ยามเจ้าเกิดเจ้ามีแผ่นดินนี้
ประดุจที่ลงหลักพักอาศัย
แผ่นดินนี้มีคุณมากเพียงใด
จงจารไว้และอย่าได้ลบเลือน

แลตัวเจ้าแม้เป็นเศษธุลี
คุณความดีพึงมีอย่าคล้อยเคลื่อน
เจ้าจงเป็นเศษธุลีตอกใจเตือน
เมื่อเจ้าเยือนต้องมีค่าต่อแผ่นดิน

เจ้าจงจำทุกคำพ่อพร่ำสอน
ประโยชน์ชาติมาก่อนอื่นใดสิ้น
แม้ตกยากตรากตรำซ้ำราคิน
ถึงดับดิ้น “ข้าบดินทร์” จะหวั่นไย



เครดิตรูปภาพจากเพื่อนๆในพันทิปค่ะ