คือ ผมอยากจะคุยกับคนๆนึงมากเลยอะคับ คือจิงๆผมก็รู้จักเค้า เค้าก็รู้จักผมเเหละคับ
คือมันเปนอย่างนี้ครับคือ ตอนนั้นผมเรียนที่ รร เเห่งนึงในอินเดียเเล้วผมก็เจอรุ่นพี่คนนึงเค้าเปนคนเกาหลีผมชอบเค้ามากเลยครับชอบมากจิงๆ
เเต่ตอนนั้นผมก็พึ่งจะมาใหม่เเล้วผมก็ไม่เก่งอังกฤษสะด้วย ก็ได้เเต่เเอบมองมองเค้า เค้าก็มองกลับ ตอนมองกลับนี้ผมเเทบจะละลายเลยคับ
เเล้วมีอยู่ครั้งนึงครับคือผมฝากซื้อช็อกโกเเลตเพื่อนที่เปนคนไทยเเล้วเพื่อนผมดันฝากให้รุ่นพี่ผญที่เปนเกาหลีเอามาให้ผมนี้พูดไม่ออกเลยคับ
ก็ได้เเต่รับมาเเล้วก็ไม่ได้พูดไรตอบไปเพราะตอนนั้นผมไม่เก่งอังกฤษด้วยบวกกับความมั้ยกล้า ลืมบอกไปคับตอนนั้นเค้าเรียนจบเเล้วเเต่ที่อยู่ รร
เพราะยังสอบไม่เสร็จ ก็คือถ้าเทียบกับไทยก็จบ ม6 เหลือติดสอบ ส่วนผมอยู่ คาส 9 เทียบกับไทยก็ ม3 เเล้ววันนึงผมอยู่มาได้เดือนกว่าก็เปนวัน
ที่ออกไปเอ้าติ้ง วันนั้นก็เปนวันสุดท้ายที่ได้เจอพี่คนนั้นเเต่ผมไม่รู้ว่าพี่เค้าจะไปวันนั้นพอกลับมาจากเอ้าติ้งพี่เค้าก็กลับเกาหลีไปเรียบร้อยเเล้ว
เเล้วผมก็ยังจดจำเค้าจนถึงวันนี้เเล้ววันนึงผมก็เจอเฟชพี่เค้าผมก็เเอดไปเค้าก็รับเเต่ก็ยังไม่กล้าคุยอยู่ดี ทั้งที่อยากคุยเเทบเเย่ ผมควรทำไงดีอะคับ