สวัสดีชาวพันทิพทุกคน นี่คือกระทู้แรกและอาจเป็นกระทู้สุดท้ายของเราสำหรับความรักตลอด2ปีของเรา
เราคบกันตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย พ่อแม่ฝั่งเขาและฝั่งเรารับรู้เรื่องที่เราคบกัน เวลานั้นความรักของเรานั้นเป็นไปด้วยดี เมื่อเรียนจบเราตัดสินใจทำงานใกล้ๆกับที่แฟนทำงาน เพื่อเราจะได้อยู่ใกล้กัน แต่ระยะหลังที่ทำงานเรามีปัญหา จึงตัดสินใจกลับมาเป็นครูที่บ้าน แฟนเราลาออกจากงานประจำไปสมัครสอบร.ร.รัฐวิสาหกิจที่กทม. เขาสอบติด เราจึงห่างกัน เราสองคนมีข้อตกลงกันเสมอว่า มีเรื่องหรือปัญหาอะไรก็ตามต้องคุยกัน ไปไหนมาไหนก็บอก ไม่ปกปิด ไม่โกหกกัน สิ่งที่เราพูดกับแฟนเสมอคือ "เอาใจเขามาใส่ใจเรา หากไม่ชอบอะไร ก็อย่าทำอย่างนั้นกับคนที่เรารัก"
ตอนแรกความรักของเรายังคงปกติ โทรหากันหลัง4ทุ่ม ไปไหนมาไหนจะบอกกันเสมอ คุยกันทุกเรื่อง แต่ระยะแฟนเราเล่าให้ฟังว่ามีผู้หญิงเข้าหา เราก็บอกไปว่าอยู่ที่ตัวเขาเอง ไม่ใช่ผู้หญิงคนนั้น ถ้าแฟนเราไม่คิดอะไร มันก็จบ ผู้หญิงคนนั้นมักจะแท็กรูปไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนแฟนเราเสมอ มักจะเมนท์เฟสแฟนเราทุกวัน คอมเมนท์ทุกรูปทุกสเตตัสของแฟนเรา เราจึงตัดสินใจคุยกับแฟนว่าถ้าแฟนเรากับผู้หญิงคนนั้นไม่มีอะไรจริงๆ เราขอให้เลิกทำอะไรที่ให้เราหรือคนอื่นคิดว่าเขาสองคนมีอะไร แฟนเราก็ตอบตกลงที่จะไปคุยให้และผู้หญิงคนนั้นก็ห่างไป
...หลังจากนั้นประมาณ2-3เดือน แฟนเรามีฝึกงาน1เดือน มีแฟนเราและพี่ผู้หญิงคนนึง พี่คนนั้นมักจะถ่ายรูปไปกินข้าวกับแฟนเราสองคน ไปทำงานกันสองคน เราก็ไม่คิดอะไรมากเพราะสองคนเป็นเพื่อนฝึกงานเหมือนกัน ไปฝึกสองคนก็ต้องถ่ายรูปสองคนมันจึงเป็นเรื่องปกติ แต่ที่ผิดปกติคือ พี่ผู้หญิงคนนั้นเขาเปลี่ยนรูปโปรไฟล์เป็นรูปคู่แฟนเรา เพื่อนสนิทเราเห็นจึงทักเรามาในเฟสว่าเรากับแฟนมีอะไรรึป่าว ทำไมมีผู้หญิงคนนึงมีรูปโปรไฟล์คู่แฟนเรา ไปกินข้าวด้วยกัน ตอนนั้นเรายังไม่รู้เรื่อง รู้สึกว่าหน้าชา มือเย็นและน้ำตาไหล เราไม่ได้โกรธหรือไม่พอใจ แต่เรารู้สึกว่าทำไมเราถึงไม่รู้เรื่อง ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ทำไมถึงมีรูปคู่แฟนเรา