สวัสดีค่ะ วันนี้มีคำถามอยากมาถามเพื่อนๆในพันทิปว่า
คำว่า "เพราะพ่อเป็นพ่อนะ" ทำให้ทำร้ายหรือตีลูกได้จริงๆอย่างนั้นหรือ?
เกริ่นเรื่องก็คือดิฉันมีสถานะในครอบครัวคือ"ลูก"ค่ะ เราเป็นลูกสาวค่ะ ซึ่งตอนนี้ก็อายุ15อายุไม่น้อยกำลังเข้าสู่วัยรุ่น เรียนอยู่มัธยมศึกษาม.ปลายเเล้ว
เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องจริงทั้งหมด จะพูดไปมันก็เหมือนประจารณ์ครอบครัวตัวเเปลกๆเเต่อยากออกมาระบายให้ใครซักคนฟังทางใดทางนึงก็ได้ เพราะไม่ไหวเเล้วจริงๆ สติเเตกเข้าขั้นอยากทำลายเข้าของเเล้ว เพื่อนสนิทหรือญาติผู้ใหญ่ที่ไว้ใจเราก็ไม่มีจะปรึกษาเกี่ยวกับครอบครัวได้ จริงๆบอกเลยว่าเราเป็นคนรักครอบครัวชอบมากๆเวลาครอบครัวมีความสุขหัวเราะกัน คุยกันเฮฮาตบมุขสนุกสนาน ครอบครัวเราเป็นครอบครัวพ่อเเม่ลูก3คนค่ะ ฐานะครอบครัวปานกลางเเต่ค่อนข้างจะมีหนี้สินหน่อยๆเเต่นั่นก็ไม่ได้เป็นเหตุปัจจัยในการเป็นปัญหาครอบครัวเเต่อย่างใด สิ่งที่เป็นปัญหาของครอบครัวเรามากที่สุดคือการเป็นคนใจร้อน จุดเดือดขึ้นง่ายค่ะ เรื่องเล็กๆก็กลายเป็นบ่อเกิดให้ทะเลาะกันได้ คุณเเม่เป็นคนใจเย็นมีเหตุผล น้อยมากที่จะเดือดขึ้นมาเเล้วทำร้ายเรา(เเต่มีครั้งนึงก็ถึงขั้นปาหนังสือใส่จนหัวเราเเตก เเต่ก็เป็นเเค่ถลอกๆหนังศรีษะ) ปัญหาที่ต้องการระบายให้ใครซักคนฟังมากๆเพราะไม่ไหวเเล้วคือเรื่องคุณพ่อเราค่ะ (เเต่ตอนนี้ขอโทษจริงๆนะคะ จะว่าเราเป็นลูกที่เเย่ก็ได้ เเต่ตอนนี้พิมพ์ไปร้องไปจะเป็นบ้าตาย เราไม่อยากนับเค้าเป็นพ่อเเล้วคิดไปถึขนาดรู้สึกเเย่ที่เกิดมาด้วย สภาพจิตใจไม่ไหวเเล้วจริงๆ อยากฆ่าตัวตายด้วย)
เหตุการณ์วันนี้ตะประมาณ2ทุ่มกว่าๆ วันนี้คุณเเม่ซื้อข้าวหมูกรอบมาให้กินกันตตั้งเเต่เช้าเเล้วเผื่อไว้ห่อนึงเผื่อเราจะกลับมากินตอนเย็น เเต่เพราะเรากินอะไรมาก่อนเเล้วจากโรงเรียนเยอะมากๆเลยก็เลยไม่หิว คุณเเม่เค้าก็วางห่อข้าวมัดหนังกะติ๊กหลวมๆไว้ให้ที่โต๊ะไม้ไผ่หลังบ้าน พอประมาณ2ทุ่มเราหิวเราก็เดินลงจากห้องนอนไปค่ะ เราเป็นคนกินดึก ชอบหิวตอนดึกๆก็เลยว่าจะลงไปดูห่อข้าวพอดี ทีนี้พอเราลงไปเเง้มห่อข้าวหมูกรอบก็มีลูกเเมลงสาบออกมาค่ะ เราเห็นเเล้วก็ เออ ไม่กินละ ไม่ดีๆ เเมลงสาบมันเชื้อโรคกี่ชนิดกันล่ะ? เราไปบอกพ่อดีกว่า คือคุณพ่อเค้าก็เป็นคนกินดึกเหมือนกันเเล้วประมาณว่าเขากินเยอะค่ะ กลัวจะไปกินไอห่อที่เเมลงสาบไต่เข้าเราก็เลยเข้าไปบอกเขาดีๆ บอกประมาณว่า เอ้ยพ่อ ห่อนั้นมีเเมลงสาบไต่เเล้วนะอะไรปาระมาณนี้ หวังดีกับเขากลัวเขาจะไปกินเข้า เเล้วพ่อก็อยู่ดีๆหงุดหงิดอะไรขึ้นมาไม่รู้ค่ะ เถียงกับเราเฉย เราก็บอกกลับไปว่า เราเห็นจริงๆนะ เพราะเราเเง้มเเล้วมันไต่ออกมาจริงๆ คุณพ่อก็หงุดหงิดขึ้นมาเเล้วด่าหยาบๆใส่เรา ทำหงุดหงิดใส่เราเฉยเลยค่ะก่อนจะเดินไปดูห่อข้าว
ทีนี้เราทนไม่ไหวเพราะพ่อชอบด่าเราทุกทีทั้งทีเราก็พยายามจะพูดดีๆก่อนเเล้ว เเล้วเราก็ยิ่งทุกข์หงุดหงิดกับหลายเรื่องอยู่เเล้วด้วย ปัญหาทั้งงานการบ้าน ทั้งเพื่อน เราก็เลยอุทานบ่นกับตัวเองด้วยคำหยาบๆไปค่ะ (เป็นเ-ี้ยอะไรวะ ก็มันมีเเมลงไต่จริงๆนี่ อะไรประมาณนั้น) เเล้วทีนี้เราเผลอเสียงดังไปจริงๆด้วยความหงุดหงิด พอเราเดินขึ้นห้องเเล้วคุณเเม่ถามว่ามีอะไรกันซักพักคุณพ่อก็เดินตึกๆขึ้นห้องมาเเล้วเปิดประตูโครมก่อนจะเข้ามาเตะกระทืบเราด้วยเท้าเลยค่ะ ประมาณหลายสิบรอบ มีต่อยด้วย ที่เเขนบ้าง ที่ตัวบ้าง เเล้วก็บอกให้เราขอโทษ บังคับให้เรายกมือไว้เขาซะ
เเล้วคุณพ่อเขาเเรงน้อยที่ไหนล่ะคะ เราก็เจ็บ เราเจ็บมากๆ เเล้วเราก็เริ่มร้องไห้เสียงดัง ทีนี้เขาก็ยิ่งจะกระทืบเราหนักขึ้นไปอีกค่ะ (นึกสภาพเรานั่งอยู่บนเตียงผ้าปูเเล้วพ่อลงเท้าใส่เราเเบบพวกนักเลงรุมกระทืบคนนะคะ อย่างงั้นเลย) พอเรายิ่งร้องไห้พ่อก็บอกให้หยุดร้อง บอกให้เงียบ เเต่เราก็ยิ่งร้องเข้าไปใหญ่ ทีนี้พอเรายอมเงียบพ่อก็เดินออกไปค่ะ เเล้วเราทนไม่ไหวจริงๆ เราเจ็บ เราโกรธ เราโมโห ทำไมเราหวังดีพอต้องกระทืบเราด้วย เลยระบายด้วยการโยนกระจกทิ้ง ขว้างของให้มันตกลงพื้น พอพ่อได้ยินเขาเข้ามาใหม่เเล้วก็กระทืบเราซ้ำอีกรอบค่ะ เอาหมอนทุบเรา บอกว่าจะเงียบมั้ยๆ เเล้วก็เป็นอย่างงี้ซ้ำอยู่ประมาณสองสามรอบค่ะ ที่พิมพ์อยู่ตอนนี้ก็เจ็บเเขนซ้ายมากๆ เพราะคุณกระทืบเราเเบบไม่ออมเเรงเลย เเค่เราอุทานคำหยาบออกมาด้วยความโมโหเขาก็กระทืบเราซะเหมือนเราไม่ใช่ลูก เเม่ก็เอาเเต่พูดว่า ถ้าพ่อเขาฆ่าเธอ เธอตายพ่อติดคุกเเม่ไม่ยุ่งเเล้วนะ
