ภาพเปิดตอนนี้

อาจขัดใจบางท่านที่ไม่พอใจกับการกระทำของอัลในตอนก่อนๆ ถึงตอนนี้บ้าง แต่ผมว่าอัลลุคแบดบอยเท่ดีฟ่ะ





- ต่อจากตอนก่อนที่อัลเมาพริกดองเหล้าลากคนน้องเข้าห้อง ลากเข้าห้องเสร็จก็จับกดลงบนเตียงแล้วเอาหน้าซุกไซ้พยายามจะปล้ำคนน้อง คนน้องก็ขัดขืนสุดชีวิต แต่สู้แรงอัลไม่ได้ เลยโดนอัลจับกระชากเสื้อจนขาด แล้วจูบปิดปากคาเตียงอีกรอบ

- ตัดไปทางพระเอกที่กำลังยืนๆ ดูของฝากกลับบ้าน พระเอกนึกได้ว่าคนน้องยังไม่ได้ซื้อของฝากให้ใครเลยหยิบมือถือมาโทรเข้ามือถือคนน้องจะถามเรื่องของฝาก

- คนน้องหยิบมือถือมาเปิดรับสายได้ทันพอดี พระเอกเลยได้ยินหมดว่าเกิดอะไรขึ้นในห้องคนน้อง เลยแล่นไปขอให้รูมเมทของคนน้องเอาคีย์การ์ดไปเปิดห้องให้

- เปิดเข้าไปปุ๊บก็เห็นอัลกำลังขึ้นคร่อมบนตัวคนน้องแบบจะๆ คาตา พระเอกเห็นแบบนั้นก็เลือดขึ้นหน้า ตรงเข้าไปคว้าคอเสื้ออัลจากด้านหลังแล้วกระชากจนหล่นโครมลงจากเตียง แล้วตรงเข้าไปดูคนน้องว่าเป็นอะไรหรือเปล่า




- คนน้องพอเห็นพระเอกเข้ามาช่วยก็ทำหน้าเหมือนตกใจอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะล้มตัวซบพระเอกแล้วร้องไห้ออกมาด้วยความตกใจและความกลัว พระเอกต้องค่อนๆ พูดค่อยๆ ปลอบให้ในเย็นลง

- ตอนนั้นเอง อัลก็สะง่อกสะแง่กยืนขึ้น ตรงเข้ามาคว้าคอเสื้อพระเอกไว้แล้วตะบันหน้าโครมเข้าให้จนพระเอกปลิวไปนอนกอง สายตาเหมือนคนบ้าพร้อมจะระเบิดได้ทุกเมื่อ

- อัลตะโกนใส่พระเอกว่าทำไมถึงไม่บอกเรื่องที่เคยมีอะไรกับคนน้อง ทำไมไม่บอกว่าเป็นแฟนกับคนน้องอยู่ เห็นตัวเองแอบรักคนน้องข้างเดียวเลยเงียบไว้เพราะอยากแอบหัวเราะเยาะเขารึไง พระเอกเลยเดือดขึ้นมาบ้าง ลุกขึ้นเหวี่ยงหมัดสวนจนอัลล้มลงไปกอง แล้วตะคอกใส่ว่าไม่ได้เป็นแฟนกันโว้ย ถึงเป็นแฟนกันจริงแล้วมันธุระอะไรที่ชั้นต้องบอกนายด้วย แล้วด่าต่อว่าถ้ารู้ว่าคนน้องเคยมีอะไรกับชั้นมาก่อนแล้วจะเลิกรักกันรึไง คิดว่าคนน้องจะยอมมีอะไรกับไอ้คนที่ในหัวคิดได้แค่นั้นเรอะ

- เจอด่าเป็นชุดๆ เข้าไปแบบนี้อัลก็ฮึดขึ้นมา กระโจนเข้าไปต่อยกับพระเอกทันที ต่างฝ่ายต่างซัดกันอีนุงตุงนังเละเทะทั้งคู่ ก็พอดีกับที่รูมเมทของคนน้องไปตามอาจารย์มาห้าม ช่วยกันฉุดช่วยกันลากจนจับอัลแยกออกมาจนได้ แต่ผลสุดท้ายก็คือ...