หลายๆคนถามว่าเราเรื่องมันเป็นอย่างไร เลิกกันแล้วหรอ เราเสียความรู้สึกมาก เราจึงโทรไปถามแฟน ถามไปร้องไห้ไป คำตอบที่แฟนให้เรามาคือ พี่ผู้หญิงคนนั้นตั้งรูปคู่แฟนเราประชดกิ๊ก ข้อตกลงของเราทั้งสองคนก็เข้ามาในหัวเรา "เอาใจเขามาใส่ใจเรา หากไม่ชอบอะไร ก็อย่าทำอย่างนั้นกับคนที่เรารัก" เราถามแฟนว่า ถ้าเราทำแบบนั้นบ้าง เขาจะรู้สึกยังไง เขากลับตอบว่า เขาไม่ได้คิดอะไรกับพี่คนนั้น เขาบริสุทธิ์ เขาไม่มีอะไรจริงๆ เราถามกลับว่า ถ้าเราเป็นคนอื่นที่มองเค้าจะมองว่าแฟนเรามีคนอื่น ทั้งที่ยังคบกับเรา แฟนเราบอกว่าเขาไม่สนใจ ไม่แคร์ เพราะเขารู้ว่าเขาไม่มีอะไร แฟนเราพูดว่าถ้าใครสงสัยอยากรู้ให้มาถามเขาเอง ไม่ต้องมาถามเราให้เราเสียใจ เราจึงตอบไปว่าคนอื่นจะว่ายังไงไม่สำคัญหรอก แต่แฟนเราทำเหมือนเราไม่สำคัญ ไม่มีความรู้สึก และทุกครั้งที่ทะเลาะกันเขามักจะขอโทษ ขอโทษ จะปรับปรุงตัว จะไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก และเราก็ให้อภัยเสมอ เพราะเราคิดว่าคนเราจะเลิกกันมีเหตุผลเดียวคือไม่รักกันแล้ว เรายังรักแฟนเหมือนเดิม เราจึงคบกันต่อ หลังจากนั้นความรักของเราจึงมีแต่ความระแวง คิดมากไปต่างๆนานา
...แต่เหตุการณ์ที่เราเหนื่อย และกำลังติดสินใจว่าจะเดินหน้าหรือจบลงแค่นี้ คือแฟนเราโทรมาบอกว่าจะไปไอทีสแคว์กับรูมเมท เราก็โอเค ไม่ได้คิดอะไร ระหว่างที่เราออนเฟส เพื่อนเราคนนึงสมัยเรียนมหาวิทยาลัย เราไม่สนิทกัน แต่คุยกันนานๆครั้งเพราะเขาเรียนคณะเดียวกับแฟนเรา
เขาทักมาว่า "เราเห็นแฟนเธอเดินเจเจกรีนกับผู้หญิงคนนึง" ตอนนั้นเราใจสั่นมาก ทำอะไรไม่ถูก เพราะแฟนเราบอกว่าจะไปไอทีสแคว์กับรูมเมทที่เป็นผู้ชาย แต่ทำไมเพื่อนเราเห็นไปเดินกับผู้หญิง เราพยายามตั้งสติแล้วถามกลับไปว่า "แกจำผิดคนป่าว" เพื่อนเรายืนยันและตอบอย่างมั่นใจมากว่าใช่แฟนเรา เพื่อนเราตะโกนเรียกก็ไม่หัน" เราถามว่า"แฟนเเราใส่สีอะไร แต่งตัวยังไง" เพื่อนเราบอกสีเสื้อสีกางเกงมาพร้อม ในใจเราภาวนาว่าขอให้เพื่อนเราจำผิดคนเราจึงถามเพื่อนว่า "ผู้หญิงคนนั้นลักษณะอย่างไร" เพื่อนเราก็อธิบายลักษณะของผู้หญิงคนนั้น เราก็พยายามนึกว่าใคร แต่ก็นึกไม่ออก เราจึงบอกเพื่อนไปว่า "แกคงจำผิดคนแหละ" เพื่อนเราถามกลับมาว่า "แกโอเคนะ" เราตอบกลับไปอย่างไม่โอเคเลยว่า "เราโอเอแก ไม่ต้องคิดมากนะ ขอบใจที่มาบอก" ตอนนั้นประมาณ3ทุ่มกว่า เราโทรหาแฟน เค้าไม่รับสาย เราจึงรอจนกว่าแฟนจะโทรกลับคือตอน5ทุ่มกว่า
