สวัสดีคะ ดิฉันเป็นนักศึกษาจบใหม่ เรื่องที่ดิฉันกำลังจะเล่าต่อไปนี้ คือ เรื่องที่ฉันกับเพื่อนๆเจอ ระหว่างที่ออกไปทำวิจัยต่างจังหวัดเป็นเวลา3อาทิตย์
เรื่องมีอยู่ว่า...
ดิฉันและเพื่อนๆทีมวิจัยของโครงการโครงการหนึ่ง ได้มีโอกาศเดินทางไปในจังหวัดแถบภาคกลางตอนบน
และจังหวัดแรกที่ได้ไปคือ เพชรบรูณ ได้ไปพักโรงเเรม กนึ่งในตัวอำเภอเมือง คืนแรก ทุกอย่างปกติดีทุกคนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอคืนวันที่2 เดินทางไปจังหวัดลพบุรี ที่นี่เราได้ไปพักที่รีสอร์ทแห่งหนึ่ง บรรยากาศมืดและเงียบมาก พอประมาณ00.30 ก็ได้ยินเสียงเพื่อนคนหนึ่งเรียก เเละเคาะประตู ถามว่าใครก็ไม่ตอบพอเดินออกไปก็ไม่เจอใคร เลยโทรไปหาเพื่อนที่สนิทกัน ว่าได้เดินมาเคาะประตูหรือป่าว เพื่อนก็ตอบว่าไม่นะ เค้านอนจั้งแต่4ทุ่มแล้ว พึ่งตื่นมารับสายแกเนี่ย ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะอาจจะเป็นเพื่อนคนอื่นที่เดินผ่านไปผ่านมา พรุ่งรุ่งเช้า ก็ได้ไปถามเพื่อนๆในทีม สรุปคืนเมื่อคืน ไม่มีใครเดินไปเคาะประตูเลย วินาทีนั้น ไม่อยากคิดอะไร เริ่มกลัว และรีบบอกเพื่อนๆว่า รีบไปกันเถอะ หลังจากนั้นก็ไปทำงานปกติ (หาข้อมูลวิจัย) พอค่ำๆเราก็ถึงที่พัก ของอีกจังหวัดหนึ่ง (คือเราเดินทางไปเรื่อยๆ จังหวัดละคืน)
คืนนั้น เราพักที่สระบุรี เป็นรีสอทกลางป่า แต่ก็ไม่ถึงกะกันดารมาก ข้างๆมีสระขนาดใหญ่ รอบๆมีรางรถไฟเก่าๆ ที่แรกก็ตื่นเต้น เพราะมีที่นอนมีห้องพักบนรถไฟเก่าๆ คราสสิคดี (แต่เราไม่ได้นอนบนรถไฟนะ นอนอยู่บ้านเป็นหลังๆ)
ตอนกลางวันก็ดูตื่นเต้นดีอยู่หรอก แต่พอตกกลางคืนนี่สิ มองไปรอบๆไม่เห็นอะไร เห็นแต่ช่องรถไฟ มีแสงไฟบ้าง มืดบ้าง ที่แรกก็คิดว่าใครทำไมกล้าขึ้นไปพัก แต่พอตกดึก ไฟที่เคยเปิดกลับดับ เหมือนไม่มีคนอยู่ รึอาจจะนอนก็ได้นะ (คิดในแง่ดี) เวลาผ่านไปประมาณเกือบๆเที่ยงคืน ขณะที่กำลังจะอาบน้ำ อยู่ดีๆขนก็ลุก เริ่มรู้สึกกลัว เหมือนมีคนมองตลอด ในห้องน้ำเป็นสีเทาดำ ลายหินอ่อน ไฟสลัวๆ น่ากลัวนิดๆ ปกติจะไม่ค่อยกลัวอะไร แต่ทำไมวันคืนนั้น มีความรู้สึกแปลกๆ เลยร้องยอกเพื่อนว่า ..