อยากจะถามความคิดเห็นกันน่ะค่ะ ว่าเราควรจะทำยังไง ตอนนี้อายุ17 อยู่ม.6 มีความฝัน อยากเข้าคณะกายภาพบำบัด มหาวิทยาลัยมหิดล
เริ่มเรื่องเลยนะคะ คือคุณแม่ของเราเขาอยากให้เราเข้าทันตะค่ะ เราเคยอยากเข้าแพทย์ ต่อพอมาเริ่มม.5 เราเริ่มเบนสายค่ะ เริ่มรู้ตัวว่าไม่ชอบแพทย์ แล้วมีโอกาสได้ไปค่ายของคณะกายภาพบำบัดน่ะค่ะ แล้วก็เลยเกิดอาการมั่นใจว่า นี่แหละค่ะตัวเรา หลังจากนั้นเราจึงอยากเข้าคณะกายภาพมาโดยตลอด หลังจากเมื่อวันประกาศผลแอดมิชชันไป แม่ของเราก็มาคุยค่ะ ว่าเนี่ยมีคนนึง พ่อแม่เป็นหมอแต่ลูกเข้านิเทศฯ แล้วก็ถามเราว่า เราอยากเข้าอะไร ชอบอะไร
แม่ : อยากเข้าคณะอะไรล่ะ เอาที่เธอชอบนะ
เรา : ที่ชอบเหรอ ได้จริงๆนะ กายภาพบำบัดค่ะ
แม่ : อืม แต่จะดีเหรอ หมอฟันไม่ดีกว่าเหรอ...
แล้วเราก็เลิกคุยกันค่ะ มาอีกวัน เราเข้ามาให้ห้อง
พ่อ : อยากเข้ากายภาพเหรอ มันจะมีงานทำเหรอ เอาที่ดูแลตัวเองได้ เลี้ยงตัวเองได้นะ ไม่ใช่จบออกมาตกงาน อับอาย ไม่มีจะกินนะ
แม่ : ถ้าจะเข้าสายนี้ก็หมอไปเลยสิ แต่หมอฟันโอเคสุดนะ
พ่อ : ถามจริงๆเถอะนะ ใช้อะไรคิดเหรอ ถึงจะเข้ากายภาพ ถ้าไม่เข้าหมอ ก็เบนไปสายอื่นเลย ไปวิศวะ หรือบัญชี หรืออะไรก็ได้
อยากจะขอความคิดเห็นน่ะค่ะ จะว่าจะอะไรก็ได้ค่ะ เราไม่ไหวแล้วจริงๆ จะว่าไม่มีความอดทนก็ได้ เราพยายามคุยมาเกือบปีแล้วค่ะ ไม่เป็นผลเลย เราควรจะทำยังไง พ่อแม่ยังเอาคนนู้นคนนี้มาเปรียบด้วย เค้าบอกว่าเรียนไปก็อดตาย จบมาตกงาน แทนที่จะเลี้ยงดูพ่อแม่ได้ กลายมาเป็นต้องมาเกาะพ่อแม่กิน เราเลยประชดไปประมาณว่า งั้นไม่ต้องเรียนเลยมั้ย จบม.6ก็ออกมาขายข้าว ขายก๋วยเตี๋ยวเลย เขาก็บอกว่า ตามใจ มาอีกวัน เขาก็บอกลอยๆประมานว่า เนี่ยเดี๋ยวจบม.6ก็ออกมาทำงานขายของ เราควรจะทำยังไงต่อไปดีคะ เครียดมากเลย เราเคยตั้งในไลน์ว่ามันคือความฝัน เขาก็ว่า ฝันบ้าฝันบออะไร อยู่กับความเป็นจริงบ้าง เขาถามที่เราชอบแต่เขาไม่ให้เราเรียน เรารู้สึกแย่นะ เราเคยบอกเขาไปว่า ถ้าให้เรียนที่ไม่ชอบ ไม่รัก เรีบนไม่ไหว สุดท้ายก็เรียนไม่ได้ ไม่มีความสุข โดนไทล์ไม่ก็ลาออกเอง มันกดดันนะ ขอความคิดเห็นด้วยนะคะ จะติจะว่าก็ตามสบายเลยค่ะ ตอนนี้เราไม่ไหวแล้วจริงๆ
ถ้าผิดอะไรตรงไหน ดูไม่ดีหรือไม่สมควร ต้องขอโทษและขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
