....ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนน่ะค่ะ เราอยุ25ปี ตอนนี้ทำงานเป็นผู้จัดการร้านเครื่องสำอางค์แห่งหนึ่งในห้าง ด้วยชีวิตสาวห้างไม่มีอะไรมากนอกจากทำงานตามเวลาห้างเปิด-ปิด แต่ด้วยชีวิตการทำงานของเราก่อนหน้านี้ค่อนข้าง สมบุกสมบัน เราไม่ได้เรียนจบ ปริญญาตรีแต่ด้วยประสบการณ์การทำงานค่อยข้างเยอะ เราเคยทำงานกลางคืน ไม่ว่าจะเป็นพริตตี้ โคโยตี้ เด็กนั่งดริ้ง เซลขายบัตรเครดิต ประกัน สาวเชียร์เบียร์ ฯล จัดว่าเยอะในช่วง 7ปี เราเป็นเด็กดื้อเรียนไม่จบแต่ก็เอาตัวรอดมาได้ จนมีการงานที่คิดว่าน่าจะดี มีรถที่ซื้อเอง และสมบัติติดตัวนิดหน่อย และแล้วช่วงเวลา ดราม่าของชีวิตก็มาถึง ย่างเข้าอายุ25 เราได้รับข่าวจากพี่สาวว่า พ่อกับแม่จะเลิกกัน อันที่จริงเรารู้ว่าพ่อเครียดหนักเนื่องจากธุรกิจที่พ่อทำเกิดสภาวะขาดทุนและโดนโกงทำให้ท่านล้มทั้งยืนมาได้2-3ปีแล้ว ทำให้มีปากเสียงกับแม่บ่อย และเริ่มมีข่าวเรื่องผู้หญิงจนทำให้แม่เครียดตอนนั้นเม่พยายามหาเงินโดยยึดอาชีพแม่ค้าขายขนม ส่วนตัวเรากลับมาอยู่บ้านกับแม่หลังจากออกไปอยู่ข้างนอก รายได้ที่ได้ก็มาช่วยแบ่งเบาภาระที่บ้านและผ่อนรถ หลังจากรู้ว่าพ่อกับแม่เลิกลากันพ่อทิ้งภาระหนี้สินไว้ ทำให้แม่ต้องทำงานอย่างหนัก จนในที่สุดแม่เราล้มป่วยลงด้วยโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลือง และลุกลามไปทั่ว หมอตรวจพบก้อนเนื้อในสมอง ตอนที่ได้รู้ข่าว เรารู้สึกเหมือนฟ้าผ่าลงมากลางใจ ทำอะไรไม่ถูกพี่สาวกับเราพาแม่เข้ารักษาที่ ร.พ รามา โดยใช้สิทธิผู้ป่วย 30บาทรักษาทุกโรคเพื่อนทุ่นค้าใช้จ่าย แต่ด้วยการดูแลคนป่วยย่อมมีค่าใช้จ่ายอื่นๆตามมาพี่สาวเราทำงานรัฐวิสาหกิจ เงินเดือนไม่เยอะเมื่อเงินกองกลางในบ้านนำออกมาใช้จ่ายเป็นค่าดูแลรักษาแม่ ใกล้หมด ความหวังที่เราจะหยุดชีวิตผู้หญิงกลางคืนนั้น ก็ต้องกลับมาคิดใหม่ งานกลางคืนอาจจะเสี่ยง อาจดูไม่ดีในสายตาและความรู้สึกของใคร แต่มันคงเป็นทางเดียวที่เราจะทำได้
ตอนนี้เรายังทำงานประจำที่เดิมอยู่ และหลังเลิกงานก็รับงานกลางคืนทำ วันหยุดก็รับงานพริตตี้อีเว้นบ้างถ้ามีคนจ้าง มันเหนื่อยแทบใจขาดเพราะอดนอน แต่คิดเสมอว่าเราคงจะทำให้ดีที่สุด ถ้ามันจะเป็นโชคร้ายในวัยเบญจเพศ หรือโชคชะตาเล่นตลก เราคงไม่เสียใจหรือคิดอะไรสั้นๆเพื่อตัดปัญหา
เราว่าเราโชคดีที่ตอนนี้ได้ตอบแทนบุญคุณบุพการี ได้ทำงานที่ตัวเองรัก และมีคนให้โอกาสได้งานมีรูปร่างหน้าตาที่พอเอาไปทำมาหากินรายได้เสริมได้ ในความโชคร้าย มันก็ต้องมีเรื่องดีดีบ้าง .....เราคิดแบบนั้น คุณว่าไงค่ะ.....ขอบคุณที่รับฟังค่ะ^^