สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ยืมไอดีเพื่อนมาค่ะ ไม่มีไอดีพันทิป
เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเราค่ะ...

เราคบกับแฟนคนนี้มา 5 ปีได้แล้วค่ะ ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม
รักกันดีค่ะ มีทะเลาะกันบ้างแต่ไม่บ่อย แฟนดูแลดีมากค่ะ เสมอต้นเสมอปลายมาตลอด

ตั้งแต่สมัยมัธยมเราเรียนเก่งกว่าแฟนค่ะ
อยู่ห้องกิฟท์ของโรงเรียนมาตลอด ส่วนแฟนอยู่ห้องธรรมดา

จนเข้ามหาลัย เราสอบตรงติดมหาลัยรัฐบาลย่านรังสิต
แฟนสอบไม่ติดและเข้าเรียนที่มหาลัยเอกชนย่านรังสิต

ด้วยความที่มหาลัยใกล้กันมากๆเรากับแฟนจึงมาเจอกันบ่อยๆค่ะ

จุดเปลี่ยนมันอยู่ช่วงหมาลัยนี่แหละค่ะ...
เราเป็นคนประเภทไม่ชอบอยู่เฉย ชอบคิดทำนู้นทำนี่
หาเงินใช้เองมาตั้งแต่เรียนมัธยมค่ะ(สมัยนั้นทำงานเป็นพนง.ร้านอาหาร)
ช่วงปี1 เรารับสอนพิเศษ ขายเสื้อผ้าทางอินเตอร์เนต ขายขนม ฯลฯ
เราทำหลายอย่างมากค่ะ ได้ประสบการณ์จากการทำงานเยอะมาก
จนมาจับธุรกิจหุ้นกับเพื่อนสามคนเปิดร้านขนมข้างมหาวิทยาลัย
ด้วยทำเล การประชาสัมพันธ์และราคาไม่แพง
ทำให้ร้านๆนี้สร้างรายได้ให้เราเดือนนึงเป็นเงินมากพอสมควร
(ขออนุญาตไม่เปิดเผยตัวเลขเพราะไม่ใช่จุดประสงค์การตั้งกระทู้)

ขอเท้าความก่อนนะคะว่าที่เราต้องทำงานมากมาย 'ไม่ใช่' เพราะ บ้านจน ค่ะ
บ้านเราฐานะไม่ถึงกับรวย แต่ก็มีกินค่ะ พ่อแม่ซับพอร์ทได้ทุกอย่าง
งานที่ทำเป็นส่วนที่เราอยากจะทำเอง
เวลาอยากได้เสื้อผ้า เครื่องสำอาง ของฟุ่มเฟือยจะได้ไม่ต้องรบกวนพ่อแม่
แล้วพ่อแม่เราสอนแต่เด็กค่ะเรื่องการเก็บเงิน
อยากได้อะไรให้เก็บเงิน หาเงินซื้อเอง ที่บ้านเราจะเป็นแนวนั้นค่ะ

กลับมาที่เรื่องแฟนค่ะ
พอคบไปนานๆแฟนเราจะมีนิสัยอย่างนึงค่ะ คือ ชอบใช้เงินแต่ไม่ชอบหาเงิน
เคยชวนแฟนมาร่วมหุ้นธุรกิจที่ทำอยู่แต่แฟนปฎิเสธค่ะ ด้วยเหตุผลว่าไม่พร้อม
แฟนเราค่อนข้างติดหรูตั้งแต่เข้ามหาลัย (สังคมมหาลัยของแฟนเราเพื่อนเค้ามีแต่รวยๆค่ะ)
ใส่เสื้อผ้าแบรนด์เนมทุกอย่าง เข้าแต่ร้านอาหารหรูๆ

ปกติเวลาไปทานอาหารด้วยกันจะหารครึ่งตลอดค่ะ
ซึ่งส่วนนี้เราไม่มีปัญหาค่ะ เราเป็นคนแฟร์ๆอยู่แล้วค่ะ

