ความตายไม่อาจพราก...สัญญาต้องเป็นสัญญา
สวัสดีค่ะทุกคน ช่วงนี้เห็นกระทู้ที่บอกเล่าเรื่องราวเหนือธรรมชาติ ออกมาให้ได้เสพกันมากมายเลยค่ะ เราเองก็เป็นคนนึงที่ชอบมาก เพราะเคยเจอมาเลยทำให้เชื่อว่าเรื่องเเบบนี้มีอยู่จริงๆ เคยเล่าเรื่องผออีผีเมื่อน๊านนานมาเเล้วค่ะ เป็นอุทาหรณ์การนำของเเปลกๆเข้าบ้าน เพื่อให้เพื่อนๆคนอื่นระวังไว้ด้วยนะคะ เกี่ยวกับพี่มืดเเละน้องนฤเดช ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาเเสดงความเห็นนะคะ ตามลิ้งค์นี้เล้ย
วันนี้เราก็มีอีกเรื่องที่จะมาเล่าสู่กันฟังนะคะ ต้องบอกก่อนว่าที่มาเล่านี้ อยากให้เป็นอุทาหรณ์ เเละบทเรียนนะคะ ไม่มีเจตนาจะขุดคุ้ยเรื่องเก่าๆกลับขึ้นมา ยังไงขออนุญาตเจ้าของเรื่องราวทั้งคนที่ยังมีชีวิตอยู่ เเละคนที่จากไปเเล้วด้วยนะคะ (ไปขออนุญาตเรียบร้อย อิอิ) เรื่องนี้เราฟังมาอีกทีเเละcopyทุกอย่างมาอย่างดีเเล้วค่ะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นนานเเล้ว คุณเเม่เเละคุณยายเล่าให้ฟังหลายรอบมากๆ มีไม่ต่ำกว่า3รอบ เพราะเป็นเรื่องที่เเม่เเละยายพูดเป็นเสียงเดียวกันเลยว่า จำจนวันนี้
คุณยายเรา (ตอนนี้เเข็งเเรงปึ๊งปั๋งสุดๆ) มีลูกทั้งหมด 4คนค่ะ เป็นชายสามคน เเละเป็นหญิง1คน คือคุณเเม่เราเอง มีพี่ชายสามคนเลยทีเดียวเชียว (เเต่คุณลุงเสียชีวิตหมดเเล้วค่ะ) ส่วนคุณตา ท่านเสียตั้งเเต่เเม่เด็กๆเเล้ว
เรื่องนี้เป็นเรื่องของ ลุงคนที่2 ลุง ค. นามสมมุติ ตอนนั้นลุงยังวัยรุ่นค่ะ น่าจะ20ต้นๆ คุณลุงมีเเฟน รักกันมาก เป็นคนเหนือ มาอยู่ที่ปากน้ำเเล้วเจอลุงค่ะ (เรื่องนี้เกิดขึ้นที่ปากน้ำค่ะ) ก็คบกัน ดูเเลกันอย่างดีมาตลอด จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี ปรากฎเเฟนของคุณลุง ตั้งท้องขึ้นโดยยังไม่ได้เเต่งงานกัน ก็เลยตกลงกันว่าจะพายายเรา ไปสู่ขอทางเหนือเลย (จำจังหวัดไม่ได้นะคะ)
ทางฝ่ายหญิงก็เลยเดินทางกลับไปอยู่บ้านทางเหนือก่อน โดยลุงค. สัญญาว่าจะตามไปเมื่อทุกอย่างพร้อม
สมัยก่อนการเดินทางก็ไม่ได้สะดวกมากนัก การสื่อสารยิ่งเเล้วใหญ่ ประกอบกับที่บ้านยายสมัยก่อนก็เป็นครอบครัวฐานะธรรมดา ไม่ได้ดีเท่าไหร่ ลุงต้องทำงานตลอดไม่ค่อยได้กลับบ้านด้วย การเตรียมความพร้อมเลยค่อนข้างยากสักนิด เวลาล่วงเลยไปเป็นเดือน โดยทางเเฟนลุงก็หายไปไม่ได้ติดต่อกลับมา
ถึงเวลาที่ลุงพร้อม จึงเดินทางไป (ยายไม่ได้ไปด้วย ต้องทำงาน) พอไปถึงบ้านของเเฟน ลุงค. ก็ต้องพบความจริงที่ทำเอาเเทบล้มทั้งยืน คนรักเเละลูกในท้องได้จากไปเเล้ว อย่างไม่มีวันกลับ.. ความผิดหวังประเดประดังเข้ามาในจิตใจ ยากที่จะยอมรับได้ ทำไม่ถึงไม่รอกัน? ทำไมด่วนจากไป? มาพบได้เเค่รูปหน้าศพเท่านั้น ยิ่งเหตุผลในการจากไปของคนรักยิ่งทำให้ลุงค.รับไม่ไหว เธอฆ่าตัวตาย...โดยการเเขวนคอ ...
