สวัสดีเพื่อนๆ Pantip ทุกคนนะคะ  เรามีเรื่องอยากขอความคิดเห็น  คือเรื่องมีอยู่ว่า เราเลิกกับแฟนคนเเรกของเรา ซึ่งเราคบกันมา 5 ปี ตั้งเเต่ ม.3 ถึง ปี 2 สาเหตุที่เลิกกัน ก็เพราะความห่างไกล คือว่าเราเรียนคนละที่กัน ตอนนั่นเขาได้ซิ่ว ไปเรียนปี 1  ส่วนเราอยู่ปี 2  เวลาคุยกันน้อยลง โดยเขาอ้างว่า ทำกิจกรรมเยอะเหนื่อยต้องการพัก เเล้วเขาก็ได้เจอกับผู้หญิงคนใหม่เเต่เขาไม่ได้บอกเลิกเรา เราเป็นคนบอกเลิกเขาเอง เพราะเราคิดว่า ถ้าเขามีคนใหม่ เขาคงไม่รักเราเเล้วล่ะ  เเต่คนเสียใจกับเป็นเราเอง ที่มานั่งร้องไห้เสียใจ เมาเหล้าทุกวัน เเต่หลังจากเลิกกันได้ 1 เดือน ก็มีเพื่อนในห้องมาจีบเรา ตอนนั่นเราเหงา เราอยากมีคนเคียงข้างเลยตกลงคบกับเขา (ใจจริงก็อยากประชดเเฟนเก่ามากกว่าว่าเราไม่เศร้านะ) การคบกันไม่ได้เกิดจากความรักเเต่เป็นความต้องการของเรามากกว่าที่ต้องการคนคอยอยู่ข้างๆ หลังจากเราตกลงคบกับเเฟนใหม่ เเต่หัวใจเราก็ยังคิดถึงเเฟนเก่าอยู่เสมอ เราก็จะโทรไปหาเขา จนเขาบอกไม่ต้องโทรมาได้ไหม แฟนของเขาไม่สบายใจ เขาไม่มีอะไรจะคุยกับเราอีกแล้ว   จากนั้นเราก็พยายามอยู่กับเเฟนของเรา เเละพยายามไม่ติดต่อเขา จนเวลาผ่านไป 2 ปี เราก็เริ่มลืมได้ เเต่จิตใต้สำนึกลึกๆ ยังคิดถึงเขาตลอดเวลา อย่างรู้ความเคลื่อนไหว เขาทุกอย่าง เเต่เราก็พยายามห้ามตัวเองไม่ให้ติดต่อไม่ให้รู้ บอกกับตัวเองว่าจงรักคนที่เขารักเราดีกว่า ตอนนี้ก็คบกับเเฟนใหม่ได้ 2 ปี จะ 3 ปีเเล้วคะ เรารู้ว่าเเฟน ของเรารักเรามาก เเต่บ้างครั้งเราก็ยังคงคิดถึงเเฟนเก่า นึกถึงเรื่องเก่าๆทั้งๆที่พยายามที่จะลืม เราผิดไหม เป็นเพราะเรายังรักเขาอยู่ใช่หรือเปล่า เราควรทำอย่างไร เพื่อไม่ให้คนที่อยู่ข้างเราในวันนี้ต้องเสียใจเพราะความรู้สึกคิดถึงคนที่ไม่ได้รักเรา เพียงครั้งคราวบ้างค่ะ
แต่ก็ยังคิดถึงเเฟนเก่าอยู่มากๆเลย ทั้งๆที่เลิกกันก็นานละ เราก็มีคนใหม่ นานละเหมือนกัน เพราะอะไร