีนักเรียนย้ายเข้ามาใหม่งั้นเหรอ ?
แหม่ สังเกตุง่ายดีจริงๆ เราคิดขณะเดินเข้าโรงเรียนตอนเช้า และได้เห็น
เพื่อนใหม่ของเรา ยุสุ โดดเด่นขึ้นมา ท่างกลางนักเรียนนับร้อยที่เดินเข้าโรงเรียนแต่ไกล
ถ้าเป็นที่ชิบุยะคงจะดูกลมกลืน แต่กับที่นี่มันโดดเด่นแทงตาดีจริงๆ ว่าแล้วก็แอบย่องเข้าไปข้างๆดีกว่า
"ไงจ๊ะ ยูสึจจิ หน้าตาดูง่วงๆนะ"
วันนี้ยังไม่ได้เห็น ยูสึจจิ เลย ทั้งๆที่สังเกตุเห็นได้ง่ายขนาดนั้น
จะว่าไปแล้วก็แปลกเหมือนกัน ทั้งๆ ที่เมื่อวานทำเรื่องสุดยอด อย่างโดดเข้าไปเรียก ผอ.ว่า คุณปู่ ดื้อๆ
เอาตัวเข้าไปขวางประธานนักเรียนที่กำลังโดนด่า จนโดนไล่ตะเพิด แล้วแอบปีนกลับเข้า รร.มาได้หน้าตาเฉย ไม่แคร์สื่อ
แต่กลับ เปลี่ยนสีหน้า เมื่อรู้ว่า ประธานนักเรียนโดน อ.อามามิยะ หลอกใช้เป็นของเล่น
แปลกๆแฮะ เมื่อวานซืนยังทะเลาะกันอยู่เลยแท้ๆ...
เดี๋ยวนะ ! นั้นมันยูสึจจิ ไม่ใช่เหรอ ?
หลังจาก อ.อามามิยะ ลาออกไป ยูสึจจิ ก็มีท่าทางเซื่องซึมไป
ประธานนักเรียนเองก็ดูแปลกๆ ไปเหมือนกัน จะว่ายังไงดีล่ะเหมือนเปลี่ยนจากเย็นชา เป็นไร้ชีวิตล่ะมั้ง
ความสัมพันธ์ของสองคนนี่แปลกๆดีแฮะ
ในที่สุดก็ได้รู้ความจริง ว่า ยูสึจจิ กับ ประธาน เป็นพี่น้องต่างสายเลือดกัน
แต่ที่หนักกว่านั้น คือ ยัยนี่ไปทะเลาะกับ ผอ. เพื่อประธานจนตัวเองโดนไล่ออก
มีพี่สาวต่างสายเลือดที่ไหนจะทำเพื่อน้องที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่นานได้ถึงขนาดนี้
ไม่รู้ว่ายูสึจจิ จะรู้ตัวเองรึเปล่า...
แต่สายตาที่เธอมองหรือตอนที่กำลังพูดถึง ประธานน่ะ
ความรู้สึกที่อยู่ในนั้น มันไม่ธรรมดาเลยเลยนะ ยุสุ
[Spoil Citrus] บันทึกของ ฮารุมิน...
เสียงของสาวๆในห้องคุยกัน ลอยแว่วผ่านหูมาโดยไม่ค่อยได้สนใจฟัง
วันนี้ก็คงเป็นวันที่น่าเบื่ออีกวัน
เราคิดขึ้น ขณะที่ กำลังนั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง
เห็นนักเรียนค่อยๆทยอยเดินผ่านประตูมา
หนึ่งเทอมแล้วที่เราย้ายมาอยู่ที่นี่ตามคำสั่งของทางบ้าน
ทุกวันมีแต่เรียน พัก แล้วก็กลับบ้าน ไม่มีใครซักคนที่เราจะชวน
ไปเตรดเตร่หลังเลิกเรียน หรือเที่ยวเล่นวันหยุดเลยได้ซักคน
แค่คิดว่าจะต้องเป็นแบบนี้ไปอีก สองปีครึ่ง ก็แทบทำเอาเราเป็นบ้าแล้ว
ระหว่างที่กำลังคิดแบบนั้นอยู่ กระแสของนักเรียน ที่ทยอยเข้ามาในโรงเรียนก็ชะงักลง
โดยทุกสายตาจับจ้องไปยังคนสองคน หนึ่งในนั้นคือ ประธานนักเรียนผู้เป็นแบบแผน
ของนักเรียนทั้งโรงเรียน ไอฮาระ เมย์ กับอีกคน...