แล้วพอเเฟนเราเริ่มมีกลุ่มเพื่อนกลุ่มนึง (ชอบเที่ยว)
แฟนเรากลายเป็นคนติดเที่ยวกลางคืนค่ะ ออกแทบทุกคืน
กินเหล้า กินเบียร์ ไปกินแต่ละทีก็เสียเงินไม่น้อยค่ะ

ในส่วนตัวเราก็มีเที่ยวบ้างนะคะแต่ไม่บ่อย เดือนละครั้งสองครั้ง

ช่วงหลังๆการเรียนของแฟนราเริ่มตกค่ะ ผลก็มาจากติดเที่ยว
เกรดเกินสองมาแบบฉิวเฉียดทุกเทอม

ปัจจุบันเรากับแฟนเรียนจบแล้วค่ะ (รอรับปริญญา)
เราจบมาด้วยเกียรตินิยมอันดับ2 ตอนนี้ได้งานทำแล้ว
ส่วนแฟนยังไม่ได้งานค่ะ เค้ามักบ่นกับเราค่ะว่าเกรดเค้าน้อยตัวเลือกน้อย
บางทีเค้าก็ท้อค่ะ สมัครที่ไหนก็ไม่มีคนติดต่อกลับ เราก็ให้กำลังใจไป

ตลอดเวลาที่คบกันมาช่วงเรียนมหาลัย
เพื่อนๆที่ไม่สนิทมากจะชอบบอกค่ะว่าเราโชคดีมีแฟนดี ดูแลดี เอาใจใส่
ส่วนเพื่อนที่สนิทเห็นเป็นอีกอย่างเลยค่ะ
เพื่อนสนิทเรามักเตือนเราบ่อยๆเรื่องแฟนเราดูไม่มีอนาคตค่ะ
บอกว่าเรากับแฟนต่างกันเกินไป กลัวแฟนเราเป็นภาระเรา
(เรามีเพื่อนสนิทเป็นกลุ่มใหญ่ 12 คน สนิทกันมาสิบกว่าปีแล้ว หวังดีกับเราจริงค่ะ)

พอเพื่อนเราพูดบ่อยๆเข้า บอกตรงๆว่าเราก็เริ่มไม่มั่นใจในตัวเเฟนค่ะ
ก่อนหน้านี้เราคิดว่าการที่เราหาเงินได้เองตั้งแต่ยังเรียน ถือเป็นส่วนที่เราเริ่มเร็วกว่าคนอื่น
ส่วนแฟนเราเพิ่งจะเริ่มต้นชีวิตการทำงานเหมือนคนปกติทั่วไป
ไม่อยากตัดสินแฟนตั้งแต่ยังไม่เริ่ม
ลึกๆหวังค่ะว่าแฟนจะเปลี่ยนมาตั้งใจทำงานเก็บเงินสร้างอนาคตได้
(ปกติเค้าเป็นตรงข้ามกับที่พูดมาสิ้นเชิง)

แล้วพ่อแม่เราก็ไม่ชอบคนเที่ยว ไม่เก็บเงิน ไม่มีอนาคตค่ะ
ที่ผ่านมาเหมือนเวลาอยู่ต่อหน้าพ่อแม่เราก็สร้างภาพเป็นอีกอย่าง

ตอนนี้สองจิตสองใจค่ะ ว่าควรหยุดหรือไปต่อดี
เอาจริงๆก็ไม่อยากเลิกหรอกค่ะ คบกับใครนานๆเราก็มีความผูกพันเป็นธรรมดา
แต่พอโตขึ้นมันก็ต้องคิดอะไรมากขึ้นค่ะ เครียดจริงๆ

ถ้าเพื่อนๆในพันทิปตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกับเราจะทำยังไงกันคะ??



ปล.ฐานะทางบ้านแฟนปานกลางค่ะ เเต่แฟนใช้เงินเก่ง
เทียบฐานะสองบ้าน บ้านเราฐานะดีกว่าค่ะ
รายได้พ่อเราคนเดียวมากกว่าพ่อกับแม่เค้ารวมกัน .