-------อยากเล่าให้ฟังค่ะ  เอาจริงๆคนที่เราแอบชอบ ไม่ซิ ต้องชอบ (เพราะเค้ารู้ตัว)  แต่เราไม่เคยรู้จักกัน (เราเคยไปสารภาพบอกเค้าทางเฟซ) 555 บ้าไปแล้ว  

- เวลาเห็นหน้ากัน เราต้องทำเป็นหันไปทางอื่น ทั้งที่ในใจคือแบบ  สภาพร่างกายม่ะมีแรงแล้ว
- แค่เห็นเค้าออนเฟซ เราก็มีความสุข นั่งยิ้มและเขิน มองสถานะออนของเค้า อยู่หน้าจอ
- เวลาที่เค้านั่งข้างหลังเรา (บังเอิญเรียนตัวฟรีวิชาเดียวกัน) เราแทบจะร้องไห้ และหน้าซีด เพราะกลัวว่าเค้าจะจำเราได้ --- นั่งเกร็งทั้งคาบ
- เวลาได้ยินเสียงเค้า  ในใจเราก็แบบ....... แล้วทำเป็นบ่นกับเพื่อน ว่าพูดอะไรมากมายทั้งคาบ พูดมาก
- บางครั้งก้คิดเองในใจนะ ว่า หล่อก้ไม่หล่อ ไม่สูง พูดมาก (แล้วทำไมเราถึงชอบหว่าาาา) 555
- อันนี้สำคัญ เค้าคือแรงบันดาลใจค่ะ คณะเค้าเรียนหนัก คำนวณเยอะ  เราเรียนออกเเนวเขียนวิเคราะห์  เทอมนี้เราต้องลงเรียนวิชา สถิติ เราไม่เก่งคำนวณ ตอนนั่งอ่านหนังสือ ต้องนึกหน้าเค้าไว้  นึกหน้าเค้าไว้   รู้สึกตัวเองแอบจิต

--แต่อย่างไรก็แล้วแต่ เค้าไม่ได้ชอบเราเลย เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะต้องเป็นแบบนี้อีกนานเท่าไร และก็ไม่รู้ว่าเราจะทำตัววิ่งหนีเค้าแบบนี้ได้ตลอดไหมได้แต่แอบมองค่ะ  แต่เค้าไม่สนใจ 555 อยากให้เค้าสนใจเราบ้างนะ แต่ทำไงได้ เราบังคับเค้าไม่ได้นิเนอะ แอบๆมองไปเรื่อยๆล่ะกัน  

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เรานั่งยิ้มคนเดียวเพราะนายนะ นายคนชื่อเดียวกัน