แก ซื้อที่ เอาเหรียญซื้อที่ให้หน่อยสิ ขอพักอาศัยสักคืน ไม่ได้มารบกวนอะไร ขอแค่ที่นอนพัก พรุ่งนี้ต้องเดินทาง บอกให้เพื่อนพูดตามที่เราบอก พอหลังจกนั้นก็ทั้งกลัวทั้งอาบ บอกแค่ให้เพื่อนเปิดเสียงทีวีดังๆ พอยังไม่ทันออกจากห้องน้ำด้วยซ้ำ ก็มี......เพื่อนคนหนึ่งเดินมาหา และบอกว่า เฮ่ย นอนไม่หลับวะ มีคนเดินไปเดินมาทั้งคืน เคาะหน้าต่างบ้าง ส่องเข้ามาบ้าง และร้ายกว่านั้นเหมือนมีคนนั่งอยู่ปลายเตียง (เพื่อนคนนี้มีsenคะ เห็นในสิ่งที่คนปกติไม่เห๋น) เราเลยถามว่า แกอยู่ห้องไหน เพื่อนตอบว่า ห้อง13 เยสสสสส ปกติเป็นคนเชื่อเรื่องตัวเลขอยู่แล้วคะ มาเจอเเบบนี้ เริ่มเงิบสิคะ เราเลยชวนเพื่อนมา มานอนกับพวกเราก็ได้นะ แต่เพื่อนตอบว่า เดี๋ยวลองดูอีก อาจจะหลับ และมันก็กลับไปนอนต่อ พอเวลาประมาณตีสองเศษๆ เหมือนได้ยินเสียงอะไรแปลกๆ เหมือนเสียงแมวร้อง แต่ก็ด้วยความกลัว ก็เลยนอนต่อเพื่อให้หลับ พอตื่นเช้ามา คือทุกคนมารวมตัวกันหน้าบ้าน แล้วพุดกันว่า เมื่อคืนเห็นคนเดินไปมาทั้งคืน บ้างก็คุยกัน บ้างก็กรี๊ดๆ บางคนก็เจาะเคาะทั้งคืน งัดกระจก ขูดกระจกบ้าง บางคนก็ร้องเหมือนคนโดนฆ่า ดิฉันนิขนรุกเลย ได้แต่พุดว่า ไปกันเถอะ เราคงไม่มาที่นี่อีกหรอก พอไปถึงที่ทำงาน มีคนชาวบ้านเเถวนั้นที่มารอสัมภาษ เราจึงได้ถามว่า ขอโทษนะคะ ที่รีสอท...ทำไมแปลกๆ คะ ชาวบ้านมองหน้าและพุดว่า..ที่นั้นเฮี้ยน ไม่มีใครกล้าเข้าไปพักตั้งนานแล้ว รถไฟอะ เป็นรถไฟเก่า ตอนสมัยสงคราม ส่วนสระที่ไม่มีน้ำข้างๆ เมื่อก่อนเคยเป็นที่ฝังศพทหาร เลยไม่มีคนกล้าเข้าไปใกล้ พวกหนูเป็นคนต่างถิ่นละสิ ถึงไม่รู้ วินาทีนั้นแทบช๊อค ดีนะรอดมาได้
พอทำงานเสร็จเราก็เดินทางออกจากที่นั้นทันที
พอไปต่อเรื่องๆ จนถึงที่พักในจังหวัดใหม่ กำลังขนของเข้าที่พัก เพื่อนคนหนึ่งวิ่งมาอย่างตาตั้ง (เพื่อนคนนี้เป็นมีสัมผัสที่6 คนละคนกับเพื่อนผญ ที่มีเซ้นนะ) มันเดินมาแล้วพูดขึ้นว่า เปลี่ยนห้องให้ได้มั้ย คือกู นอนร่วมกับ...(พวกมัน)ไม่ได้จริงๆ (เพื่อนคนนี้เป็นเชื้อพราหม สายขาว) เดินเข้าไป อยู่ในนั้นตั้ง2คน นอนไม่ได้หรอก เราเลยเปลี่ยนห้องให้ แล้วห้องนั้นก็ไม่มีใครกล้าพัก คืนนั้น เหมือนจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะ แต่.....