..,ประโยคแรกที่เราถามคือ "ทำไมไม่รับสาย" แฟนเราบอกว่า "กำลังนั่งรถเมล์กลับห้อง ไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์" เราถามว่า"ไปกับรูมเมทสองคนหรอ" แฟนเรา "ใช่ ไปกับเพื่อน เพื่อนไม่สบายไปซื้อยา" เราจึงถามเล่นๆว่า "วันนี้ใส่เสื้อสีอะไร" เขาตอบ"สีขาว กางเกงสีดำ" หัวใจเราตกไปที่ตาตุ่มเพราะเป็นเหมือนอย่างที่เพื่อนเราบอก เราจึงถามตรงๆแบบไม่อ้อมค้อม "เพื่อนเราบอกว่าเห็นเธอเดินเจเจกรีนกับผู้หญิงคนนึง ขาวๆสูงๆร่างใหญ่หน่อย ใส่แว่นสีดำกระเป๋าสีน้ำตาล" แฟนบอกว่า"ไม่ใช่เขา จำคนผิดป่าว" เราคิดเข้าข้างตัวเองนะ เรากลัวมันจะเป็นอย่างที่เพื่อนบอก เราจึงเชื่อแฟนเรา แต่เราก็รู้สึกได้นะว่าแฟนเราแปลกๆเหมือนกับมีอะไรจะพูดแต่ไม่พูด ก่อนวางสายเราจึงถามว่า"มีอะไรจะบอกเรามั้ย" แฟนเราตอบกลับมาว่า"ไม่มี เราขอโทษนะที่ทำให้ไม่สบายใจ" เราจึงวางสายและนอนไป ก่อนหน้านั้นเราทักเฟสไปถามรูมเมทแฟนเราว่า "ไปไอทีสแคว์กันนั้นกลับมาถึงห้องแล้วยัง เราโทรหาแฟนแล้วไม่รับสาย ฝากบอกด้วยว่าให้โทรกลับ" เรากลับมาเปิดดูว่ารูมเมทแฟนเราจะตอบยังไง แต่เปิดอ่านถึงรู้ความจริง เขาตอบกลับมาว่า"เราอยู่บ้านไม่ได้นอนที่ห้อง เดี๋ยวเขาไลน์ไปบอกแฟนเราให้นะ" ความจริงคืออะไร ? แฟนเราโกหกทุกอย่าง เราไม่เชื่อคำพูดเพื่อนเรา เรารักและไว้ใจ เชื่อคำพูดของแฟนเราทุกอย่าง แต่แฟนเรากลับทำให้เราเสียใจ เสียความรู้สึกมาก เราถามเพื่อให้โอกาสเขาอธิบายว่าใช่เขารึป่าวที่เดินกับผู้หญิง แต่เเฟนเรากลับโกหก เราร้องไห้เหมือนจะไม่ไหวแล้ว เรารีบโทรกลับหาแฟนเพื่อจะเคลียร์ให้รู้เรื่อง
...,"ทำไมเธอต้องโกหก มะกี๊เราอ่านข้อความแล้วว่ารูมเมทเธออยู่บ้าน ไม่ได้ไปไหนกับเธอทั้งนั้น เธอไปกับผู้หญิงคนอื่นอย่างที่เพื่อนเราบอกใช่มั้ย"