บอกตรงๆกับความรู้สึกตอนนี้คือ เราเกลียดบ้านตัวเองมาก
คนที่เราชอบในบ้านตอนนี้มีเเค่หมาที่นอนเตียงเดียวกับเกือบทุกวันเท่านั้น
จริงๆการทำร้ายร่างกายเราเเบบรุนเเรงครั้งนี้ของพ่อไม่ได้มีเป็นครั้งเเรก ตอนเด็กๆเราโดนยิ่งกว่านี้อีกค่ะ
ถ้าจะนับให้ฟังคือ มีโดนกาวดักหนูเเบบเเผ่นที่เเกะออกมาเเล้วมาตีตัวเราจนตัวเหนียวกาวดักหนูไปหมด มีครั้งที่ทุ่มตะกร้าสานไม่ไผ่หนักๆที่ไว้ใส่เสื้อผ้าใส่มาทุ่มมาตีใส่ตัวเรา เเล้วก็ยังมีครั้งที่โดนตบโดนตีอีกมากมาย
เหตุผลส่วนใหญ่ที่เราโดนเเเบบนี้ก็คือ เราพูดไม่เพราะค่ะ เราด่าพ่อเราก็รู้สึกผิดเเต่เราเป็นคนมีความอดทนต่ำจริงๆ เเต่ส่วนใหญ่ที่เราจะด่าพ่อเเบบหยาบๆก็เพราะคุณพ่อหยาบใส่เราก่อนค่ะ ทั้งๆที่เรามีเหตุผลรองรับเเท้ๆ ประโยคของเราคือ "ก็พ่อมาด่าหนูก่อน"
เหตุผลที่คุณพ่อทำร้ายเราเเบบนี้ คุณพ่อก็ตอบว่า "ก็พ่อเป็นพ่อเเกนะ"
พ่อเเบบนี้หนูไม่อยากได้เลยค่ะ
จากความรักตอนนี้เรากลายเป็นเกลียดพ่อกับเเม่มากๆไปเเล้ว กลายเป็นลูกเเย่มากๆไปเเล้วทั้งๆที่ไม่อยากเป็น
หนูรู้หนูผิดที่พูดไม่ดี เเต่มันมากเกินไป โดนมาเป็น10กว่าปี พ่อเเม่คนอื่นรอบตัวไม่เคยมีใครตีลูกจนต้องเเปะพลาสเตอร์เต็มมือไปโรงเรียนตอนประถมเลย
ทำไมหนูต้องโดนตีโดนทำร้ายเพราะพ่อเป็นพ่อด้วยล่ะคะ
เพื่อนๆว่ายังไงบ้างล่ะ เหตุผลที่เพราะว่าพ่อเป็นพ่อเลยทำร้ายกระทืบตบตีลูกจนเเทบจะเหมือนฆ่ากันอยู่เเล้วได้จริงๆอย่างนั้นหรือ?
เราโดนพ่อด่าด้วยคำหยาบตอนทำอะไรพลาดเราก็ยังอดกลั้นเลย เวลาเขาโมโหเเล้วมาว้ากๆใส่เราเรายังไม่อะไรเลย เเต่พอเราถึงขีดจำกัดบ้างเขากลับให้เราหุบปากเงียบ ห้ามร้องไห้ ห้ามระบายเเหกปากเพราะเพียงเขาเป็นพ่อเหรอคะ
เราทนไม่ไหวเเล้วค่ะ เราเจ็บเเขนเจ็บตัวมากๆ คิดถึงขั้นอยากหนีออกจากบ้าน ไม่ก็ไปขอเเจ้งปวีณาว่าพ่อทำร้ายร่างกายเราเเต่คิดดูมันก็คงตลกสำหรับคนอื่นเพราะเราไปพูดไม่ดีกับพ่อก่อนเลยโดนกระทืบเเละตี(ใช่เหรอ) เเต่ก็คงทำไม่ได้จริงๆ
ได้เเต่มาระบายในนี้ล่ะค่ะ ขอบคุณ
พ่อทำร้ายตีลูกได้เพราะว่าคำว่าพ่อเป็นพ่อจริงหรือ?