โรงแรม..(ผี)
เรื่องมีอยู่ว่า...
ดิฉันและเพื่อนๆทีมวิจัยของโครงการโครงการหนึ่ง ได้มีโอกาศเดินทางไปในจังหวัดแถบภาคกลางตอนบน
และจังหวัดแรกที่ได้ไปคือ เพชรบรูณ ได้ไปพักโรงเเรม กนึ่งในตัวอำเภอเมือง คืนแรก ทุกอย่างปกติดีทุกคนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอคืนวันที่2 เดินทางไปจังหวัดลพบุรี ที่นี่เราได้ไปพักที่รีสอร์ทแห่งหนึ่ง บรรยากาศมืดและเงียบมาก พอประมาณ00.30 ก็ได้ยินเสียงเพื่อนคนหนึ่งเรียก เเละเคาะประตู ถามว่าใครก็ไม่ตอบพอเดินออกไปก็ไม่เจอใคร เลยโทรไปหาเพื่อนที่สนิทกัน ว่าได้เดินมาเคาะประตูหรือป่าว เพื่อนก็ตอบว่าไม่นะ เค้านอนจั้งแต่4ทุ่มแล้ว พึ่งตื่นมารับสายแกเนี่ย ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะอาจจะเป็นเพื่อนคนอื่นที่เดินผ่านไปผ่านมา พรุ่งรุ่งเช้า ก็ได้ไปถามเพื่อนๆในทีม สรุปคืนเมื่อคืน ไม่มีใครเดินไปเคาะประตูเลย วินาทีนั้น ไม่อยากคิดอะไร เริ่มกลัว และรีบบอกเพื่อนๆว่า รีบไปกันเถอะ หลังจากนั้นก็ไปทำงานปกติ (หาข้อมูลวิจัย) พอค่ำๆเราก็ถึงที่พัก ของอีกจังหวัดหนึ่ง (คือเราเดินทางไปเรื่อยๆ จังหวัดละคืน)
คืนนั้น เราพักที่สระบุรี เป็นรีสอทกลางป่า แต่ก็ไม่ถึงกะกันดารมาก ข้างๆมีสระขนาดใหญ่ รอบๆมีรางรถไฟเก่าๆ ที่แรกก็ตื่นเต้น เพราะมีที่นอนมีห้องพักบนรถไฟเก่าๆ คราสสิคดี (แต่เราไม่ได้นอนบนรถไฟนะ นอนอยู่บ้านเป็นหลังๆ)
ตอนกลางวันก็ดูตื่นเต้นดีอยู่หรอก แต่พอตกกลางคืนนี่สิ มองไปรอบๆไม่เห็นอะไร เห็นแต่ช่องรถไฟ มีแสงไฟบ้าง มืดบ้าง ที่แรกก็คิดว่าใครทำไมกล้าขึ้นไปพัก แต่พอตกดึก ไฟที่เคยเปิดกลับดับ เหมือนไม่มีคนอยู่ รึอาจจะนอนก็ได้นะ (คิดในแง่ดี) เวลาผ่านไปประมาณเกือบๆเที่ยงคืน ขณะที่กำลังจะอาบน้ำ อยู่ดีๆขนก็ลุก เริ่มรู้สึกกลัว เหมือนมีคนมองตลอด ในห้องน้ำเป็นสีเทาดำ ลายหินอ่อน ไฟสลัวๆ น่ากลัวนิดๆ ปกติจะไม่ค่อยกลัวอะไร แต่ทำไมวันคืนนั้น มีความรู้สึกแปลกๆ เลยร้องยอกเพื่อนว่า ..