ปลาไม่เห็นน้ำ
ภาวนาคือการพิจารณาให้เห็นที่มันถูกต้อง
เห็นเป็นที่ถูกต้องเป็นที่พอดีแล้วมาแต่งใจเจ้าของ
แต่พวกเราพากันไปดูแต่ที่อื่นไม่ได้ดูตัวเอง
ไม่ได้แต่งใจตัวเองสักที
ไม่ได้รักษาใจตนเองมันพาทุกข์พายาก
พาลำบากอยู่ก็ไม่เห็น
คนไม่ดูตนเองไม่รักษาตนเอง
มันพาทุกข์พายาก
พาลำบากอยู่ก็ไม่ยอมแก้ไข
การมาฟังธรรมก็คือมาหาความรู้แล้วไปศึกษา
ศึกษาทางกายด้วยทางใจด้วย ให้ไปศึกษา
คนเรามันไม่รู้จักตัวเองนะ อาตมาเคยบอกว่า
“ปลามันอยู่ในน้ำ แต่ไม่เห็นน้ำ”
พ่อแม่ปูย่าตายายมันก็เกิดอยู่ในน้ำแต่มันไม่เห็นน้ำ
น้ำแช่ตามันอยู่มันก็ไม่เห็น มันไม่ไกลหรอก
มันใกล้เกินไปเลยไม่เห็น
ความไม่เห็นนี้อยู่ใกล้ก็ไม่เห็น อยู่ไกลมันก็ไม่เห็น
เหมือนไส้เดือนกินดิน ขี้ขวยสูงตั้งศอก
แต่มันไม่เห็นดิน กินดินอยู่แต่ก็ไม่เห็น
เหมือน "คนไม่เห็นตัวเอง" ก็เป็นอย่างนั้น

...โอวาทธรรม หลวงพ่อชา สุภัทโท...