อยากเข้าคณะกายภาพบำบัด แต่พ่อแม่ไม่โอเคเลย ทำยังไงดีคะ
เริ่มเรื่องเลยนะคะ คือคุณแม่ของเราเขาอยากให้เราเข้าทันตะค่ะ เราเคยอยากเข้าแพทย์ ต่อพอมาเริ่มม.5 เราเริ่มเบนสายค่ะ เริ่มรู้ตัวว่าไม่ชอบแพทย์ แล้วมีโอกาสได้ไปค่ายของคณะกายภาพบำบัดน่ะค่ะ แล้วก็เลยเกิดอาการมั่นใจว่า นี่แหละค่ะตัวเรา หลังจากนั้นเราจึงอยากเข้าคณะกายภาพมาโดยตลอด หลังจากเมื่อวันประกาศผลแอดมิชชันไป แม่ของเราก็มาคุยค่ะ ว่าเนี่ยมีคนนึง พ่อแม่เป็นหมอแต่ลูกเข้านิเทศฯ แล้วก็ถามเราว่า เราอยากเข้าอะไร ชอบอะไร
แม่ : อยากเข้าคณะอะไรล่ะ เอาที่เธอชอบนะ
เรา : ที่ชอบเหรอ ได้จริงๆนะ กายภาพบำบัดค่ะ
แม่ : อืม แต่จะดีเหรอ หมอฟันไม่ดีกว่าเหรอ...
แล้วเราก็เลิกคุยกันค่ะ มาอีกวัน เราเข้ามาให้ห้อง
พ่อ : อยากเข้ากายภาพเหรอ มันจะมีงานทำเหรอ เอาที่ดูแลตัวเองได้ เลี้ยงตัวเองได้นะ ไม่ใช่จบออกมาตกงาน อับอาย ไม่มีจะกินนะ
แม่ : ถ้าจะเข้าสายนี้ก็หมอไปเลยสิ แต่หมอฟันโอเคสุดนะ
พ่อ : ถามจริงๆเถอะนะ ใช้อะไรคิดเหรอ ถึงจะเข้ากายภาพ ถ้าไม่เข้าหมอ ก็เบนไปสายอื่นเลย ไปวิศวะ หรือบัญชี หรืออะไรก็ได้
อยากจะขอความคิดเห็นน่ะค่ะ จะว่าจะอะไรก็ได้ค่ะ เราไม่ไหวแล้วจริงๆ จะว่าไม่มีความอดทนก็ได้ เราพยายามคุยมาเกือบปีแล้วค่ะ ไม่เป็นผลเลย เราควรจะทำยังไง พ่อแม่ยังเอาคนนู้นคนนี้มาเปรียบด้วย เค้าบอกว่าเรียนไปก็อดตาย จบมาตกงาน แทนที่จะเลี้ยงดูพ่อแม่ได้ กลายมาเป็นต้องมาเกาะพ่อแม่กิน เราเลยประชดไปประมาณว่า งั้นไม่ต้องเรียนเลยมั้ย จบม.6ก็ออกมาขายข้าว ขายก๋วยเตี๋ยวเลย เขาก็บอกว่า ตามใจ มาอีกวัน เขาก็บอกลอยๆประมานว่า เนี่ยเดี๋ยวจบม.6ก็ออกมาทำงานขายของ เราควรจะทำยังไงต่อไปดีคะ เครียดมากเลย เราเคยตั้งในไลน์ว่ามันคือความฝัน เขาก็ว่า ฝันบ้าฝันบออะไร อยู่กับความเป็นจริงบ้าง เขาถามที่เราชอบแต่เขาไม่ให้เราเรียน เรารู้สึกแย่นะ เราเคยบอกเขาไปว่า ถ้าให้เรียนที่ไม่ชอบ ไม่รัก เรีบนไม่ไหว สุดท้ายก็เรียนไม่ได้ ไม่มีความสุข โดนไทล์ไม่ก็ลาออกเอง มันกดดันนะ ขอความคิดเห็นด้วยนะคะ จะติจะว่าก็ตามสบายเลยค่ะ ตอนนี้เราไม่ไหวแล้วจริงๆ
ถ้าผิดอะไรตรงไหน ดูไม่ดีหรือไม่สมควร ต้องขอโทษและขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