ทางญาติฝ่ายหญิง บอกลุงค.ว่า เเฟนของลุงค.ติดต่อกลับไปไม่ได้เลย เขียนจม.ก็ไม่มีฟีดเเบ็คกลับมา เเถมรอเเล้วรออีก จนน้อยใจ เก็บตัว เเละจากไป กว่าคนในบ้านจะรู้ก็สายไปเสียเเล้ว (เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับทางครอบครัวฝ่ายหญิงด้วยหรือเปล่า) ลุงเองก็มาไม่ทันเเม้งานศพ ได้เเต่นั่งร้องไห้กับภาพในกรอบ
ลุงค.รีบกลับมาโดยเเทบจะทันที กลับถึงบ้านก็เก็บตัว ไม่พูดไม่จา ยายไปถามถึงได้รู้ข่าวร้าย คนในบ้านได้เเต่ปลอบใจ ลุงค.เริ่มตรอมใจ เราเองเข้าใจนะ ลุงคงรู้สึกผิดมากจริงๆ คนรักทั้งคนเนอะ ผ่านไปเเค่สองสามวัน เเม่กับยายก็เป็นอันต้องหลอน เพราะกลางดึก หมาเริ่มหอน เเละวิ่งกรูกันมาเห่าๆหอนๆหน้าบ้าน ขอนอกเวลานิดนะคะ อธิบายก่อน บ้านยายจะเป็นบ้านไม้ยกใต้ถุน1ชั้น ข้างใต้ถุนเป็นที่นั่งเล่น เล้าไก่ ส่วนชั้นบนเป็นห้องโถงใหญ่โล่ง เเละห้องนอนเเต่ล่ะคนค่ะ เเม่นอนกับยายในมุ้งทุกคืนอยู่เเล้ว เราเคยไปบ้านยายหลายๆๆครั้ง บอกเลยว่า ตอนกลางคืนในซอย โคตรของโคตรน่ากลัว เปลี่ยวดีค่ะ กลับมาที่น้องหมาค่ะ ในซอยบ้านมีหมาค่อนข้างเยอะ เเล้วลองคิดดู มืดก็มืด ดึกเเล้ว หมาวิ่งมาหอนเกียวกราวหน้าบ้าน ทั้งเห่าทั้งขู่ ไหนจะเพิ่งเจอเรื่องร้ายๆมา คนในบ้านไม่เป็นอันนอน กลัวสุดๆ เช้ามายายบอกว่า หมาคงติดสัดมั้ง คืนที่สองเหมือนกัน คืนที่สามเหมือนเดิม ยกโขยงมาที่หน้าบ้าน คืนต่อมา ยายทนไม่ไหวลุกไปดูภาพที่เห็นทำเอาขนลุกเบาๆ
ยายเห็นลุงค.กำลังเดินไปหน้าบ้าน ไปที่รั้วบ้าน เเละหยุดยืนมองออกไปนิ่งๆ เงียบๆ นานเเสนนานในเวลาเเห่งความกดดัน ลุงเริ่มพูดคนเดียว ออกท่าออกทางเเปลกๆ ลุงค.คุยกับใคร? มีเเต่น้องหมา.. โดยที่ยังไม่ทันได้ตะโกนถามลุง ลุงค.ก็เปิดปะตูรั้วเเละกวักมือ จากนั้นปิดปะตูรั้ว ล้อค เดินกลับเข้ามาที่ลานบ้านตามปกติ โดยเหตุการณ์ทุกอย่าง อยู่ในสายตาของยาย ที่เฝ้ามองออกไปจากหน้าต่างห้องนอน
เอิ่มยาวอยู่นะเนี่ย เเต่เราขอรวดเดียวเลยล่ะกันเนาะ เพราะให้มาพิมเองบ่อยๆเราก็หลอนเองบ่อยๆ
