อยากระบายครับ
เวลาผมเจอคนประเภทชอบถามเรื่องส่วนตัว ทุกเรื่อง! พวกเค้าดูไม่รู้สึกตัวเลยนะครับว่าคนถูกถามกำลังอึดอัด
มีแฟนมั้ย เคยมีรึป่าว กลับบ้านทำไรบ้าง เงินเดือนเท่าไหร่ วันหยุดไปไหน ซื้อไอ้นี่มาเท่าไหร่ ....บลา บลา บลา
ส่วนใหญ่จะเป็นผู้หญิงนะครับที่ถาม จริงๆเรียกว่าซักเลยดีกว่า บางคำถามไม่อยากตอบผมก็ยิ้มแหะๆไป บางทีก็เลี่ยงๆไม่พูดถึง
แต่ในใจนี่อยากพูดใส่หน้าเค้าจังเลยครับว่า "ต้องรู้ด้วยหรอ" แต่ด้วยความไม่อยากให้เสียความรู้สึกกันก็ได้แค่คิดแหละครับ
ใครที่ยังไม่รู้ตัวว่าเป็นคนช่างซักก็เฉลียวใจซักนิดนะครับ เวลาคนถูกถามพูดอ้อมๆหรือมีสีหน้าเฉยชาคือเค้ากำลังอึดอัดอยู่
บางทีการอยู่ในสังคมเค้าก็ไม่พูดตรงๆให้เสียน้ำใจกัน แต่ช่วยสำรวจตัวเองหน่อยนะครับว่านิสัยอะไรที่เราควรปรับปรุง
คนอื่นจะได้สบายใจเวลาเสวนากับเราครับ
"ต้องรู้ด้วยเหรอ?" เป็นประโยคที่อยากถามแต่ผมไม่กล้าพูด
เวลาผมเจอคนประเภทชอบถามเรื่องส่วนตัว ทุกเรื่อง! พวกเค้าดูไม่รู้สึกตัวเลยนะครับว่าคนถูกถามกำลังอึดอัด
มีแฟนมั้ย เคยมีรึป่าว กลับบ้านทำไรบ้าง เงินเดือนเท่าไหร่ วันหยุดไปไหน ซื้อไอ้นี่มาเท่าไหร่ ....บลา บลา บลา
ส่วนใหญ่จะเป็นผู้หญิงนะครับที่ถาม จริงๆเรียกว่าซักเลยดีกว่า บางคำถามไม่อยากตอบผมก็ยิ้มแหะๆไป บางทีก็เลี่ยงๆไม่พูดถึง
แต่ในใจนี่อยากพูดใส่หน้าเค้าจังเลยครับว่า "ต้องรู้ด้วยหรอ" แต่ด้วยความไม่อยากให้เสียความรู้สึกกันก็ได้แค่คิดแหละครับ
ใครที่ยังไม่รู้ตัวว่าเป็นคนช่างซักก็เฉลียวใจซักนิดนะครับ เวลาคนถูกถามพูดอ้อมๆหรือมีสีหน้าเฉยชาคือเค้ากำลังอึดอัดอยู่
บางทีการอยู่ในสังคมเค้าก็ไม่พูดตรงๆให้เสียน้ำใจกัน แต่ช่วยสำรวจตัวเองหน่อยนะครับว่านิสัยอะไรที่เราควรปรับปรุง
คนอื่นจะได้สบายใจเวลาเสวนากับเราครับ