สวัสดีค่ะอันนี้เป็นกระทู้แรกที่มาปรึกษาเรื่องความรักคือเรามีแฟนอายุ 26 ย่าง 27 ปี เราดูใจกันผ่านสื่อออนไลน์จนเจอตัวจริงและคบกันอย่างเป็นทางการและเราก็ย้ายมาอยู่บ้านแฟน เพราะแม่แฟนชวนบอกว่าเราจะได้ไม่ต้องเสียค่าห้องเดือนละหลายพัน แล้วก็ค่ารถ ไปมาหาสู่กันอาทิตย์ละสองวันซึ่งมันไกลมากเราเลยโอเคร ยอมย้าย
แต่ก่อนเราจะย้ายมาเรามีหน้าที่การงานที่ดีเงินเดือนก็โอเครคือสำหรับเราตัวคนเดียวไม่ลำบากแถมเรายังมีเงินเก็บแต่แล้วพอเราต้องย้ายมาอยู่บ้านแฟนเราต้องเปลี่ยนงานทำให้เงินเก็บลดลงไปบ้างบางส่วน บ้านแฟนเราทำธุรกิจส่วนตัวคุณพ่อเขาค้าเหล็ก/สแตนเลส และรับทำพวกอัลลอย ส่วนคุณแม่แฟนทำถุงพะโล้ส่ง ตั้งแต่เรามาอยู่เราเพิ่งรู้ว่าคุณพ่อกับคุณแม่แฟนเลิกกันแล้วคุณแม่จึงต้องรับภาระทั้งหมดของครอบครัว แฟนเรามีพี่สาว 1 คน สมาชิกในบ้านตอนนี้มีทั้งหมด 4 คน คือแฟน เรา แม่แฟน พี่สาวแฟน เรามาอยู่บ้านแฟนและคบกันมาได้สามปีแล้วค่ะ ก่อนเราย้ายมาแฟนเราบอกว่าช่วยงานแม่กับพ่อที่บ้านไม่ได้ออกไปทำงานข้างนอก ช่วงแรกๆที่เรามาเขาก็ช่วยจริงค่ะ แต่ผ่านไปสองสามเดือนไม่เอาอะไรกับชีวิตแล้วค่ะ งานการไม่ทำเล่นแต่โทรศัพท์ทั้งวัน กินแล้วก็นอน ไม่มีเงินเดือนมีแต่เงินรายวันที่แม่ให้วันละ 100 บาทก็เลยคิดว่าเราต้องคุยกันสักหน่อยแล้วค่ะ พอเราไปคุยเราจริงจัง แต่เขาทำเป็นเล่นหมดทุกอย่าง
เราก็ไม่กล้าพูดอะไรมากเพราะเกรงใจแม่เขา
เราพยายามทำทุกอย่างให้เราและเขาดีขึ้นในทุกด้าน
เราลากเขาไปเรียน กศน.ให้จบ ม.6 เผื่อที่เขาจะได้เข้าทำงานดีๆ แต่ผลคืองานทุกอย่าง การบ้านเราต้องทำให้เขา เราทำงานกลับบ้านมาเราต้องมาเก็บกวาดของ ต้องมานั่งซักผ้า รีดผ้า ทั้งๆที่แฟนเรานอนอยู่บ้าน เล่นคอม กินข้าว เริ่มรู้สึกท้อเลยพูดตรงๆกับเขาว่าเหนื่อย ไปหางานทำบ้างได้ไหม คนหนึ่งหา สองคนใช้มันท้อ
เขาบอกเราว่ารับไม่ได้ก็ออกจากบ้าน