แฟนเราเงียบไปสักพัก และร้องไห้ ได้แต่บอกว่า "ขอโทษ เราแค่อยากไปเดินเจเจ พี่ผู้หญิงที่เรียนห้องเดียวกันชวนไปเดิน ที่โกหกเพราะไม่อยากให้เราไม่สบายใจ" ตอนนั้นเราเสียความรู้สึกและเสียใจมาก ว่าทำไมแฟนเราทำกับเราแบบนี้ การที่มีคนอื่นมาบอกว่าเห็นแฟนเราอยู่กับผู้หญิงคนอื่นทั้งที่เราอยู่ไกล เราไม่รู้เรื่อง เรารู้สึกเหมือนเราาโดนสวมเขา เราถูกหักหลัง เราก็คิดนะว่าเพราะเราเป็นคนคิดมาก ขี้หึงมากไปรึป่าว แฟนเราถึงต้องทำถึงขนาดนี้ โอกาสที่เราให้แฟนครั้งแล้วครั้งเล่ามันไม่มีความหมาย ไม่สำคัญใช่มั้ย หรือเพราะเรารักแนมากเกิน หูหนวกตาบอดไม่ยอมรับความจริงว่าแฟนเรา ความรักของเราสองคนมันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว เราคิดเสมอว่าเราขาดตกบกพร่องตรงไหน เขาจึงทำแบบนี้กับเรา ข้อตกลงทุกอย่างมันเป็นแค่ลมปากเท่านั้น แต่เราให้โอกาสแฟนอีกครั้ง และคงเป็นครั้งสุดท้ายของเขาและเราที่จะเดินด้วยกันต่อไป
,,,ปัจจุบันนี้เรายังคบกันอยู่ แต่เราก็รู้ว่าความรักของเราสองคนไม่เหมือนเดิมตั้งแต่เหตุการณ์ครั้งนั้น เราคุยกันน้อยลง คุยบ้างไม่คุยบ้าง ทุกวันนี้เราก็คิดเสมอว่าจะเดินต่อไป หรือ จบความรักครั้งนี้ลง ?
ทั้งรัก ทั้งเหนื่อย เดินหน้าหรือถอยหลัง ?
เราคบกันตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย พ่อแม่ฝั่งเขาและฝั่งเรารับรู้เรื่องที่เราคบกัน เวลานั้นความรักของเรานั้นเป็นไปด้วยดี เมื่อเรียนจบเราตัดสินใจทำงานใกล้ๆกับที่แฟนทำงาน เพื่อเราจะได้อยู่ใกล้กัน แต่ระยะหลังที่ทำงานเรามีปัญหา จึงตัดสินใจกลับมาเป็นครูที่บ้าน แฟนเราลาออกจากงานประจำไปสมัครสอบร.ร.รัฐวิสาหกิจที่กทม. เขาสอบติด เราจึงห่างกัน เราสองคนมีข้อตกลงกันเสมอว่า มีเรื่องหรือปัญหาอะไรก็ตามต้องคุยกัน ไปไหนมาไหนก็บอก ไม่ปกปิด ไม่โกหกกัน สิ่งที่เราพูดกับแฟนเสมอคือ "เอาใจเขามาใส่ใจเรา หากไม่ชอบอะไร ก็อย่าทำอย่างนั้นกับคนที่เรารัก"
ตอนแรกความรักของเรายังคงปกติ โทรหากันหลัง4ทุ่ม ไปไหนมาไหนจะบอกกันเสมอ คุยกันทุกเรื่อง แต่ระยะแฟนเราเล่าให้ฟังว่ามีผู้หญิงเข้าหา เราก็บอกไปว่าอยู่ที่ตัวเขาเอง ไม่ใช่ผู้หญิงคนนั้น ถ้าแฟนเราไม่คิดอะไร มันก็จบ ผู้หญิงคนนั้นมักจะแท็กรูปไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนแฟนเราเสมอ มักจะเมนท์เฟสแฟนเราทุกวัน คอมเมนท์ทุกรูปทุกสเตตัสของแฟนเรา เราจึงตัดสินใจคุยกับแฟนว่าถ้าแฟนเรากับผู้หญิงคนนั้นไม่มีอะไรจริงๆ เราขอให้เลิกทำอะไรที่ให้เราหรือคนอื่นคิดว่าเขาสองคนมีอะไร แฟนเราก็ตอบตกลงที่จะไปคุยให้และผู้หญิงคนนั้นก็ห่างไป