ตัดกลับมาที่ยาย ยืนงงอยู่ที่หน้าต่าง เเละ..เสียงฝีเท้าที่คุ้นเคยก็ย่ำขึ้นบันได้มา น่าจะเป็นของลุง ด้วยความที่บ้านเป็นไม้ เสียงเดินจึงยิ่งชัดเจนขึ้น เสียงเดินย่ำผ่านหน้าห้องไปเเละเสียงปะตูห้องนอนก็ปิดลง ยายจึงกลับมานอนที่เดิม พอทิ้งตัวลงก็ผลันได้ยินเสียง เสียงฝีเท้าของใครคนนึง ที่ไม่คุ้นหู เดินผ่านห้องไปเเละหยุดอยู่ที่ห้องลุง เเล้วก็เงียบหายไปเลย...ทิ้งไว้เเต่ความสงสัย ว่าใครมาอยู่ในบ้านอีกคนในเมื่อ คืนนั้นอยู่กันเเค่สามคนเท่านั้น
เช้าวันต่อมา ยายเราก็รู้สึกกลัวขึ้นมาว่าลุงจะคิดสั้น เลยร่วมมือกับเเม่ เอามีดทั้งหมดไปซ่อน เเล้วก็ออกไปทำงาน ใช้ชีวิตประจำวัน ตามปกติ กลับมาบ้านตอนเย็นลุงก็ไม่ออกมา ออกมาเข้าห้องน้ำเงียบๆเเล้วก็กลับเข้าไป ในห้องนอน เเค่นั้น เเม่บอกว่าลุงโทรมมาก หน้าดำคล้ำ ปกติจะขาวจัวะนะ คืนนั้นกลางดึกเหมือนเคย เเต่หมาเงียบค่ะ เเม่เรานอนหลับอยู่ ก็ได้ยินเสียงเคาะ เสียงเคาะดัง ก๊อกๆๆๆๆๆ เเม่ก็ตื่นมาเเล้วกำลังจะถามยายว่าใครมา ยังไม่ทันได้พูดอะไร เเค่ลืมตาก็เห็นเงาดำๆพุ่งมาทับอก เเล้วก็ขยับไม่ได้ หายใจก็ไม่ออก มืดก็มืด เเม่เรานอนหงายท้องอยู่ ซึ่งเวลานั้น1นาทีเหมือน1ชม. ก็ว่าได้ เหลือกตาไปมามองไปที่ยาย จู่ๆยายลุกขึ้นเเล้วรีบเปิดไฟมองหน้าเเม่ สบตากัน ตอนนั้นเเม่ยังไม่หลุดเลยค่ะ ยังได้เเต่เหลือกตาไปมา ส่งสัญญาญขอความช่วยเหลือ  เเละยายก็ถามว่า เป็นอะไร!? หลุดทันที!! ขยับได้ ยายก็ร้อง เห้ยยยย ยย !! ลั่น วิ่งออกไปนอกห้องทันทีเหมือนกัน
พูดเเล้วยังขนลุกอยู่เลย บรื้อ ออ ยายวิ่งไปยังห้องนอนลุง โดยมีเเม่เราตะเกียกตะกรายตามไปติดๆ คืนนั้นอยู่กันเเค่สามคนเช่นเคย ยายถีบปะตูห้องนอนอย่างเเรง ปะตูเปิด ผัวะ ภาพที่เห็นทำเอายายเเละเเม่เเทบช็อค เพราะลุงค.ห้อยโตงเตงอยู่กะขื่อบ้าน ตาเหลือก ดิ้นกระตุกอย่างรุนเเรง ยายรีบวิ่งไปผยุงขาลุงค. เเละสั่งเเม่ให้ไปเอามีดมาตัดเดี๋ยวนี้!! มีดเจ้ากรรมอยู่ไหนไม่รู้ซ่อนเองลืมเองจ้า เเม่เราหากระจุยเลยได้มาอันนึง จึงรีบปีนเเละตัดออกทันที ลุงค. ลงมาก็นอนหมดเเรง ยายก็หมดเเรง เเม่ก็หมดเเรงกันคนล่ะมุม เฝ้ากันจนเช้าจึงเริ่มพูดคุยกัน
