คนหาเช้ากินค่ำ แต่อยากใช้ของแบรนด์เนมหรูๆ(ก๊อป)ไว้อวดคนอื่นบ้าง?? / คิดยังไงกับการใช้ของก๊อป

วันนี้ไปเจอคอมเม้นในเฟสบุ๊คเกี่ยวกับสินค้าก๊อปแบรนด์ค่ะ
ในเพจหัวข้อข่าวที่ป้าม้า อรนภา พาดพิงถึงชุดที่เปิ้ลไอริณใส่ว่าชั้นต่ำและไปก๊อปของเมืองนอกมา
มีคอมเม้นนึง แสดงความคิดเห็นเรื่องการใช้ของก๊อป ประมาณว่าเป็นเรื่องที่ดี และมีอีกคอมเม้นตอบกลับตามรูปค่ะ



  ดูจากจำนวนlike เหมือนว่าคนส่วนใหญ่จะเห็นด้วยกับฝ่ายที่คิดว่าการcopyเป็นเรื่องที่ถูกต้อง
สังคมไทยส่วนมากรับได้และเป็นเรื่องปกติของเราไปแล้ว

  อยากทราบความคิดเห็นของสมาชิกในห้องนี้ว่าคิดยังไงกันบ้างคะ
ส่วนตัวจขกท.เอง ไม่มีแบรนด์เนมหรูๆ ไม่ได้ใช้กระเป๋าใบละหลายหมื่น แต่ก็ไม่เคยใช้ของก๊อปเหมือนกันค่ะ
เคยเจอเคยเห็นของก๊อปมาตั้งแต่เด็กค่ะ พวกแบรนด์ดังๆอย่า LV Gucci Chanel และรู้สึกเฉยๆมาตลอดเพราะความชิน
แต่พอเจอกับอะไรที่มันใกล้ตัวเรา จขกทมีเพื่อนสนิทเป็นเจ้าของแบรนด์เสื้อผ้าของไทยแบรนด์นึง เห็นทุกขั้นตอนที่มันทำ
กว่าจะได้สินค้าออกมาสักแบบนึง ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยนะคะ ต้องคิดแล้วคิดอีก แก้แล้วแก้อีก จนกว่าจะออกมาดี
พองานออกมาแล้ว ปล่อยออกตลาดไม่ถึงครึ่งเดือนก็มีคนก๊อปไปวางขายตามสยามบ้าง แพลทตินัมบ้าง
คนก๊อปไปขายก็ขายดิบขายดี คนซื้อไปใส่ก็ดูภูมิใจเหลือเกินกับชุดแบรนด์เนม(ก๊อป)สวยๆ

   อีกหน่อยถ้าพูดถึงตัวแม่เรื่องของก๊อปอันดับ1 เราอาจจะไปว่าพี่จีนเค้าไม่ได้
เพราะพี่ไทยนี่แหละก๊อปกันตั้งแต่แบรนด์ไฮเอนด์ยันโตเกียวบานาน่าในเซเว่น

# กระทู้นี้ขอแลกเปลี่ยนความคิดเห็น งดดราม่านะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่