แก ซื้อที่ เอาเหรียญซื้อที่ให้หน่อยสิ ขอพักอาศัยสักคืน ไม่ได้มารบกวนอะไร ขอแค่ที่นอนพัก พรุ่งนี้ต้องเดินทาง บอกให้เพื่อนพูดตามที่เราบอก พอหลังจกนั้นก็ทั้งกลัวทั้งอาบ บอกแค่ให้เพื่อนเปิดเสียงทีวีดังๆ พอยังไม่ทันออกจากห้องน้ำด้วยซ้ำ ก็มี......เพื่อนคนหนึ่งเดินมาหา และบอกว่า เฮ่ย นอนไม่หลับวะ มีคนเดินไปเดินมาทั้งคืน เคาะหน้าต่างบ้าง ส่องเข้ามาบ้าง และร้ายกว่านั้นเหมือนมีคนนั่งอยู่ปลายเตียง (เพื่อนคนนี้มีsenคะ เห็นในสิ่งที่คนปกติไม่เห๋น) เราเลยถามว่า แกอยู่ห้องไหน เพื่อนตอบว่า ห้อง13 เยสสสสส ปกติเป็นคนเชื่อเรื่องตัวเลขอยู่แล้วคะ มาเจอเเบบนี้ เริ่มเงิบสิคะ เราเลยชวนเพื่อนมา มานอนกับพวกเราก็ได้นะ แต่เพื่อนตอบว่า เดี๋ยวลองดูอีก อาจจะหลับ และมันก็กลับไปนอนต่อ พอเวลาประมาณตีสองเศษๆ เหมือนได้ยินเสียงอะไรแปลกๆ เหมือนเสียงแมวร้อง แต่ก็ด้วยความกลัว ก็เลยนอนต่อเพื่อให้หลับ พอตื่นเช้ามา คือทุกคนมารวมตัวกันหน้าบ้าน แล้วพุดกันว่า เมื่อคืนเห็นคนเดินไปมาทั้งคืน บ้างก็คุยกัน บ้างก็กรี๊ดๆ บางคนก็เจาะเคาะทั้งคืน งัดกระจก ขูดกระจกบ้าง บางคนก็ร้องเหมือนคนโดนฆ่า ดิฉันนิขนรุกเลย ได้แต่พุดว่า ไปกันเถอะ เราคงไม่มาที่นี่อีกหรอก พอไปถึงที่ทำงาน มีคนชาวบ้านเเถวนั้นที่มารอสัมภาษ เราจึงได้ถามว่า ขอโทษนะคะ ที่รีสอท...ทำไมแปลกๆ คะ ชาวบ้านมองหน้าและพุดว่า..ที่นั้นเฮี้ยน ไม่มีใครกล้าเข้าไปพักตั้งนานแล้ว รถไฟอะ เป็นรถไฟเก่า ตอนสมัยสงคราม ส่วนสระที่ไม่มีน้ำข้างๆ เมื่อก่อนเคยเป็นที่ฝังศพทหาร เลยไม่มีคนกล้าเข้าไปใกล้ พวกหนูเป็นคนต่างถิ่นละสิ ถึงไม่รู้ วินาทีนั้นแทบช๊อค ดีนะรอดมาได้
พอทำงานเสร็จเราก็เดินทางออกจากที่นั้นทันที
พอไปต่อเรื่องๆ จนถึงที่พักในจังหวัดใหม่ กำลังขนของเข้าที่พัก เพื่อนคนหนึ่งวิ่งมาอย่างตาตั้ง (เพื่อนคนนี้เป็นมีสัมผัสที่6 คนละคนกับเพื่อนผญ ที่มีเซ้นนะ) มันเดินมาแล้วพูดขึ้นว่า เปลี่ยนห้องให้ได้มั้ย คือกู นอนร่วมกับ...(พวกมัน)ไม่ได้จริงๆ (เพื่อนคนนี้เป็นเชื้อพราหม สายขาว) เดินเข้าไป อยู่ในนั้นตั้ง2คน นอนไม่ได้หรอก เราเลยเปลี่ยนห้องให้ แล้วห้องนั้นก็ไม่มีใครกล้าพัก คืนนั้น เหมือนจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะ แต่.....