ลุงค. บอกว่าเค้ามาตามให้ไปอยู่ด้วยหลายคืนเเล้ว ทนไม่ไหว เลยคิดสั้นผูกคอตามไป ดีนะยายมาช่วยทัน เลยพากันไปทำบุญ เเล้วลุงก็บวชเลยค่ะ อะไรๆจะได้ดีขึ้น จากวันนั้นจวบจนวันนี้ ไม่มีใครถามลุงค. เลยว่าที่ลุงเห็นคืออะไร? เค้ามายังไง? ลุงค. คิดไปเองหรือไม่? คืนนั้นที่ลุงค. คุย คือเค้าใช่มั้ย? เเต่เราพอจะเดาได้ว่าคงเป็นอะไรที่หลอนมาก เพราะลุงค. บอกว่า"เค้า มา ทุก คืน" ด้วยสภาพอย่างไรจินตนาการเอาเองนะคะ.... เพราะสิ่งที่ครอบครัวได้เจอมามันยากจะพิสูจน์จริงๆค่ะ
เรื่องนี้คงไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นหรอก จริงมั้ยคะ ยายเองก็ทำหน้าที่ปกป้องลูกจนสุดความสามารถ ตัดกลับมาที่คืนนั้น ทำไมยายรู้?? ทำไมยายจึงรีบพุ่งพรวดออกไป?? ความจริงที่จะบอกเล่าต่อไปนี้ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อค่ะ ยายเล่าว่า ระหว่างที่นอนอยู่ ได้ยินเสียงคนๆนึง เป็นคนเเก่ (น่าจะเจ้าที่เจ้าทาง) มาเรียกชื่อ เรียกๆๆ ตอนเเรกนึกว่าฝัน พอตื่นก็ยังได้ยิน จนเสียงนั้นพูดว่า "ค. เเย่เเล้วๆ" จึงรีบเปิดไฟมองเห็นเเม่เราตาเหลือก ก็รู้เลยว่าใช่ ต้องใช่เเน่ๆ เรื่องร้ายกำลังเกิดขึ้นในบ้าน ก็เลยพุ่งออกไปค่ะ เเล้วเงานั้นของใคร?? เงาดำที่พุ่งมาทับเเม่เรา อันนี้มิทราบจีจี เเต่จะให้เดาคงเป็นเธอคนนั้นที่มาพยายามขัดขวางไม่ให้ใครเข้าไปช่วยเหลือลุงค. ได้ทัน ด้วยความที่เเม่เป็นเด็กอยู่ จิตอ่อนไหวง่าย เเล้วที่สำคัญนางมีเซ้นเกี่ยวกับผีๆที่เเรงกล้าด้วยค่ะ ส่วนยายเราเป็นคนจิตเเข็ง มาก ขอย้ำว่ามาก ผีเผอถ้าไม่มาเเหวะลิ้นปลิ้นตา ไม่มีกลัว (มั้ง) ยายเกิดเสาร์5เดือน5ดวงเเข็งเข้าไปอีกค่ะ
สรุปเเล้วเรื่องก็ผ่านเลยไป กลายเป็นอดีตค่ะ ลุงได้เสียชีวิตลงนานเเล้วด้วยเรื่องสุขภาพ ว่าไปลุงทั้งสามก็เสียชีวิตตามกันไปนะคะ ตั้งเเต่ยังหนุ่มด้วย มีหลานชายไว้ให้ยายเรา น้องก็เสียไปเรียบร้อยเเล้วค่ะ ได้หลายปีเเล้ว เรื่องมีเท่านี้เเหละค้ะ อาจจะไม่ได้หลอนมาก เเต่เป็นเรื่องที่สะเทือนใจเรามากจริงๆ ขอขอบคุณที่ติดตามอ่านจนจบนะคะ ยังไงก็ขออภัยหากผิดพลาดประการใด เเละขอขอบคุณดวงวิญญาญทุกดวงที่อยู่ในอุทาหรณ์ครั้งนี้ด้วยนะคะ ^^
ปล เราไม่ค่อยได้เข้ามาเล่นล้อคอินนะคะ มีเเต่ไปเสพของคนอื่นๆส่วนข้อความที่ส่งมาจะรีบทยอยตอบกลับนะคะขออภัยจริงๆ เเละขอบคุณที่ตามอ่านะคะ