วันนี้ได้เห็นเรื่องสุดยอดเข้าซะแล้ว...
ขนาดมองจากตรงนี้ ยังเห็นเลยว่า แม่สาวที่ทะเลาะอยู่กับประธานนักเรียน
ละเมิดกฏของโรงเรียน ซักโหลข้อ ตั้งแต่ก้าวแรก ที่ข้ามผ่านประตูมา
นี่มันกบฏ ไม่สิ เป็นการปฏิวัติ ชัดๆ ท่าทางเทอมนี้จะไม่น่าเบื่อเหมือนก่อนซะแล้วสิ
ไม่ว่าเธอจะอยู่ห้องไหน ชั้นปีอะไร แต่ฉันจะเป็นเพื่อนกับเธอเอง
อะไรนะ... ? ห้องเรามีนักเรียนย้ายเข้ามาใหม่งั้นเหรอ ?
แหม่ สังเกตุง่ายดีจริงๆ เราคิดขณะเดินเข้าโรงเรียนตอนเช้า และได้เห็น
เพื่อนใหม่ของเรา ยุสุ โดดเด่นขึ้นมา ท่างกลางนักเรียนนับร้อยที่เดินเข้าโรงเรียนแต่ไกล
ถ้าเป็นที่ชิบุยะคงจะดูกลมกลืน แต่กับที่นี่มันโดดเด่นแทงตาดีจริงๆ ว่าแล้วก็แอบย่องเข้าไปข้างๆดีกว่า
"ไงจ๊ะ ยูสึจจิ หน้าตาดูง่วงๆนะ"
วันนี้ยังไม่ได้เห็น ยูสึจจิ เลย ทั้งๆที่สังเกตุเห็นได้ง่ายขนาดนั้น
จะว่าไปแล้วก็แปลกเหมือนกัน ทั้งๆ ที่เมื่อวานทำเรื่องสุดยอด อย่างโดดเข้าไปเรียก ผอ.ว่า คุณปู่ ดื้อๆ
เอาตัวเข้าไปขวางประธานนักเรียนที่กำลังโดนด่า จนโดนไล่ตะเพิด แล้วแอบปีนกลับเข้า รร.มาได้หน้าตาเฉย ไม่แคร์สื่อ
แต่กลับ เปลี่ยนสีหน้า เมื่อรู้ว่า ประธานนักเรียนโดน อ.อามามิยะ หลอกใช้เป็นของเล่น
แปลกๆแฮะ เมื่อวานซืนยังทะเลาะกันอยู่เลยแท้ๆ...
เดี๋ยวนะ ! นั้นมันยูสึจจิ ไม่ใช่เหรอ ?
หลังจาก อ.อามามิยะ ลาออกไป ยูสึจจิ ก็มีท่าทางเซื่องซึมไป
ประธานนักเรียนเองก็ดูแปลกๆ ไปเหมือนกัน จะว่ายังไงดีล่ะเหมือนเปลี่ยนจากเย็นชา เป็นไร้ชีวิตล่ะมั้ง
ความสัมพันธ์ของสองคนนี่แปลกๆดีแฮะ
ในที่สุดก็ได้รู้ความจริง ว่า ยูสึจจิ กับ ประธาน เป็นพี่น้องต่างสายเลือดกัน
แต่ที่หนักกว่านั้น คือ ยัยนี่ไปทะเลาะกับ ผอ. เพื่อประธานจนตัวเองโดนไล่ออก
มีพี่สาวต่างสายเลือดที่ไหนจะทำเพื่อน้องที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่นานได้ถึงขนาดนี้
ไม่รู้ว่ายูสึจจิ จะรู้ตัวเองรึเปล่า...
แต่สายตาที่เธอมองหรือตอนที่กำลังพูดถึง ประธานน่ะ
ความรู้สึกที่อยู่ในนั้น มันไม่ธรรมดาเลยเลยนะ ยุสุ