...หลังจากนั้นประมาณ2-3เดือน แฟนเรามีฝึกงาน1เดือน มีแฟนเราและพี่ผู้หญิงคนนึง พี่คนนั้นมักจะถ่ายรูปไปกินข้าวกับแฟนเราสองคน ไปทำงานกันสองคน เราก็ไม่คิดอะไรมากเพราะสองคนเป็นเพื่อนฝึกงานเหมือนกัน ไปฝึกสองคนก็ต้องถ่ายรูปสองคนมันจึงเป็นเรื่องปกติ แต่ที่ผิดปกติคือ พี่ผู้หญิงคนนั้นเขาเปลี่ยนรูปโปรไฟล์เป็นรูปคู่แฟนเรา เพื่อนสนิทเราเห็นจึงทักเรามาในเฟสว่าเรากับแฟนมีอะไรรึป่าว ทำไมมีผู้หญิงคนนึงมีรูปโปรไฟล์คู่แฟนเรา ไปกินข้าวด้วยกัน ตอนนั้นเรายังไม่รู้เรื่อง รู้สึกว่าหน้าชา มือเย็นและน้ำตาไหล เราไม่ได้โกรธหรือไม่พอใจ แต่เรารู้สึกว่าทำไมเราถึงไม่รู้เรื่อง ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ทำไมถึงมีรูปคู่แฟนเรา หลายๆคนถามว่าเราเรื่องมันเป็นอย่างไร เลิกกันแล้วหรอ เราเสียความรู้สึกมาก เราจึงโทรไปถามแฟน ถามไปร้องไห้ไป คำตอบที่แฟนให้เรามาคือ พี่ผู้หญิงคนนั้นตั้งรูปคู่แฟนเราประชดกิ๊ก ข้อตกลงของเราทั้งสองคนก็เข้ามาในหัวเรา "เอาใจเขามาใส่ใจเรา หากไม่ชอบอะไร ก็อย่าทำอย่างนั้นกับคนที่เรารัก" เราถามแฟนว่า ถ้าเราทำแบบนั้นบ้าง เขาจะรู้สึกยังไง เขากลับตอบว่า เขาไม่ได้คิดอะไรกับพี่คนนั้น เขาบริสุทธิ์ เขาไม่มีอะไรจริงๆ เราถามกลับว่า ถ้าเราเป็นคนอื่นที่มองเค้าจะมองว่าแฟนเรามีคนอื่น ทั้งที่ยังคบกับเรา แฟนเราบอกว่าเขาไม่สนใจ ไม่แคร์ เพราะเขารู้ว่าเขาไม่มีอะไร แฟนเราพูดว่าถ้าใครสงสัยอยากรู้ให้มาถามเขาเอง ไม่ต้องมาถามเราให้เราเสียใจ เราจึงตอบไปว่าคนอื่นจะว่ายังไงไม่สำคัญหรอก แต่แฟนเราทำเหมือนเราไม่สำคัญ ไม่มีความรู้สึก และทุกครั้งที่ทะเลาะกันเขามักจะขอโทษ ขอโทษ จะปรับปรุงตัว จะไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก และเราก็ให้อภัยเสมอ เพราะเราคิดว่าคนเราจะเลิกกันมีเหตุผลเดียวคือไม่รักกันแล้ว เรายังรักแฟนเหมือนเดิม เราจึงคบกันต่อ หลังจากนั้นความรักของเราจึงมีแต่ความระแวง คิดมากไปต่างๆนานา
