เป็นทริปที่ผ่านมา2ปีแล้ว แต่ทุกอย่างยังคงอยู่ในความทรงจำ ทริปนั้นบินกะหางแดง นำเที่ยวโดย MR. Putu จาก Eddy Tour  กาลนั้นบินเดี่ยวไป 11วัน หายอยากเลยเจ้าค่ะเป้นครั้งแรกในชีวิตที่เดินทางไปต่างประเทศคนเดียว กลัวรัยล่ะ....

กาแฟกับเอแคลร์รองท้องก่อนขึ้นเครื่อง
จำไม่ได้แล้วว่าไปถึงบาหลีกี่โมง putu มารอรับอยู่ด้านหน้าตามเวลา
เขาล่ะ MR.Putu ไกด์หนุ่มของป้า
แล้วเราก็ดิ่งไปอูบุดเลย เพราะป้าจองที่พักไว้ที่นั่น 6วัน
ที่พักของป้า สวยงาม สะอาด เจ้าบ้านและน้องๆนิสัยดี แม้ว่าจะพูดอีงกฤษไม่ได้มากนัก
สวยงามสไตล์บาหลีแท้ๆ
ห้องนอนสะอาด มีไวไฟให้ด้วยนะ
ถนนหน้าที่พัก สะอาด ไม่มีขยะให้เห็น
ที่แรกที่ไปเยือน น่าจะเป็นอุทยาน(จำชื่อไม่ได้อ่ะ)
ลิงเยอะมาก
บารอง แด้นส์  การแสดงที่เป้นเอกลักษณ์ของชาวบาหลี
ที่เที่ยวส่วนมากจะเป้นวัด,โบราณสถาน การที่จะเข้าไปข้างในผู้หญิงต้องสวมผ้าถุงหรือกระโปรงยาวเท่านั้น
ถ่ายภาพกับสาวบาหลีแท้
ทางเดินขาออกบังคับให้ต้องเดินผ่านร้านขายของซึ่งมีเยอะมาก แต่ละร้านก็เรียกลูกค้ากันให้แซ่ด ของที่นี่ต่อราคากัน2ใน3เลย
คินตามณี ภูเขาไปที่ดับแล้วอยู่บนเขาอากาศเย็นมาก บรรยากาศเหมือนอยู่สวิสเซอร์แลนด์
อาหารกลางวันแบบบุปเฟ่
แวะไร่กาแฟ มีกาแฟขี้ชมดที่เลื่องชื่อ
ชิมกันขนาดนี้เลย สารพัดกาแฟ เค้าให้ชิมฟรี แต่กาแฟขี้ชมดนี้เสียตังง่ะ
นาขั้นบันได เหมือนทางเหนือบ้านเรา
เจอสาวไทย เลยถ่ายภาพเป้นที่ระลึกกัน
พระราชวังของสุลต่าน
ศรัทธา
หาดโลวิน่า เราจะมาดูปลาโลมา
ที่พักที่โลวิน่า
ชายหาดจิมบาราน กับSeafood Dinner
มีนักดนตรีมาขับกล่อมเพลงกันถึงโต้ะ
ห้องพักที่คูต้า
ชายหาดที่คูต้า ผู้คนนิยมมาเล่นวินเซิร์ฟ แต่ป้าว่าหาดบ้านเราสวยกว่านะ
Kuta Walking Street
               8 วันในบาหลี กับทริปวัฒนธรรม และธรรมชาติอันสวยงามก็จบลง ถึงเวลาอำลาบาหลี และPutuไกด์ที่น่ารักของป้าแล้ว เพื่อเดินทางต่อไปยัง yogyakata ผู้คนที่นี่นั่งเครื่องบินกันเป้นว่าเล่น เพราะการเดินทางแต่ละที่ไปยังอีกที่นึงค่อนข้างไกล
ถึงระ สนามบินที่ Yogya
ที่แรกที่ไปเยือนใน Yogya คือภูเขาไฟ เมราปี ภูเขาไปที่ยังคงปะทุ ครั้งสุดท้ายระเบิดไปเมื่อปี 2553 เป็นการระเบิดครั้งใหญ่ เถ้าถูเขาพุ่งขึ้นบนท้องฟ้าสูงถึง4กิโลเมตรคร่าชีวิตผู้คนไปมากมาย สภาพอากาศเมือง Yogya เข้าสู่ภาวะทมึน ผู้ขับขี่พาหนะต้องเปิดไฟหน้าส่องสว่างทาง แม้เป็นช่วงกลางวัน
เมราปีระเบิด (ภาพจากเว็บไซด์)
ร่องรอยของการทำลายล้าง ความสวยงามที่ซ่อนความน่ากลัวและทำลาย
ข้าวของเครื่องที่ใช้ที่ยังคงหลงเหลือซากให้เราได้เห็น นี่เป้นเพียงฝุ่นเถ้าของภูเขาไฟเท่านั้น ถ้าเป็นลาวาคงไม่เหลือร่องรอยอบบนี้ให้เราเห็น
หินรูปหน้าเอเลี่ยน
ต่อกันที่ราชวังของสุลต่าน อีกที่นึง
ความน่าละอายที่ทิ้งไว้ให้เห็น
ต่อกันที่โรงงานทำผ้าบาติก
แบบนี้ใช้ปั้ม ง่ายหน่อย
แบบนี้ใช้มือทำทีละจุด  ต้องใช้ความมานะ อดทนจิงๆ กว่าจะได้แต่ละผืน ผิดไม่ได้เลย
รอต่อภาค2  ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาติชมค่ะ
https://ppantip.com/topic/33771552