มีคนเคยถามหลวงปู่แหวนด้วยคำถามตามหัวกระทู้ ..
หลวงปู่ตอบว่า ..
"ก็มนุษย์ไปถางป่าถางดง เบียดเบียนแหล่งที่อยู่ของสัตว์ ฆ่าปู่ ฆ่าพ่อ พวกมัน พอมันไม่มีที่เกิด มันจึงมาแย่งเกิดกับพวกมนุษย์"
ไหนว่าผู้จะเกิดเป็นมนุษย์ต้องมีศีล 5 เป็นอย่างน้อยไงหลวงปู่
หลวงปุ่ตอบว่า
"คุณคิดว่า คุณเป็นมนุษย์ทุกลมหายใจเหรอ ทันทีที่คุณโลภ โกรธ หลง คุณก็เหลือความเป็นคนไม่เท่าไหร่แล้ว พวกสัตว์ก็มาชิงเกิดเอาตอนนั้นแหละ"
โอวาท .. หลวงปู่แหวน สุจิณโณ
--------------------------------------
ศีลเราก็ต้องรักษาให้มันดี ศีลก็คือการนำความผิดความชั่วออกจากกายจากวาจาของเรานี้แหละ ธรรมทั่วทั้งสิ้นแปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์ พระพุทธเจ้าพระองค์ชี้ลงสู่กายสู่ใจของเรา พระองค์ทรงบัญญัติพระวินัย ก็ทรงบัญญัติเพื่อให้รักษาไตรทวาร พระอุปัชฌายอาจารย์ท่านสอนมูลกัมมัฏฐาน เกสา โลมา นขา ทันตา ตะโจ ท่านก็สอนย้ำลงในสิ่งของที่มีอยู่ในตัวของเรา
ปัญจกกัมมัฏฐาน ๕ นี้แหละเป็นที่ตั้งของกรรม กรรมมันหมุนอยู่นี้แหละ ในไตรทวารนี้แหละ ความรัก ความโลภ ความโกรธอันใด มันหมุนอยู่ในฐานอันนี้แหละ กุสลา ธมฺมา อกุสลา ธมฺมา กุศลนำสัตว์ให้ไปเกิดในทางเจริญ อกุศล นำสัตว์ไปสู่อบายภูมิ มีเปรต นรก สัตว์เดียรัจฉานก็ดี มันหมุนอยู่ในไตรโลกอันนี้ ตกอยู่ในกามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหานี้ เกิดแก่ เจ็บ ตาย ของจริงมันมีอยู่ประจำอยู่อย่างนี้ มันหมุนเป็นกงจักรบดสัตว์โลกทั้งหลาย อยู่ประจำอิริยาบถ เจ็บแข้ง เจ็บขา ปวดหลัง ปวดเอว เจ็บไข้ได้ป่วย เป็น อนิจจํ ทุกขํ อนตฺตา มันแสดงให้เราดูอยู่อย่างนี้ เว้นแต่เรามองไม่เห็นมันเท่านั้น
ส่วนมากจะตกอยู่ใต้อำนาจของสังขาร มันปรุงมันแต่งเป็นอดีตอนาคตไป ส่วนปัจจุบันสัจจธรรมที่เขาแสดงตัวให้ปรากฏอยู่ มันไม่ใคร่เอามานึกมาคิด ไม่เคยน้อมเข้าหากายหาใจของเรา มันคอยแต่จะเป็น ธรรมเมาไป.
ทำไมเดี๋ยวนี้คนเยอะจัง ไหนว่าที่จะเกิดเป็นคนได้ ต้องมีศีล 5 เป็นอย่างน้อยไง
หลวงปู่ตอบว่า ..
"ก็มนุษย์ไปถางป่าถางดง เบียดเบียนแหล่งที่อยู่ของสัตว์ ฆ่าปู่ ฆ่าพ่อ พวกมัน พอมันไม่มีที่เกิด มันจึงมาแย่งเกิดกับพวกมนุษย์"
ไหนว่าผู้จะเกิดเป็นมนุษย์ต้องมีศีล 5 เป็นอย่างน้อยไงหลวงปู่
หลวงปุ่ตอบว่า
"คุณคิดว่า คุณเป็นมนุษย์ทุกลมหายใจเหรอ ทันทีที่คุณโลภ โกรธ หลง คุณก็เหลือความเป็นคนไม่เท่าไหร่แล้ว พวกสัตว์ก็มาชิงเกิดเอาตอนนั้นแหละ"
โอวาท .. หลวงปู่แหวน สุจิณโณ
--------------------------------------
ศีลเราก็ต้องรักษาให้มันดี ศีลก็คือการนำความผิดความชั่วออกจากกายจากวาจาของเรานี้แหละ ธรรมทั่วทั้งสิ้นแปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์ พระพุทธเจ้าพระองค์ชี้ลงสู่กายสู่ใจของเรา พระองค์ทรงบัญญัติพระวินัย ก็ทรงบัญญัติเพื่อให้รักษาไตรทวาร พระอุปัชฌายอาจารย์ท่านสอนมูลกัมมัฏฐาน เกสา โลมา นขา ทันตา ตะโจ ท่านก็สอนย้ำลงในสิ่งของที่มีอยู่ในตัวของเรา
ปัญจกกัมมัฏฐาน ๕ นี้แหละเป็นที่ตั้งของกรรม กรรมมันหมุนอยู่นี้แหละ ในไตรทวารนี้แหละ ความรัก ความโลภ ความโกรธอันใด มันหมุนอยู่ในฐานอันนี้แหละ กุสลา ธมฺมา อกุสลา ธมฺมา กุศลนำสัตว์ให้ไปเกิดในทางเจริญ อกุศล นำสัตว์ไปสู่อบายภูมิ มีเปรต นรก สัตว์เดียรัจฉานก็ดี มันหมุนอยู่ในไตรโลกอันนี้ ตกอยู่ในกามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหานี้ เกิดแก่ เจ็บ ตาย ของจริงมันมีอยู่ประจำอยู่อย่างนี้ มันหมุนเป็นกงจักรบดสัตว์โลกทั้งหลาย อยู่ประจำอิริยาบถ เจ็บแข้ง เจ็บขา ปวดหลัง ปวดเอว เจ็บไข้ได้ป่วย เป็น อนิจจํ ทุกขํ อนตฺตา มันแสดงให้เราดูอยู่อย่างนี้ เว้นแต่เรามองไม่เห็นมันเท่านั้น
ส่วนมากจะตกอยู่ใต้อำนาจของสังขาร มันปรุงมันแต่งเป็นอดีตอนาคตไป ส่วนปัจจุบันสัจจธรรมที่เขาแสดงตัวให้ปรากฏอยู่ มันไม่ใคร่เอามานึกมาคิด ไม่เคยน้อมเข้าหากายหาใจของเรา มันคอยแต่จะเป็น ธรรมเมาไป.