- หลังอ้วกหมดไส้หมดพุง + สร่างเมาเสร็จ ทั้งพระเอกทั้งอัลก็โดนทำโทษให้นั่งคุกเข่าตรงระเบียงโรงแรม (พระเอกซวยกว่าเพราะต้องคุกเข่าทั้งที่เสื้อเปื้อนคราบอ้วกของอัลนั่นแหละ)

- พอหัวเย็นกันทั้งคู่แล้วก็เลยมานั่งปรับความเข้าใจกัน พระเอกถามอัลว่าตัวอัลเองก็เนื้อหอมสาวตอมมาตั้งแต่สมัยอยู่อเมริกาอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ แค่เข้าหาตามปกติไม่ต้องใช้วิธีบ้าบออย่างซดพริกดองเหล้าย้อมใจเลยนี่นา อัลก็บอกว่ายังไงตัวเองก็อยากให้คนน้องรักตัวเอง และบอกว่าถ้าไม่ทำแบบนั้นตัวเองก็คงไม่กล้าทำอะไรให้มันคืบหน้าไปกว่านั้นแน่

- อัลสารภาพความจริงให้ฟังว่าตัวเองไม่ใช่ลูกครึ่งเกิดที่อเมริกา แต่เกิดที่ญี่ปุ่นแล้วย้ายตามพ่อไปอเมริกาตอน 6 ขวบ โดยช่วงที่ไปอยู่แรกๆ นั้นอัลไม่เข้าใจภาษาอังกฤษเลย เลยได้แต่นั่งก้มหน้าอยู่เฉยๆ ไม่กล้าพูดกับใคร

- พอเริ่มคุ้นเคยกับอเมริกาจนเริ่มพูดภาษาได้บ้าง อัลก็ได้รู้จักกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งชื่อลิลลี่ เป็นเด็กลูกครึ่งญี่ปุ่นเหมือนกับตัวเอง (มีบอกว่าท่าทางคล้ายคนน้อง) ดังนั้นจึงสนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว ไม่นานความสัมพันธ์ก็พัฒนาขึ้นถึงขั้นใกล้จะคบเป็นแฟนกันเมื่อใกล้ขึ้นม.ต้น


น้องลิลลี่ รักแรกของอัล น่ารักไม่หยอกแฮะ




- แต่มีความสุขได้ไม่นานวิมานก็พังทลาย เมื่อในงานปาร์ตี้ครั้งหนึ่งอัลดันเผลอไปกินช็อกโกแลตไส้เหล้าเข้า แล้วเมาจนลืมตัวไปจูบเพื่อนผู้หญิงอีกคนต่อหน้าลิลลี่เข้า ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จึงขาดสะบั้นลง แถมยังโดนพวกผู้หญิงบอยคอตไม่ยอมเข้าใกล้อีก (ตัวลิลลี่พอขึ้นม.ต้นก็ไปคบเป็นแฟนกับเพื่อนอีกคนของอัลไป) อัลเลยกลายเป็นโรคกลัวการมีความรักมาตั้งแต่วันนั้น

- พระเอกได้ฟังจบก็ถามว่า แล้วจะโกหกว่าตัวเองเนื้อหอมไปหาอะไรเล่า อัลก็เถียงข้างๆ คูๆ หน้าตาเฉยว่าไม่ได้โกหกนะ อย่างน้อยก็เนื้อหอมกับเด็กๆ แถวบ้านจริงละ พระเอกได้ฟังก็ได้แต่ถอนใจว่าเออเอาที่เอ็งสบายใจเลย