...แต่เหตุการณ์ที่เราเหนื่อย และกำลังติดสินใจว่าจะเดินหน้าหรือจบลงแค่นี้ คือแฟนเราโทรมาบอกว่าจะไปไอทีสแคว์กับรูมเมท เราก็โอเค ไม่ได้คิดอะไร ระหว่างที่เราออนเฟส เพื่อนเราคนนึงสมัยเรียนมหาวิทยาลัย เราไม่สนิทกัน แต่คุยกันนานๆครั้งเพราะเขาเรียนคณะเดียวกับแฟนเรา
เขาทักมาว่า "เราเห็นแฟนเธอเดินเจเจกรีนกับผู้หญิงคนนึง" ตอนนั้นเราใจสั่นมาก ทำอะไรไม่ถูก เพราะแฟนเราบอกว่าจะไปไอทีสแคว์กับรูมเมทที่เป็นผู้ชาย แต่ทำไมเพื่อนเราเห็นไปเดินกับผู้หญิง เราพยายามตั้งสติแล้วถามกลับไปว่า "แกจำผิดคนป่าว" เพื่อนเรายืนยันและตอบอย่างมั่นใจมากว่าใช่แฟนเรา เพื่อนเราตะโกนเรียกก็ไม่หัน" เราถามว่า"แฟนเเราใส่สีอะไร แต่งตัวยังไง" เพื่อนเราบอกสีเสื้อสีกางเกงมาพร้อม ในใจเราภาวนาว่าขอให้เพื่อนเราจำผิดคนเราจึงถามเพื่อนว่า "ผู้หญิงคนนั้นลักษณะอย่างไร" เพื่อนเราก็อธิบายลักษณะของผู้หญิงคนนั้น เราก็พยายามนึกว่าใคร แต่ก็นึกไม่ออก เราจึงบอกเพื่อนไปว่า "แกคงจำผิดคนแหละ" เพื่อนเราถามกลับมาว่า "แกโอเคนะ" เราตอบกลับไปอย่างไม่โอเคเลยว่า "เราโอเอแก ไม่ต้องคิดมากนะ ขอบใจที่มาบอก" ตอนนั้นประมาณ3ทุ่มกว่า เราโทรหาแฟน เค้าไม่รับสาย เราจึงรอจนกว่าแฟนจะโทรกลับคือตอน5ทุ่มกว่า
..,ประโยคแรกที่เราถามคือ "ทำไมไม่รับสาย" แฟนเราบอกว่า "กำลังนั่งรถเมล์กลับห้อง ไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์" เราถามว่า"ไปกับรูมเมทสองคนหรอ" แฟนเรา "ใช่ ไปกับเพื่อน เพื่อนไม่สบายไปซื้อยา" เราจึงถามเล่นๆว่า "วันนี้ใส่เสื้อสีอะไร" เขาตอบ"สีขาว กางเกงสีดำ" หัวใจเราตกไปที่ตาตุ่มเพราะเป็นเหมือนอย่างที่เพื่อนเราบอก เราจึงถามตรงๆแบบไม่อ้อมค้อม "เพื่อนเราบอกว่าเห็นเธอเดินเจเจกรีนกับผู้หญิงคนนึง ขาวๆสูงๆร่างใหญ่หน่อย ใส่แว่นสีดำกระเป๋าสีน้ำตาล" แฟนบอกว่า"ไม่ใช่เขา จำคนผิดป่าว" เราคิดเข้าข้างตัวเองนะ เรากลัวมันจะเป็นอย่างที่เพื่อนบอก เราจึงเชื่อแฟนเรา แต่เราก็รู้สึกได้นะว่าแฟนเราแปลกๆเหมือนกับมีอะไรจะพูดแต่ไม่พูด ก่อนวางสายเราจึงถามว่า"มีอะไรจะบอกเรามั้ย" แฟนเราตอบกลับมาว่า"ไม่มี