ที่จริง มันมีหลายปัจจัยนะ นอกเหนือจากปัจจัยทางเทคนิค ทางแทคติก
แล้วยังมีเรื่องของโชค โมเมนตั้ม เจ้าบ้านเล่นที่บ้านตัวเอง ความคุ้นเคย
ถ้าตัดพวกนั้นออกแล้ว ผมให้ความเห็นสั้นๆ จากเกมที่เห็นเมื่อวาน

ความเข้าใจในเกม ของนักเตะญี่ปุ่น เหนือกว่าครับ
นักเตะทั้งทีม เข้าใจการเล่นเป็นทีม

คนได้บอล รู้ว่าต้องจ่ายยังไง ก่อนจ่าย จะปั้นบอลอย่างไร
จะจัดระเบียบร่างกาย ต้องวิ่ง ไปทางไหน

คนไม่มีบอล จะวิ่งอย่างไร เร็วแค่ไหน
ทุกอย่าง มันอัตโนมัติ ... เป็นธรรมชาติ อยู่ในสายเลือด ไม่ต้องคิด มันไปของมันเอง

เพราะคำๆ เดียวครับ .... เซนส์บอล (sense)
ไอ้ความเข้าใจเนี่ย มันฝึกซ้อมไม่ได้ภายใน วันเดียว เดือนเดียว หรือแม้กระทั่งปีเดียว

ต้องใช้เวลาครับ

และผมเห็น เซนส์บอลในนักเตะไทย พัฒนาอย่างมีศักยภาพ
ตอนนี้ เซนส์บอล หรือ ชั้นบอลไทย เหนือกว่า อาเซียนทุกทีม

เผลอๆ ใกล้เคียงหรือดีกว่า พวกทีมอาหรับ เกรด B บางทีม
ระยะทางและกาลเวลา จะพิสูจน์เองครับ

ว่าทีมไทย เล่นด้วยเซนส์บอล ณ.ระดับไหนแล้ว
ในวันที่ทีมไทยเล่น

แต่ขอบอกได้คำเดียวครับ

ว่าดีขึ้นมากจริงๆ

ปล...ถ้าอยากได้ตัวอย่างชัดๆ ของเซนส์บอลไทย
ให้ย้อนไปดู ลูกยิง 2 - 0 ที่ เจจ่ายให้ เกริกฤทธิ์ ยิงมาเลย์ ที่ราชมังฯ

นั่นแหละครับ ที่ผมเห็นนักเตะญีปุ่น ทำกันบ่อยๆ จนกลายเป็นธรรมชาติไปแล้ว