- สุดท้ายพอเห็นอัลเล่าทุกอย่างให้ตัวเองฟังแบบนั้น พระเอกก็เลยตัดสินใจเล่าเรื่องทุกอย่างระหว่างตัวเองกับคนน้องให้ฟังบ้าง โดยเล่าว่าคนน้องกับตัวเองเป็นพี่น้องคนละสายเลือดกัน พ่อของตัวเองไปแต่งงานกับแม่ของคนน้อง ก็เลยกลายเป็นพี่น้องหลอกๆ กัน อยู่บ้านเดียวกัน นอกนั้นก็ยอมรับว่าตัวเองเคยมีอะไรกับคนน้องมาก่อนจริง แต่แค่ครั้งเดียวตอนเพิ่งเจอหน้ากันครั้งแรกเพราะสถานการณ์พาไปแค่นั้น ไม่ได้คบเป็นแฟนกันแต่อย่างใด

- พระเอกขอโทษที่ตัวเองกับคนน้องคุยกันไม่ระวังจนอัลเผลอมาได้ยินเรื่องน่าตกใจเข้า และบอกว่าตัวเองก็มีคนที่รักอยู่เหมือนกัน เพราะงั้นก็ใช่ว่าจะไม่เข้าใจความรู้สึกของอัล และบอกอัลว่าไม่ว่าก่อนหน้านี้จะเคยเป็นยังไง คนน้องก็ยังคงเป็นคนเดิมไม่เปลี่ยน และถ้าหากอยากเป็นแฟนกับคนน้องจริงก็ขอให้เข้าหาคนน้องตรงๆ อย่าใช้วิธีแบบนี้อีก นี่เป็นคำขอของเขาทั้งในฐานะเพื่อนและในฐานะคนในครอบครัวเดียวกับคนน้อง

- เจอพระเอกบอกเข้าไปแบบนั้น อัลก็รู้สึกผิดขึ้นมาร้องไห้ขอโทษพระเอกตรงนั้นเอง


- ฉากตัดอีกครั้ง มาทางพระเอกที่เดินกลับห้องหลังโดนอาจารย์ปล่อยตัวแล้ว กลับมาถึงก็เจอคนน้องดักรออยู่ระหว่างทาง พร้อมพูดเป็นเชิงตัดพ้อว่ามาช่วยชั้นทำไม ชั้นอุตส่าห์พยายามแทบตายเพื่อลืมนาย เกลียดนายให้ได้ นายทำแบบนั้นแล้วชั้นจะเกลียดนายได้ยังไงกัน

- เจอคนน้องตัดพ้อแบบนั้น พระเอกก็ได้แต่เบือนหน้าหลบแล้วพึมพำเบาๆ ว่า จะไปรู้ได้ไงเล่า





- จบตอน 52 -





เป็นอันว่าดราม่าระหว่างพระเอกกับอเล็กซ์จบลงง่ายกว่าที่คิดแฮะ ถึงจะวางมวยกันเกือบเละก็เถอะ

ว่าแต่แบบนี้คนน้องท่าจะตัดใจจากพระเอกยากแล้วแฮะ เจอพระเอกมาช่วยเอาแบบนี้ คงได้แต่ดูแฮะว่าพวกนี้จะตัดสินใจกันยังไงต่อไป


อนึ่ง เรื่องอาจซวยประจำตอนนี้ของคนน้องคือไอ้ตูดสองคนที่ต่อยกันในห้องคนน้องมันดันโพล่งเรื่องที่คนน้องกับพระเอกเคยมีอะไรกันออกมาเต็มๆ ทั้งๆ ที่รูมเมทของคนน้องก็อยู่ในห้องด้วย ซึ่งเอาจริงตรงนี้ผมไม่แน่ใจแฮะว่าระหว่างที่ไอ้สองคนนี่พ่นใส่กันอยู่นั่นรูมเมทยังอยู่ในห้องหรือว่าวิ่งออกจากห้องไปตามอาจารย์มาห้ามแล้ว ถ้าวิ่งออกไปก่อนจะทันได้ยินสองคนนี้พ่นใส่กันก็แล้วไป แต่ถ้าตอนนั้นรูมเมทยังอยู่ในห้องแล้วได้ยินที่สองคนนี้พูดกันทั้งหมดละก็ ข่าวลือเรื่องพระเอกกับคนน้องอาจแพร่ออกไปแบบปากต่อปากในหมู่นักเรียนก็ได้

ยังไงก็คงได้แต่รอดูตอนหน้าละครับ