คือช่วงวันสองวันมานี้ ไม่ได้ดูหนัง 18+ เลยครับ เว็ปดูออนไลน์ก็ไม่ได้เข้า มันหมดความสนใจไปเฉยๆ
มันกลับสนใจแต่การฟังเพลง การดูวิธีปลูกสมุนไพรในร่ม สั่งของออนไลน์ หาหนังเก่าๆมาดู
หนังสือนิตยสารก็เน้นเรื่องแฟชั่น อ่านบทสัมภาษณ์คนที่น่าสนใจมากกว่า พอกลางคืนก็เล่นเกม นอนครับ
พยายามลองหาหนังเอวีดูทางเน็ตก็ไม่ค่อยเวิร์ค รู้สึกมันซ้ำซากจำเจ เหมือนเดิมครับ แนวเดิม
เลิกกับแฟนมาสักพักละ ก็ดีใจที่ต่างคน ต่างมีเส้นทางเป็นของตัวเอง ตอนนี้ยังไม่คิดหาใหม่ครับ
คนโสดหายาก เรื่องน้องที่ชอบก็มีผัวหมดแล้ว เวลาคุยศึกษากันมันก็ต้องใช้พลังงานเยอะ ในการทนรับความงี่เง่า
ต้องแกล้งอะเลิร์ตตลอดเวลา โมเม้นนั้นก็ค่อนข้างขนลุกครับ พอนึกถึงตอนมีแฟนแล้วขนลุก
มีใครเคยเป็นมั๊ยครับ อารมณ์เฉยๆกับเรื่องวาบหวิว ภาพโป๊เปลือย เรื่อง 18+ มันจะเป็นอย่างงี้อีกนานมั๊ย
มันจะหายขาดมั๊ยครับ ? ผมว่าผมเป็นโรคอะไรสักอย่างแหล่ะ แต่ยังไม่สามารถระบุได้
ผมกำลังจะเป็นโรคตายด้านทางเพศ รึเปล่าครับ ไม่มีอารมณ์กับเรื่อง 18+ เลย
มันกลับสนใจแต่การฟังเพลง การดูวิธีปลูกสมุนไพรในร่ม สั่งของออนไลน์ หาหนังเก่าๆมาดู
หนังสือนิตยสารก็เน้นเรื่องแฟชั่น อ่านบทสัมภาษณ์คนที่น่าสนใจมากกว่า พอกลางคืนก็เล่นเกม นอนครับ
พยายามลองหาหนังเอวีดูทางเน็ตก็ไม่ค่อยเวิร์ค รู้สึกมันซ้ำซากจำเจ เหมือนเดิมครับ แนวเดิม
เลิกกับแฟนมาสักพักละ ก็ดีใจที่ต่างคน ต่างมีเส้นทางเป็นของตัวเอง ตอนนี้ยังไม่คิดหาใหม่ครับ
คนโสดหายาก เรื่องน้องที่ชอบก็มีผัวหมดแล้ว เวลาคุยศึกษากันมันก็ต้องใช้พลังงานเยอะ ในการทนรับความงี่เง่า
ต้องแกล้งอะเลิร์ตตลอดเวลา โมเม้นนั้นก็ค่อนข้างขนลุกครับ พอนึกถึงตอนมีแฟนแล้วขนลุก
มีใครเคยเป็นมั๊ยครับ อารมณ์เฉยๆกับเรื่องวาบหวิว ภาพโป๊เปลือย เรื่อง 18+ มันจะเป็นอย่างงี้อีกนานมั๊ย
มันจะหายขาดมั๊ยครับ ? ผมว่าผมเป็นโรคอะไรสักอย่างแหล่ะ แต่ยังไม่สามารถระบุได้