"บัลลังก์เมฆ"  เรื่องราววิบากกรรมในชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งที่เธอเป็นผู้สร้างมันขึ้นมาจนกลายเป็นโศกนาฏกรรมกลับมาทิ่มแทง
หัวใจของเธอ   “ปานรุ้ง” คือตัวแทนของผู้หญิงคนนั้น.....

.........ละครเขียนบทได้สนุกน่าติดตาม เดินเรื่องกระชับ กระจายความสำคัญของทุกตัวละคร โดยมีปานรุ้งเป็นตัวนำเรื่อง
นักแสดงโชว์ฝีมือกันเต็มที่ แม้อ้อม พิฯ ในบทปานรุ้งอาจจะแอบขัดสายตาเราไปบ้างก็ไม่เป็นไร เพราะองค์ประกอบในภาพรวมต่างๆ
ของละครถือว่าลงตัวมาก และตัวละครตัวหนึ่งที่ทำให้เราประทับใจมากที่สุดตอนนี้เลยคือบท  “คุณคมขวัญ” หรือ “นายแม่” แม่ของปานรุ้ง
แสดงโดยพี่ตู่ นันทิดา

........เมื่อดูนายแม่ในบัลลังก์เมฆแล้ว เรารู้สึกอินกับตัวละครตัวนี้อย่างมากมาย พี่ตู่ถ่ายทอดความเป็นนายแม่ได้หลากหลายมิติ  
เป็นคุณคมขวัญที่ต้องดูแลกิจการแทนบิดาและสามีตั้งแต่ยังสาว เป็นเจ้านายที่ต้องดูแลลูกน้องในบริษัทและบริวารภายในบ้าน  
เป็นแม่ที่ต้องทำหน้าที่เป็นทั้งพ่อและแม่ของลูกในเวลาเดียวกัน  เป็นนายแม่ที่ต้องแบกรับปัญหาและความกดดันรอบด้านอยู่ตลอดเวลา
คุณคมขวัญพยายามจะทำหน้าที่ "แม่"ที่ดีของปานรุ้งลูกสาวเพียงเดียวไปพร้อมๆกับต้องประคับประคองธุรกิจของตระกูลให้อยู่รอดปลอดภัย
........ภาพลักษณ์ภายนอกของนายแม่จึงดูเป็นผู้หญิงแกร่ง เคร่งขรึมและเด็ดเดี่ยว แต่ภายในจิตใจก็ไม่ต่างจากผู้หญิงทั่วไปที่อ่อนไหว
และอบอุ่น ซึ่งปานรุ้งไม่เคยสัมผัสมันได้เลย นายแม่ทำทุกอย่างเพื่อปกป้องปานรุ้ง ในขณะที่ปานรุ้งกลับทำทุกอย่างเพื่อทำร้ายจิตใจนายแม่...

.....และเมื่อมาถึงวาระสุดท้าย  ภาพหญิงชราที่นอนป่วยหนัก มีเพียงสายตาที่เลื่อนลอยและเจ็บปวดแต่กำลังพยายามยื้อลมหายใจสุดท้าย
ของตนไว้เพื่อรอฟังคำๆหนึ่งของลูกสาวที่อยากได้ยินมาตลอดชีวิต นั่นคือ..คำบอกรักและคำขอโทษจากปานรุ้ง... ก่อนที่นายแม่จะค่อยๆ
สิ้นลมหายใจ.... ฉากนี้สะเทือนใจสุดๆ

.....พี่ตู่เล่นบทนี้ได้อย่างมีพลัง น้ำเสียงที่ทุ้มใหญ่และสีหน้าแววตาที่สื่อออกมา เราสัมผัสถึงจิตวิญญาณความเป็นแม่ของคุณคมขวัญได้อย่างลึกซึ้ง...
นี่แหละคือนักแสดงคุณภาพตัวจริงเสียงจริง บัลลังก์เมฆที่ยิ่งใหญ่ของปานรุ้งกลับเทียบมิได้เลยกับบัลลังก์แม่ของคุณคมขวัญ...