คือเรามีสุนัขพันธุ์ผสมอยู่ตัวนึงค่ะ แม่เป็นโกลเด้นแท้ ส่วนพ่อคิดว่าน่าจะเป็นไทยผสมลาบราดอร์ ชื่อช็อคโก้
คือเจ้าโก้เนี่ย เป็นสุนัขที่อัธยาศัยดีมากค่ะ ดีเกินไป ฮ่าๆๆ คือแรกๆ ที่เราเอามาเลี้ยง เวลาไม่เจอกันไม่กี่ชั่วโมง
เค้าก็จะรีบมาเกาะ มาเลีย กระโดดใส่ประดุจดั่งว่าไม่พบกันมานานแรมปี ไอ้เราก็แบบดีใจสุดติ่งเลยค่ะ
คิดว่าเค้าคงรักเรามากกกกกกกกกกจริงๆ ฮ่าๆๆ พอเริ่มโตขึ้น อายุได้สามสี่เดือน เราก็พาไปฉีดวัคซีนค่ะ
สรุปกระโดดใส่หมอ ใส่ผู้ช่วย ใส่ทุกคนที่เดินผ่านไปมา เลียมือ นอนหงาย ประดุจดั่งได้พบกับเจ้าของที่พลัดพรากกันมานาน
คือเหมือนรู้จักทุกคนเลยค่ะ ทุกคนที่เจอก็จะพูดประมาณว่าเจ้าตัวนี้รับแขกเกินไปมั้ยเอ่ย ฮ่าๆๆ

ละมีอยู่ครั้งนึงค่ะ หลังจากฉีดเสร็จแล้ว ก็รอจ่ายเงิน เจ้าโก้นอนแผ่หน้าเคาร์เตอร์ค่ะ
พอจ่ายเงินเสร็จ เราก็กระตุกสายจูงนิดนึงว่าแบบ กลับบ้านนะ กลับบ้านกันลูก สรุปไม่กลับจ้า
นอนนิ่งราวกับบ้านตัวเอง เราก็เลยแกล้งเดินไป แล้วบอกเค้าว่า ไม่กลับหรอ งั้นไปแล้วนะ
ไปแล้วน้า ไปแล้วจริงๆ นะ จนเราแกล้งเดินออกไปเลย ไปหลบมุมแอบดูเค้าว่าจะทำยังไง
สรุปเค้าไม่ตามค่ะ เค้ามองเฉยๆ ละลงไปนอนต่อ แล้วเป็นงี้เกือบทุกครั้งเลยค่ะ ฮ่าาาาาาาาาา
เราเลยต้องเข้าไปลากออกมา ฉุกคิดนิดนึงว่า เอ๊ะ เค้ารู้มั้ยเนี่ยว่าเราคือเจ้าของเค้า หุหุ

เลยอยากถามความคิดเห็นเพื่อนๆ ที่เลี้ยงพันธุ์นี้ว่าเค้าจำเจ้าของได้มั้ยคะ แล้วลูกใครเป็นงี้บ้าง
เพื่อนๆ คนไหนที่เลี้ยงเจ้าสายพันธุ์รับแขกนี้ก็มาแชร์มาพูดคุยกันหน่อยนะค้าาาา