คำว่า "เพราะพ่อเป็นพ่อนะ" ทำให้ทำร้ายหรือตีลูกได้จริงๆอย่างนั้นหรือ?
เกริ่นเรื่องก็คือดิฉันมีสถานะในครอบครัวคือ"ลูก"ค่ะ เราเป็นลูกสาวค่ะ ซึ่งตอนนี้ก็อายุ15อายุไม่น้อยกำลังเข้าสู่วัยรุ่น เรียนอยู่มัธยมศึกษาม.ปลายเเล้ว
เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องจริงทั้งหมด จะพูดไปมันก็เหมือนประจารณ์ครอบครัวตัวเเปลกๆเเต่อยากออกมาระบายให้ใครซักคนฟังทางใดทางนึงก็ได้ เพราะไม่ไหวเเล้วจริงๆ สติเเตกเข้าขั้นอยากทำลายเข้าของเเล้ว เพื่อนสนิทหรือญาติผู้ใหญ่ที่ไว้ใจเราก็ไม่มีจะปรึกษาเกี่ยวกับครอบครัวได้ จริงๆบอกเลยว่าเราเป็นคนรักครอบครัวชอบมากๆเวลาครอบครัวมีความสุขหัวเราะกัน คุยกันเฮฮาตบมุขสนุกสนาน ครอบครัวเราเป็นครอบครัวพ่อเเม่ลูก3คนค่ะ ฐานะครอบครัวปานกลางเเต่ค่อนข้างจะมีหนี้สินหน่อยๆเเต่นั่นก็ไม่ได้เป็นเหตุปัจจัยในการเป็นปัญหาครอบครัวเเต่อย่างใด สิ่งที่เป็นปัญหาของครอบครัวเรามากที่สุดคือการเป็นคนใจร้อน จุดเดือดขึ้นง่ายค่ะ เรื่องเล็กๆก็กลายเป็นบ่อเกิดให้ทะเลาะกันได้ คุณเเม่เป็นคนใจเย็นมีเหตุผล น้อยมากที่จะเดือดขึ้นมาเเล้วทำร้ายเรา(เเต่มีครั้งนึงก็ถึงขั้นปาหนังสือใส่จนหัวเราเเตก เเต่ก็เป็นเเค่ถลอกๆหนังศรีษะ) ปัญหาที่ต้องการระบายให้ใครซักคนฟังมากๆเพราะไม่ไหวเเล้วคือเรื่องคุณพ่อเราค่ะ (เเต่ตอนนี้ขอโทษจริงๆนะคะ จะว่าเราเป็นลูกที่เเย่ก็ได้ เเต่ตอนนี้พิมพ์ไปร้องไปจะเป็นบ้าตาย เราไม่อยากนับเค้าเป็นพ่อเเล้วคิดไปถึขนาดรู้สึกเเย่ที่เกิดมาด้วย สภาพจิตใจไม่ไหวเเล้วจริงๆ อยากฆ่าตัวตายด้วย)
เหตุการณ์วันนี้ตะประมาณ2ทุ่มกว่าๆ วันนี้คุณเเม่ซื้อข้าวหมูกรอบมาให้กินกันตตั้งเเต่เช้าเเล้วเผื่อไว้ห่อนึงเผื่อเราจะกลับมากินตอนเย็น เเต่เพราะเรากินอะไรมาก่อนเเล้วจากโรงเรียนเยอะมากๆเลยก็เลยไม่หิว คุณเเม่เค้าก็วางห่อข้าวมัดหนังกะติ๊กหลวมๆไว้ให้ที่โต๊ะไม้ไผ่หลังบ้าน พอประมาณ2ทุ่มเราหิวเราก็เดินลงจากห้องนอนไปค่ะ เราเป็นคนกินดึก ชอบหิวตอนดึกๆก็เลยว่าจะลงไปดูห่อข้าวพอดี ทีนี้พอเราลงไปเเง้มห่อข้าวหมูกรอบก็มีลูกเเมลงสาบออกมาค่ะ เราเห็นเเล้วก็ เออ ไม่กินละ ไม่ดีๆ เเมลงสาบมันเชื้อโรคกี่ชนิดกันล่ะ? เราไปบอกพ่อดีกว่า คือคุณพ่อเค้าก็เป็นคนกินดึกเหมือนกันเเล้วประมาณว่าเขากินเยอะค่ะ กลัวจะไปกินไอห่อที่เเมลงสาบไต่เข้าเราก็เลยเข้าไปบอกเขาดีๆ บอกประมาณว่า เอ้ยพ่อ ห่อนั้นมีเเมลงสาบไต่เเล้วนะอะไรปาระมาณนี้ หวังดีกับเขากลัวเขาจะไปกินเข้า เเล้วพ่อก็อยู่ดีๆหงุดหงิดอะไรขึ้นมาไม่รู้ค่ะ เถียงกับเราเฉย เราก็บอกกลับไปว่า เราเห็นจริงๆนะ เพราะเราเเง้มเเล้วมันไต่ออกมาจริงๆ คุณพ่อก็หงุดหงิดขึ้นมาเเล้วด่าหยาบๆใส่เรา ทำหงุดหงิดใส่เราเฉยเลยค่ะก่อนจะเดินไปดูห่อข้าว
ทีนี้เราทนไม่ไหวเพราะพ่อชอบด่าเราทุกทีทั้งทีเราก็พยายามจะพูดดีๆก่อนเเล้ว เเล้วเราก็ยิ่งทุกข์หงุดหงิดกับหลายเรื่องอยู่เเล้วด้วย ปัญหาทั้งงานการบ้าน ทั้งเพื่อน เราก็เลยอุทานบ่นกับตัวเองด้วยคำหยาบๆไปค่ะ (เป็นเ-ี้ยอะไรวะ ก็มันมีเเมลงไต่จริงๆนี่ อะไรประมาณนั้น) เเล้วทีนี้เราเผลอเสียงดังไปจริงๆด้วยความหงุดหงิด พอเราเดินขึ้นห้องเเล้วคุณเเม่ถามว่ามีอะไรกันซักพักคุณพ่อก็เดินตึกๆขึ้นห้องมาเเล้วเปิดประตูโครมก่อนจะเข้ามาเตะกระทืบเราด้วยเท้าเลยค่ะ ประมาณหลายสิบรอบ มีต่อยด้วย ที่เเขนบ้าง ที่ตัวบ้าง เเล้วก็บอกให้เราขอโทษ บังคับให้เรายกมือไว้เขาซะ
เเล้วคุณพ่อเขาเเรงน้อยที่ไหนล่ะคะ เราก็เจ็บ เราเจ็บมากๆ เเล้วเราก็เริ่มร้องไห้เสียงดัง ทีนี้เขาก็ยิ่งจะกระทืบเราหนักขึ้นไปอีกค่ะ (นึกสภาพเรานั่งอยู่บนเตียงผ้าปูเเล้วพ่อลงเท้าใส่เราเเบบพวกนักเลงรุมกระทืบคนนะคะ อย่างงั้นเลย) พอเรายิ่งร้องไห้พ่อก็บอกให้หยุดร้อง บอกให้เงียบ เเต่เราก็ยิ่งร้องเข้าไปใหญ่ ทีนี้พอเรายอมเงียบพ่อก็เดินออกไปค่ะ เเล้วเราทนไม่ไหวจริงๆ เราเจ็บ เราโกรธ เราโมโห ทำไมเราหวังดีพอต้องกระทืบเราด้วย เลยระบายด้วยการโยนกระจกทิ้ง ขว้างของให้มันตกลงพื้น พอพ่อได้ยินเขาเข้ามาใหม่เเล้วก็กระทืบเราซ้ำอีกรอบค่ะ เอาหมอนทุบเรา บอกว่าจะเงียบมั้ยๆ เเล้วก็เป็นอย่างงี้ซ้ำอยู่ประมาณสองสามรอบค่ะ ที่พิมพ์อยู่ตอนนี้ก็เจ็บเเขนซ้ายมากๆ เพราะคุณกระทืบเราเเบบไม่ออมเเรงเลย เเค่เราอุทานคำหยาบออกมาด้วยความโมโหเขาก็กระทืบเราซะเหมือนเราไม่ใช่ลูก เเม่ก็เอาเเต่พูดว่า ถ้าพ่อเขาฆ่าเธอ เธอตายพ่อติดคุกเเม่ไม่ยุ่งเเล้วนะ
