นี่เป็นกระทู้แรกมีไรผิดพลาดเราขอโทษด้วยนะ ^_^
เรื่องมีอยู่ว่า...หนึ่งปีก่อน เราโดนแฟนที่คบกันมา 5 ปีแอบนอกใจมาตลอด (สามปีหลัง) ทั้งที่อยู่ด้วยกัน
ตอนนั้นในความคิด...คงไม่อาจรักใครได้อีก จนเวลาผ่านไปหนึ่งเดือน มีโอกาสได้คุยกับผู้หญิงคนนึงเธอเป็นเพื่อนของน้องที่สนิทกัน
เธอคนนี้ น่ารัก สดใส ร่าเริง เฟรนลี่ คุยด้วยแล้วมีความสุข คุยกันได้เดือนกว่ามีโอกาสได้เจอกันครั้งแรก
พอดีเราต้องกลับไปเรียนที่ต่างจังหวัด ก่อนกลับเลยนัดกันไปกินข้าว ไปกัน 5 คนคัฟ มีเรา เค้า น้องที่สนิทกับเรา แล้วก้เพื่อนเค้าอีกสองคน
กินข้าวไปด้วยคุยกันด้วย วันนั้นมีความสุขมากคัฟ ได้เห็นรอยยิ้มของเธอ การพูดจาที่ชวนน่าฟัง และเธอชอบหาเรื่องตลกมาทำให้คนอื่นขำ
หลังจากกลับไปเรียน เราก้อยากคุยกับเค้ามากขึ้น แต่...เราเป็นฝ่ายทักไปตลอด เธอก้ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง แต่ส่วนใหญ่เราจะเรื่องมาคุยกับเธอ
โทคุยกันบ้างนานๆที ส่วนมากถ้าเราโทไปเธอจะไม่ว่างตลอด เราเลยเป็นฝ่ายรอให้เธอโทมาเพราะถ้าเธอโทมาแสดงว่าเธอพร้อมที่จะคุยกับเรา
เรารอโทรศัพท์เธอทุกคืน แต่...เธอจะโทมานานๆครั้ง(ประมาณเดือนละ 1-2ครั้ง) แต่ถ้าเธอโทมาก้คุยกันนานคัฟ ประมาณ 1-2 ชั่วโมง หรือจนเธอหลับไป
เป็นอยู่แบบนั้น 5 เดือน จนได้มีโอกาสเจอกันครั้งที่สอง ครั้งนี้สมาชิกเพิ่มมาหนึ่งคนคือน้องเราที่นัดกันมา ครั้งนี้ไปร้องคาราโอเกะ
เช่นเดิมเธอยังเป็นคนที่ร้องและเต้นได้มันส์มาก แล้วก็ชอบทำให้คนอื่นยิ้มและมีความสุขไปกับเธอ
แต่...ตอนที่ร้องเกะเสร็จเธอเข้าห้องน้ำนานมาก เราเดินผ่านเห็นเธอน่งอยู่ที่อ่างล้างหน้าแล้วคุยโทรศัพท์อยู่
ตอนนั้นในใจเศร้ามากแต่ก็ไม่ได้แสดงออกมา น้องเห็นเหมือนกันเลยเตือนเราว่า เธอคนนั้นคงมีแฟนหรือคนที่เธอรักอยู่แล้วให้ตัดใจ
แต่ด้วยความที่เราคุยกันบ้างเราก็พอเดาออกว่าเธอคงมีคนที่รักอยู่แล้ว เราเป็นเหมือนคนแก้เหงาสำหรับเธอ
กลับมาคัฟ หลังจากร้องเกะเสร็จก็ไปข้าวกันแล้วก้แยกย้ายคัฟ
วันนั้นเราไปนอนห้องน้อง อีกวันต่อมาก็มีโอกาสได้ไปส่งเธอขึ้นรถกลับบ้าน(เธออยู่หอใกล้โรงเรียน บ้านเธออยู่จังหวัดติดกัน)
แล้วก็แยกย้ายเราก็กลับไปเรียนเหมือนเดิม หลังจากกลับมา คิดอยู่นานว่าควรสานสัมพันธ์ต่อไปหรือว่าควรหยุดไว้แค่นี้
แล้วเราก็คุยกันบ่อยขึ้นกว่าเก่า เธอจะเล่าทุกอย่างที่อยากให้รู้ เราก็ไม่เคยถามเรื่องที่จะทำให้เธอรู้สึกไม่ดี
เวลาผ่านไป 9 เดือน
เราสนิทกันมากขึ้นแต่...เหมือนเธอจะมีคนที่เธอรักอยู่แล้ว ดูจากสถานะไลน์ แล้วก็เฟส เราจึงเลือกที่จะถอยห่างออกมา แต่ก็ไม่ได้หายไปเลยนะคัฟ
แค่ทักไปนานๆที ช่วงนั้นใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อนเยอะมาก เที่ยวทุกคืน เธอโทมาเราก็เที่ยวอยู่ ไม่ได้คุย เป็นอย่างนั้นอยู่เดือนกว่า
เธอคงรู้แล้วว่าเราเปลี่ยนไป... เช้าวันนึงเธอโทมาแต่เช้า(เราเป็นคนตื่นสาย) เราไม่รับ สายๆตื่นมาเลยโทกลับไป
เธอบอกว่าเธอไปเจาะเลือดตรวจสุขภาพมา ซึ่งเธอกลัวเลือด แล้วคนที่เธอนึกถึงเป็นคนแรกก็คือเรา แต่เรากลับไม่รับโทรศัพท์เธอ
ตอนที่รู้ว่าเธอกำลังลำบาก แล้วเราเป็นคนแรกที่เธอนึกถึง แต่เรากลับไม่สนใจเธอ หลังจากวันนั้นเราก็ พยายามทำตัวให้เหมือนตอนที่เรายังคุยกัน
เวลาผ่านไป 11 เดือน
มีโอกาสเจอกันครั้งที่สาม ครั้งนี้เธอชวนพี่ชายของเธอมาด้วย เราไปกินข้าวกัน ดื่มด้วย ไปกันสี่คน มีเรา น้องที่สนิทกับเรา เธอ และพี่ชายของเธอ
ครั้งนี้มีหลายอย่างเปลี่ยนไป ทั้งความรู้สึก ทั้งความสัมพันธ์ คืนนั้นเรานอนที่ห้องของเธอ แน่นอนคัฟ เป็นอย่างที่ทุกคนคิด
แต่เช้ามาเราก็ต้องกลับไปเรียนอีก เราเกิดรักเธอคนนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีก็รักไปแล้ว
หลังจากกลับมา เราพยายามขอเธอเป็นแฟนแต่เธอตอบกลับมาว่า ขอเวลาให้เธอหน่อยเธอจะเคลียปัญหาของเธอก่อน แล้วเธอจะไม่ปฏิเสธเราอีกเลย