เราขอโทษนะที่ทำให้ไม่สบายใจ" เราจึงวางสายและนอนไป ก่อนหน้านั้นเราทักเฟสไปถามรูมเมทแฟนเราว่า "ไปไอทีสแคว์กันนั้นกลับมาถึงห้องแล้วยัง เราโทรหาแฟนแล้วไม่รับสาย ฝากบอกด้วยว่าให้โทรกลับ" เรากลับมาเปิดดูว่ารูมเมทแฟนเราจะตอบยังไง แต่เปิดอ่านถึงรู้ความจริง เขาตอบกลับมาว่า"เราอยู่บ้านไม่ได้นอนที่ห้อง เดี๋ยวเขาไลน์ไปบอกแฟนเราให้นะ" ความจริงคืออะไร ? แฟนเราโกหกทุกอย่าง เราไม่เชื่อคำพูดเพื่อนเรา เรารักและไว้ใจ เชื่อคำพูดของแฟนเราทุกอย่าง แต่แฟนเรากลับทำให้เราเสียใจ เสียความรู้สึกมาก เราถามเพื่อให้โอกาสเขาอธิบายว่าใช่เขารึป่าวที่เดินกับผู้หญิง แต่เเฟนเรากลับโกหก เราร้องไห้เหมือนจะไม่ไหวแล้ว เรารีบโทรกลับหาแฟนเพื่อจะเคลียร์ให้รู้เรื่อง
...,"ทำไมเธอต้องโกหก มะกี๊เราอ่านข้อความแล้วว่ารูมเมทเธออยู่บ้าน ไม่ได้ไปไหนกับเธอทั้งนั้น เธอไปกับผู้หญิงคนอื่นอย่างที่เพื่อนเราบอกใช่มั้ย"
แฟนเราเงียบไปสักพัก และร้องไห้ ได้แต่บอกว่า "ขอโทษ เราแค่อยากไปเดินเจเจ พี่ผู้หญิงที่เรียนห้องเดียวกันชวนไปเดิน ที่โกหกเพราะไม่อยากให้เราไม่สบายใจ" ตอนนั้นเราเสียความรู้สึกและเสียใจมาก ว่าทำไมแฟนเราทำกับเราแบบนี้ การที่มีคนอื่นมาบอกว่าเห็นแฟนเราอยู่กับผู้หญิงคนอื่นทั้งที่เราอยู่ไกล เราไม่รู้เรื่อง เรารู้สึกเหมือนเราาโดนสวมเขา เราถูกหักหลัง เราก็คิดนะว่าเพราะเราเป็นคนคิดมาก ขี้หึงมากไปรึป่าว แฟนเราถึงต้องทำถึงขนาดนี้ โอกาสที่เราให้แฟนครั้งแล้วครั้งเล่ามันไม่มีความหมาย ไม่สำคัญใช่มั้ย หรือเพราะเรารักแนมากเกิน หูหนวกตาบอดไม่ยอมรับความจริงว่าแฟนเรา ความรักของเราสองคนมันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว เราคิดเสมอว่าเราขาดตกบกพร่องตรงไหน เขาจึงทำแบบนี้กับเรา ข้อตกลงทุกอย่างมันเป็นแค่ลมปากเท่านั้น แต่เราให้โอกาสแฟนอีกครั้ง และคงเป็นครั้งสุดท้ายของเขาและเราที่จะเดินด้วยกันต่อไป
,,,ปัจจุบันนี้เรายังคบกันอยู่ แต่เราก็รู้ว่าความรักของเราสองคนไม่เหมือนเดิมตั้งแต่เหตุการณ์ครั้งนั้น เราคุยกันน้อยลง คุยบ้างไม่คุยบ้าง ทุกวันนี้เราก็คิดเสมอว่าจะเดินต่อไป หรือ จบความรักครั้งนี้ลง ?