บอกตรงๆกับความรู้สึกตอนนี้คือ เราเกลียดบ้านตัวเองมาก
คนที่เราชอบในบ้านตอนนี้มีเเค่หมาที่นอนเตียงเดียวกับเกือบทุกวันเท่านั้น
จริงๆการทำร้ายร่างกายเราเเบบรุนเเรงครั้งนี้ของพ่อไม่ได้มีเป็นครั้งเเรก ตอนเด็กๆเราโดนยิ่งกว่านี้อีกค่ะ
ถ้าจะนับให้ฟังคือ มีโดนกาวดักหนูเเบบเเผ่นที่เเกะออกมาเเล้วมาตีตัวเราจนตัวเหนียวกาวดักหนูไปหมด มีครั้งที่ทุ่มตะกร้าสานไม่ไผ่หนักๆที่ไว้ใส่เสื้อผ้าใส่มาทุ่มมาตีใส่ตัวเรา เเล้วก็ยังมีครั้งที่โดนตบโดนตีอีกมากมาย
เหตุผลส่วนใหญ่ที่เราโดนเเเบบนี้ก็คือ เราพูดไม่เพราะค่ะ เราด่าพ่อเราก็รู้สึกผิดเเต่เราเป็นคนมีความอดทนต่ำจริงๆ เเต่ส่วนใหญ่ที่เราจะด่าพ่อเเบบหยาบๆก็เพราะคุณพ่อหยาบใส่เราก่อนค่ะ ทั้งๆที่เรามีเหตุผลรองรับเเท้ๆ ประโยคของเราคือ "ก็พ่อมาด่าหนูก่อน"
เหตุผลที่คุณพ่อทำร้ายเราเเบบนี้ คุณพ่อก็ตอบว่า "ก็พ่อเป็นพ่อเเกนะ"
พ่อเเบบนี้หนูไม่อยากได้เลยค่ะ
จากความรักตอนนี้เรากลายเป็นเกลียดพ่อกับเเม่มากๆไปเเล้ว กลายเป็นลูกเเย่มากๆไปเเล้วทั้งๆที่ไม่อยากเป็น
หนูรู้หนูผิดที่พูดไม่ดี เเต่มันมากเกินไป โดนมาเป็น10กว่าปี พ่อเเม่คนอื่นรอบตัวไม่เคยมีใครตีลูกจนต้องเเปะพลาสเตอร์เต็มมือไปโรงเรียนตอนประถมเลย
ทำไมหนูต้องโดนตีโดนทำร้ายเพราะพ่อเป็นพ่อด้วยล่ะคะ
เพื่อนๆว่ายังไงบ้างล่ะ เหตุผลที่เพราะว่าพ่อเป็นพ่อเลยทำร้ายกระทืบตบตีลูกจนเเทบจะเหมือนฆ่ากันอยู่เเล้วได้จริงๆอย่างนั้นหรือ?
เราโดนพ่อด่าด้วยคำหยาบตอนทำอะไรพลาดเราก็ยังอดกลั้นเลย เวลาเขาโมโหเเล้วมาว้ากๆใส่เราเรายังไม่อะไรเลย เเต่พอเราถึงขีดจำกัดบ้างเขากลับให้เราหุบปากเงียบ ห้ามร้องไห้ ห้ามระบายเเหกปากเพราะเพียงเขาเป็นพ่อเหรอคะ
เราทนไม่ไหวเเล้วค่ะ เราเจ็บเเขนเจ็บตัวมากๆ คิดถึงขั้นอยากหนีออกจากบ้าน ไม่ก็ไปขอเเจ้งปวีณาว่าพ่อทำร้ายร่างกายเราเเต่คิดดูมันก็คงตลกสำหรับคนอื่นเพราะเราไปพูดไม่ดีกับพ่อก่อนเลยโดนกระทืบเเละตี(ใช่เหรอ) เเต่ก็คงทำไม่ได้จริงๆ
ได้เเต่มาระบายในนี้ล่ะค่ะ ขอบคุณ